به گزارش خبرگزاری ایمنا، ماه مبارک رمضان نهمین ماه از ماه‌های قمری، ماه رحمت، مغفرت و اجابت دعا است که از فضیلت خاصی برخوردار بوده و قرآن کریم در این ماه بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نازل شده است.
- بیشتر بخوانید:
رمضان میرود و میبرد از کف دل ما
آنکه یکماه صفا یافت از او محفل ما
رمضان عقده گشا بود گنهکاران را
وای اگر او رود و حل نشود مشکل ما
حال که ای ماه خدا ، میروی آهسته برو
که ندانی چه کند رفتن تو با دل ما
خداحافظ ای ماه غفران و رحمت
خداحافظ ای ماه عشق و عبادت
خداحافظ ای ماه نزدیکی بر آرزوها
خداحافظ ای ماه مهمانی حق تعالی
خداحافظ ای دوریت سخت و جانکاه
خداحافظ ای بهترین ماه الله
یک ماه، فرشته همنشین ما بود
آیینه و نور، سرزمینِ ما بود
از خویش تهی و از خدا پُر بودیم
اخلاص، رفیق نازنین ما بود
قصه سی سحر و مهمانی به پایان آمد
نرفته دلتنگ شدم
اصلا کی و از کجا آمده بود و به کجا رفت
که مثل تندروترین اسب سوار آمده بود
خداحافظ ای ماه مبارک رمضان
چه شبهایی ز دست این گدا رفت
سحرهای پر از عشق و صفا رفت
خداحافظ دعاهای مبارک
بهار رحمت و ذکر خدا رفت
ای عاشقان ماه خدا کم کم به پایان می رسد
با رفتنش بر مومنان هنگام حرمان می رسد
یکماه شور بندگی ماه جلای قلبها
ترک همه یاران کند دوران هجران می رسد
خوان الهی می شود برچیده از روی زمین
پایان برخورداری مهمان یزدان می رسد
یاد سحرهایش بخیر یاد نماز وروزه ها
هر روزه دا ی در وداع با چشم گریان می رسد
تا می توانی توشه گیر از ماه پر فیض خدا
یکسال دوری تو و این ماه ایمان می رسد
ای کاش فیض ماه حق در جان ما مانا شود
بینیم یکسال دگر این مه فروزان می رسد
یارب مدد کن تا که ما دور ازگنه باشیم چون
با رفتنش آزادی اصحاب شیطان می رسد
کم کم غروب ماه خدا نزدیک می شود
صد حیف از این بساط که برچیده می شود
در این بهار رحمت و غفران و مغفرت
خوشبخت آنکسی است که بخشیده می شود
خدایا در ساعات پایانی این ماه مارا مشمول رحمت بی پایانت قرار ده
و این وداع را آخرین وداع (باماه مبارک رمضان) عمرمان قرار مده
بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که اینک از آن محروم مانده ایم.
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها
آرزوی آمدنت داشتم
بذر وصال تو به دل کاشتم
آمدی ومرغ دلم پر گرفت
سوی خدا رفتنش از سر گرفت
آمدی وباب سما باز شد
بازی عشق همه آغاز شد
ماه خدا بودی ورخشان شدی
نور به تا ریکی هر جان شدی
ای رمضان ای مه خاص خدا
سخت بود ازتو بمانم جدا
با تو کمی آدم دیگر شدم
شیفته ی رسم تو دلبر شدم
داده ام اندر تو دلم شستشو
یافته ام پیش خدا آبرو
یار شفیق همه ی صائمین
کرده مرا فکر نبودت غمین
گرکه شود مان به برم یار من
رفتن تو می شود آزار من
شد برکات تو همی شاملم
گر بروی باز همان غافلم
ای زخدا برهمگان ارمغان
فکرمرا کرده وپیشم بمان
گر نبود چاره به هجران تو
ای رمضان جان من وجان تو
سال دگر باز تو راهم بده
ماه خدا،باز پناهم بده
خداحافظ ماه پروردگار الرحمن الراحمین
خداحافظ ماه لحظه های افطار و سحر
خداحافظ ماه نعمت و رحمت و برکت
خداحافظ ماه شب های نورانی قدر
حیف که ایام شریف رمضان رفت
سی عید به یک مرتبه از دست جهان رفت
حیف که سی پاره ی این ماه مبارک
از دست به یک‌بار چو اوراق خزان رفت
بدرود ای بزرگترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا
بدرود ای ماهی که تا تو بودی، امن و سلامت بود
بدرود که سرشار از برکات بر ما درآمدی و ما را از آلودگی های گناه شست وشو دادی
صدای پای عید می آید و دل مومن بر سر دو راهی آمدن عید رمضان و رفتن ماه رمضان بلا تکلیف است
خداحافظ ای ماه حق و تابش نور
بیداری ماه رمضان رفت، دریغ
این آینه از دست جهان رفت، دریغ
جان بود به جسم مُرده این دنیا
ای دلشدگان! جان جهان رفت، دریغ
ترک ما را می کند ماه خدای دادگر
واگذارد عاشقان خویش تا سالی دگر
بهره ها بردیم ازاین ماه پرفیض ونکو
خیربادا یاد هر افطار وهر صبح سحر
ای ماه تنزل ملائک! بدرود
نور ملکوتِ جان سالک! بدرود
ای خواهش عارفان، بهار قرآن
ای مطلع فجر «َامرِ رَبِّک»! بدرود
خداحافظ ای ماه راز و نیاز
خداحافظ ای آه و سوز و گداز
خداحافظ ای ماه غفران من
خداحافظ ای وصل و هجران من
دارم از پای بساط سفره‌ات پا می‌شوم
بعد از این شبها خدایا باز تنها می‌شوم
دور بودم سی شب از دنیای وانفسا ولی
بعد از این سی شب دوباره غرق دنیا می‌شوم
بیداری ماه رمضان رفت، دریغ
این آینه از دست جهان رفت، دریغ
جان بود به جسم مُرده این دنیا
ای دلشدگان! جان جهان رفت، دریغ
بدرود ای بزرگ ترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا
بدرود ای ماهی که تا تو بودی، امن و سلامت بود
بدرود ای آنکه نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندی
بدرود که سرشار از برکات بر ما درآمدی و ما را از آلودگی های گناه شست وشو دادی
بدرود که چه بدی ها با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد
بدرود تو را و آن شب قدرت را که از هزار ماه بهتر است
بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که اینک از آن محروم مانده ایم
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها
الوداع ای افتتاح نیمه شب
الوداع ای ذکرهای زیر لب
ای ابوحمزه خداحافظ مجیر
الوداع ای روضه‌های دستگیر
الوداع ای یا علی و یا عظیم
الوداع ای یا غفور و یا رحیم
الوداع ای سفره پیغمبری
الوداع ای اشک‌های حیدری
روزهای عفو تو از دست رفت
از کف دل هر چه بود و هست رفت
مهمان خدا اگرچه کوتاهی کرد
نور تو مرا به آسمان راهی کرد
تو شاهد روز محشری ، میدانم
ای ماهِ خدا شفاعتم خواهی کرد
نظر شما