به گزارش ایمنا، حضرت علی‌بن موسی الرضا (ع) معروف به ضامن آهو هشتمین پیشوای شیعیان جهان در سال ۱۴۸ هجری قمری به دنیا آمدند و در سال ۲۰۳ هجری قمری، پس از گذراندن ۲۰ سال امامت به دستور مأمون عباسی به شهادت رسیدند. امام رضا (ع) مانند پدر بزرگوارشان امام کاظم (ع) دارای کنیه ابوالحسن بوده و این کنیه میان پدر و فرزند مشترک است. بدین جهت امام کاظم (علیه السّلام) را «ابو الحسن اوّل» و امام رضا (علیه السّلام) را «ابو الحسن دوم» می‌نامند.
تاریخ شهادت امام رضا (ع)
- تاریخ دقیق شهادت امام رضا (ع) در تقویم شمسی برابر با چهارشنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۳ است.
- تاریخ شهادت امام رضا (ع) در تقویم قمری مصادف با ۳۰ صفر سال ۱۴۴۶ قمری است.
- تاریخ دقیق شهادت امام رضا (ع) در تقویم میلادی برابر با ۴ سپتامبر سال ۲۰۲۴ است.
زندگینامه امام رضا (ع)
حضرت علی بن موسی بن جعفر (ع) معروف به امام رضا (ع) هشتمین امام شیعیان هستند. پدر بزرگوار حضرت رضا (ع)، امام موسی کاظم (ع) و مادر ایشان نجمه خاتون نام داشت. پدر امام رضا (ع) در سال ۱۸۳ هجری قمری به دست هارون عباسی به شهادت رسید و پس از ایشان امام رضا (ع) در سن ۳۵ سالگی امامت شیعیان را برعهده گرفت. مدت امامت ایشان نزدیک به ۲۰ سال طول کشید که ده سال اول آن همزمان با خلافت هارون الرشید، پنج سال بعد از آن مقارن با حکومت امین و پنج سال آخر امامت ایشان مصادف با خلافت مامون بود. بر اساس دیدگاه بیشتر عالمان شیعه، امام رضا (ع) در ۵۵ سالگی در طوس، به‌وسیله مأمون مسموم شدند و به شهادت رسیدند. ایشان تنها امام از میان امامان شیعه است که در ایران دفن شده‌اند. حرم امام رضا (ع) در مشهد از مهم‌ترین زیارتگاه‌های شیعیان است.
| نام | علی بن موسی |
| کنیه | ابوالحسن (ثانی) |
| مشهورترین لقب‌ها | رضا، عالم آل محمد |
| تاریخ ولادت | ۱۱ ذی‌القعده سال ۱۴۸ هجری قمری در شهر مدینه |
| مدت امامت | ۲۰ سال (از سال ۱۸۳ تا سال ۲۰۳ هجری قمری) |
| تاریخ شهادت | ۲۹ صفر سال ۲۰۳ هجری قمری |
همسر و فرزندان علی بن موسی‌الرضا (ع)
همسر امام هشتم که مادر امام جواد نیز بودند، سبیکه نام داشت. در تعداد و اسامی فرزندان امام رضا (ع) نقل‌های مختلفی وجود دارد؛ در برخی منابع تاریخی گفته شده است که ایشان صاحب پنج پسر و یک دختر بودند ولی شیخ مفید، ابن شهر آشوب و طبرسی گفته‌اند که امام رضا (ع) تنها یک فرزند به نام جواد داشت.
القاب و کنیه‌ها امام رضا (ع)
برای حضرت علی بن موسی (ع)، القابی چون رضا، صابر، رضی، وفی و زکی ذکر کرده‌اند. بر پایه حدیثی از کتاب اِعلام‌الوری، نوشتهٔ فضل بن حسن طبْرسی، امام کاظم (ع) لقب عالم آل‌محمد را هم درباره او به کار برده است. امام رضا (ع) را با القابی چون ضامن آهو امام رئوف غریبُ‌الغُرَبا، ثامن‌الحُجَج (هشتمین حجت)، ثامن‌الائمه (هشتمین امام) نیز می‌خوانند. کنیهٔ امام رضا ابوالحسن بوده است امام کاظم (ع) این کنیه را که لقب خودشان هم بوده، به او داده است. برای تمایز امام رضا (ع) از امام کاظم (ع)، به امام رضا ابوالحسن ثانی (دوم) نیز می‌گفتند. امام رضا (ع) کنیه‌های دیگری چون ابوعلی و ابومحمد هم داشته است.
احادیث امام رضا (ع)
یکی از القاب امام هشتم عالم آل محمد (ص) بود، زیرا ایشان دانشمند، اهل علم، شخصیت و دارای هوش و ذکاوت محسوب می‌شدند، از ایشان سخن‌های ارزشمندی به جا مانده است.
- امام رضا (ع) می‌فرمایند: من کان منا و لم یطع الله فلیس منا هر کس خودش را از ما بداند و خدا را اطاعت نکند از ما نیست!. (سفینه البحار ۲/ ص ۹۸)
- امام رضا (ع) می‌فرمایند: مَن فَرَّجَ مِن مُؤمِنٍ، فَرَّجَ اللّه ُ عَن قَلبِهِ یَومَ القِیامَهِ هر کس اندوه مؤمنی را بزداید، خداوند در روز قیامت، غم از دلش می زداید. (الکافی، ج ۲، ص ۲۰۰)
- امام رضا (ع) می‌فرمایند: إنَّ مِن حَقِّ المُؤمِنِ عَلَی المُؤمِنِ: المَوَدَّةَ لَهُ فی صَدرِهِ، وَالمُواساةَ لَهُ فی مالِهِ، وَالنُّصرَةَ لَهُ عَلی مَن ظَلَمَهُ، وإن کانَ فَیءٌ لِلمُسلِمینَ وکانَ غائِباً أخَذَ لَهُ بِنَصیبِهِ، وإذا ماتَ فَالزِّیارَةُ إلی قَبرِهِ، ولا یظلِمَهُ، ولا یغُشَّهُ، ولا یخونَهُ، ولا یخذُلَهُ، ولا یغتابَهُ، ولا یکذِّبَهُ… از جمله حقوق مؤمن بر مؤمن، این است که در دل، او را دوست بدارد، با مالش به او کمک برساند، او را در برابر کسی که به وی ستم کند، یاری دهد، اگر مسلمانان غنیمت و خراجی داشتند و او غایب بود، سهم او را برایش بگیرد، هر گاه درگذشت، تا قبرش او را تشییع کند، به او ستم نکند، با او دغلی نکند، به او خیانت نکند، او را وا نگذارد، از او غیبت نکند، دروغگویش نشمارد… (قضاء حقوق المؤمنین: ص ۳۵ ح ۴۵)
- امام رضا (ع) می‌فرمایند: اِعْلَمْ یَرْحَمُکَ اللّه ُ اَنَّ الرِّبا حَرامٌ سُحتٌ، مِنَ الکَبائِرِ وَ مِمّا قَدْ وَعَدَاللّه ُ عَلَیْهِ النّارَ فَنَعوذُ بِاللّه ِ مِنْها، وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلی لِسانِ کُلِّ نَبیٍّ وَفی کُلِّ کِتابٍ خدایت رحمت کند! بدان که ربا حرام و از گناهان کبیره است و خداوند بر آن وعده آتش داده است پس پناه می بریم به خدا از آتش. ربا را همه پیامبران و همه کتاب‌های آسمانی حرام کرده اند. (فقه الرضا، ح ۲۵۶)
نظر شما