احمد پدرام در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه صحبت درباره ورزش، ظریف، پیچیده و چندجانبه است، اظهار کرد: از لحاظ روانشناسی، انسان موجودی زیستی، شناختی، روانی، اجتماعی و معنوی تجسم میشود و ورزش میتوان بر تمام ابعاد بیان شده یک انسان تأثیرگذار باشد.
وی با بیان اینکه حرکات رشدی کودکان در دوران نوزادی نیز به نوعی تحرک بهشمار میرود، افزود: در واقع انسانها ورزش میکنند تا از تحرک خدادادی خود جا نمانند، افراد باید در هر سن و در هر جایگاهی که هستند عملکرد خود را از بعد داشتن تحرک مورد ارزیابی قرار دهند.
روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه اکنون در جهانی زندگی میکنیم که به دلیل گستردگی رقابتهای ناسالم، افراد ممکن است از ورزش نیز مفهومی مسابقهای در ذهن خود داشته باشند، تصریح کرد: تفکر موجود منجر میشود که افراد برای آغاز کردن ورزش، به منفعت آن توجه کنند و فواید این اقدام را در نظر نگیرند.
پدرام با اشاره به اینکه بهطور معمول در ارتباط با کودکان و نوجوانان ممکن است بسیاری از والدین به اشتباه برای ورزش فرزندان خود حیطه قهرمانی را در نظر بگیرند، ادامه داد: در شرایطی نیز ممکن است والدین برای ایجاد نشاط و سلامت، فرزند خود را به سمت ورزش سوق دهند، اما مربی نگاهی قهرمانی به کودکان و نوجوانان داشته باشد.
وی با بیان اینکه افراد پیش از آغاز یک ورزش باید هدف خود را از این اقدام مشخص کنند، گفت: با توجه به اهمیت ورزش در تمام ابعاد زندگی افراد، صحبت درباره این موضوع ساده نیست؛ بسیاری از افراد برنامهریزی میکنند که ورزش و تحرک را آغاز کنند و به بهانههای مختلف این اقدام را به تعویق میاندازند.
روانشناس و مشاور خانواده اضافه کرد: تعداد زیادی از این افراد به دلیل کمالگرایی و داشتن تصویری قهرمانانه یا همهکارتوانی از ورزش، بهگونهای عمل میکنند که قرار گرفتن در مسیر ورزش و تحرک برای آنها به تعویق بیفتد.
پدرام با اشاره به اینکه چنین این افرادی بهطور معمول در ذهن خود باشگاهی با تجهیزات مدرن تصور میکنند، افزود: این افراد با داشتن تصوری کمالگرایانه دچار خطای «همه یا هیچ» میشوند، در واقع افراد باید به ورزش نگاهی سادهتر، زیباتر و دستیافتنیتر داشته باشند تا احساسی خوب برای آغاز ورزش در آنها پدید آید و میتوان گفت که ورزشهای همگانی، مصداقی از این موضوع است.
نظر شما