جبهه جنوب
-
فرهنگیادگاری‌های یک رزمنده از جنگ تحمیلی
جنگ برای حاج‌مجتبی مطلبی هنوز تمام نشده، هرچند به پای جدیدش عادت کرده و عوارض بمب‌های شیمیایی را پذیرفته است؛ داخل انگشتش، گلوله‌ای از آن دوران دارد و اثرات موج‌گرفتگی گاه‌گاهی او را به آن سال‌ها می‌برد و تا به خود بیاید، عمری بر خانواده‌اش که بی‌قرار سلامتی مرد خانه شده‌اند، گذشته است.
-
روایتی از زندگی شهید اکبر جداری‌سیلاب؛
فرهنگتفالی که به شهادت ختم شد / خونی که برف‌های بلندای «قامیش» را قرمز کرد
هم‌رزم شهید جداری‌سیلاب می‌گوید: در آن گلویی که از کودکی نوای روضه سیدالشهدا(ع) سر می‌داد، ترکشی جا خوش کرد که گلو و فک او را برید. اکبر در آن شب جان‌فرسا به میهمانی اباعبدالله(ع) شتافت. شاید نوحه‌ای که بیشتر از همه می‌خواند در صورت غرق به خونش تجلی پیدا کرد: حسین جان، من از کودکی عاشقت بوده‌ام.
-
همراه با یک راوی دفاع مقدس:
فرهنگفضای حاکم بر جبهه، مصداق واقعی «فاستبقوالخیرات» بود
یک راوی دفاع مقدس می‌گوید: در جبهه، بذل جان آگاهانه بود، مثل امام حسین (ع) و یارانش در صحرای کربلا، شاید در هیچ یک از جنگ‌های دنیا مرسوم نبوده باشد که رزمندگان برای رفتن روی میدان مین از هم سبقت بگیرند ,یا برای بازکردن خط جلوی تیر بار دشمن بروند.
-
روایتی از زندگی شهید امین‌الله بدیعی؛
فرهنگمستجاب‌الدعوه
« اتوبوس منتظر بود ما نیز به طور دسته‌جمعی به بدرقه او و دیگر رفقایش رفتیم و با او خداحافظی کردیم. موقع برگشت یکی از فامیل محمدتقی را صدا زد و گفت امین‌الله چرا جا ماندی؟ اتوبوس رفت. محمدتقی جواب داد کسی که باید می‌رفت، رفت. دلواپس نباش!»
-
روایت یک رزمنده از جبهه‌های جنوب و غرب؛
فرهنگخوزستان شهادت، کردستان ریاست
«فکر همه چیز را به جز اسارت می‌کردم. می‌گفتم اگر یک تیر داشته باشم همان را به سمت دشمن می‌زنم تا آن‌ها من را بزنند. عراقی‌ها به سمت محلی که افتاده بودم آمدند اما من را ندیدند؛ آنجا تا شب ماندم. بمباران هوایی که اتفاق افتاد، گلوله بود که شلیک می‌شد...»
-
از روزهای معلمی در کردستان پیش از انقلاب تا همراهی با شهید خرازی در جبهه جنوب (۱)؛
فرهنگرزمنده‌ای که تاریخ در بیانش جان دارد
«با اشغال سنندج و بسته شدن راه‌ها در کردستان، تصمیم بر آن شد که به فرماندهی سردار جواد استکی با دو فروند هواپیما وارد سنندج شویم. از آنجایی که فرودگاه سنندج در اشغال نظامیان بود و من همچنان پاسبخش بودم به شهرستان‌ها زنگ زدم و نیروی کمکی جمع کردم.»