پوریا عادلی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: تومور در واقع یک توده بافتی است که بر اثر رشد ناهنجار و غیرقابل کنترل دستهای از سلولها به وجود میآید و هنگامی که این توده بافتی در استخوان باشد، به آن تومور استخوان گفته میشود.
وی افزود: در اثر رشد تومور، استخوان با بافتی جایگزین میشود که ممکن است به اندازه خود استخوان محکم نباشد و احتمال شکسته شدن استخوان در چنین شرایطی وجود دارد، بیشتر تومورهای استخوانی غیرسرطانی هستند که به آنها تومورهای خوشخیم گفته میشود و به تومورهای سرطانی، تومورهای بدخیم میگویند.
رادیوآنکولوژیست تصریح کرد: سلولهای تومورهای بدخیم استخوان ممکن است از طریق جریان خون یا سیستم لنفاتیک منتشر شوند و به دیگر نواحی بدن بروند که به این پدیده مستاستاز میگویند.
عادلی ادامه داد: میلوم مولتیپل شایعترین تومور بدخیم اولیه استخوان بهشمار میرود که منشأ آن سلولهای غیراستخوانی است، این تومور هر سال از هر ۱۰۰ هزار نفر پنج تا هفت نفر را مبتلا میکند و شیوع آن بیشتر در سنین ۵۰ تا ۷۰ سالگی است.
وی گفت: از نظر شیوع، استئوسارکوم بعد از میلوم مولتیپل شایعترین است و طی این بیماری سلولهای بدخیم استخوانساز شروع به تکثیر و ایجاد تومور میکنند، شیوع بیماری سالانه دو تا سه نفر به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت است و بر همین اساس تخمین زده میشود که در کشور هر سال ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر مبتلا به این بیماری میشوند، این بیماری به نسبت مساوی بین دختران و پسران دیده میشود و شایعترین محل درگیری، اطراف مفصل زانو است.
رادیوآنکولوژیست اضافه کرد: بیشتر بیماران مبتلا به تومورهای استخوانی در ناحیه استخوانی درد دارند و این درد بیشتر گنگ و مبهم است؛ شدت درد بهگونهای است که اغلب بیمار را از خواب بیدار میکند و استخوان ممکن است بر اثر تومور ضعیف و پس از ضربهای خفیف دچار شکستگی شود.
عادلی افزود: گاهی نیز تومور درد ندارد و بیمار تنها متوجه یک برجستگی در اندام خود میشود، تومورهای مختلف بر حسب نوعشان و محلی که درگیر میکنند علائم متفاوتی دارند؛ علائم دیگر این بیماری شامل خستگی، تب، کاهش وزن و نازک شدن جدار استخوان و خوردگی استخوان، کمخونی، ضعف عمومی و براق شدن پوست در سطح تومور است، اما هیچیک از این علائم، علامت قطعی سرطان نیست و ممکن است بعضی از آنها به علت شرایط غیرخطرناک دیگری ایجاد شده باشند، بنابراین باید توسط پزشک متخصص بررسی شوند.
نظر شما