جنبه‌های مثبت سندرم آشیانه خالی چیست؟

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، زمانی که کودکان بالغ می‌‎شوند و به بزرگسالی می‌رسند، والدین با فصل جدیدی در زندگی مواجه می‌شوند. زمانی که فرزندان برای مهاجرت، تحصیل یا ازدواج خانه را ترک می‌کنند، والدین دچار نوعی حس اندوه و تنهایی می‌شوند که به آن «سندرم آشیانه خالی» گفته می‌شود. با کسب آگاهی در مورد جنبه‌های مثبت و منفی این سندرم، والدین می‌توانند احساسات خود را کنترل کنند.

جنبه‌های مثبت سندرم آشیانه خالی

کشف مجدد خود

والدین پس از سال‌ها تمرکز کردن بر تربیت فرزندان، می‌توانند زمان و انرژی خود را صرف رشد شخصی خود کنند، سرگرمی‌های خود را دنبال کنند و به دنبال کشف علایق جدید خود باشند. در این صورت، والدین می‌توانند شادی و رضایت از زندگی را احساس کنند.

تقویت پیوند زناشویی

با رفتن فرزندان از منزل به هر دلیلی، والدین اغلب زمان بیشتری برای تقویت روابط خود دارند. آن‌ها می‌توانند صمیمیت عاطفی خود را عمیق‌تر کنند و در فعالیت‌هایی شرکت کنند که هر دو از آن‌ها لذت می‌برند. این عوامل باعث افزایش سطح رضایت زناشویی می‌شود.

پیشرفت شغلی

والدین می‌توانند با جدا شدن فرزندان خود، کسب‌وکار جدیدی ایجاد کنند و انرژی و زمان بیشتری را صرف آن کنند. سندرم آشیانه خالی می‌تواند فرصت‌های جدیدی برای تمرکز بر پیشرفت شغلی و رشد حرفه‌ای ایجاد کند. والدینی که در میانسالی وارد مرحله آشیانه خالی می‌شوند، اغلب در زندگی حرفه‌ای خود پیشرفت می‌کنند، آموزش‌های پیشرفته را دنبال می‌کنند و با چالش‌های کاری جدید مواجه می‌شوند. تمرکز مجدد بر اهداف حرفه‌ای منجر به افزایش رضایت شغلی و تحقق آن‌ها می‌شود.

جنبه‌های منفی سندرم آشیانه خالی

احساس غم و اندوه

ترک کردن خانه توسط فرزندان به هر دلیلی باعث ایجاد احساس غم و اندوه در میان والدین می‌شود. سندرم آشیانه خالی که با واکنش‌های عاطفی پس از جدا شدن فرزندان همراه است، معمولاً به صورت اضطراب، افسردگی یا احساس پوچی پدیدار می‏‌شود، بنابراین بهتر است والدین قبل از بروز این اتفاق، اهداف و راه‌های جدید ارتباط با دیگران را کشف کنند تا کمتر احساس ناراحتی و تنهایی داشته باشند.

تنهایی و انزوای اجتماعی

زمانی که فرزندان خانه را ترک می‌کنند، والدین احساس تنهایی می‌کنند. نداشتن تعامل روزانه با فرزندان خود و دوستان می‌تواند باعث ایجاد خلأ در ارتباطات اجتماعی شود. راه مقابله با این احساس، شرکت کردن در فعالیت‌های اجتماعی و برقرار کردن روابط اجتماعی جدید است.

احساس نگرانی و تردید

والدین مبتلا به سندرم آشیانه خالی اغلب در مورد سلامتی، استقلال مالی، موفقیت تحصیلی یا شغلی و شادی کلی فرزندان خود نگران هستند و از آنجایی که نمی‌توانند بر رفاه فرزندان خود کنترل مستقیم داشته باشند، همواره نگران هستند. توصیه شده است که والدین به جای کنترل کردن فرزندان خود، حس حمایت را به آن‌ها منتقل کنند تا بتوانند مسیر مناسب را پیدا کنند.