به گزارش خبرنگار ایمنا، متخصص تغذیه دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، اظهار کرد: مصرف تنقلات بی ارزش (جانک فودها) نظیر چیپس و پفک به منظور حفظ سلامت و پیشگیری از بیماری‌ها ممنوع است. شش واحد نان و غلات، دو واحد میوه جات و سه واحد سبزیجات، شیر و لبنیات و گوشت هر یک دو واحد باید برای کودکان در طول روز در نظر گرفته شود.
جلیلوند با بیان اینکه ۲۵ تا ۳۰ درصد کالری دریافتی کودکان در روز را چربی‌ها و روغن‌ها تشکیل می‌دهند که باید از نوع چربی‌های غیر اشباع باشد، افزود: کودکان گاهی اوقات به منظور جلب توجه و یا بازیگوشی از خوردن امتناع می‌کنند که نباید توجه و اصرار کرد.
این عضو هیئت علمی، تاکید کرد: مشارکت دادن کودکان در تهیه غذا می‌تواند در این مورد راهگشا باشد و تنوع، رنگارنگ بودن سفره و تزئین غذا، بازی کردن با کودک و لذت بخش کردن زمان خوردن غذا می‌تواند در این زمینه بسیار کمک کننده باشد.
وی خاطرنشان کرد: تحسین کردن کودک تا حدودی می‌تواند مؤثر و در جمع همسالان مفید باشد و در نظر گرفتن بشقاب، لیوان و وسایل شخصی دلخواه کودک نیز باید در اولویت قرار گیرد.
کاهش علائم کهیر با مواد غذایی
کهیر ممکن است در هر قسمتی از پوست به وجود آید. اگر کهیر ناشی از حساسیت به مواد غذایی باشد، در عرض چند دقیقه تا چند ساعت پس از خوردن غذا، روی پوست ایجاد می‌شود. امگا - ۶، اسیدهای چربی هستند که مقادیر معینی از آنها برای حفظ عملکرد مناسب بدن کافی است و مقدار بیش از حد آن برای افراد مبتلا به کهیر مضر است. مصرف بیش از حد امگا -۶ می‌تواند موجب التهاب شود و تولید پروستاگلاندین التهابی را افزایش دهد. از سوی دیگر اسیدهای چرب امگا- ۳ خاصیت ضد التهابی دارند. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که اجداد ما این دو نوع چربی را به مقدار مساوی مصرف می‌کردند؛ حتی مدرن‌ترین رژیم‌های غذایی در کشورهای غربی نیز حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب امگا- ۶ و مقداری امگا -۳ هستند. با کمی تغییر در رژیم غذایی می‌توان مقدار دریافتی این دو نوع اسید چرب را به تعادل رساند. به سادگی با مصرف کمتر روغن‌های گیاهی همچون ذرت و دانه آفتابگردان (که مملو از امگا -۶ هستند)، این کار را انجام دهید. اسیدهای چرب امگا- ۳ را نیز می‌توان با افزایش تخم کتان، گردو، سویا و ماهی‌های آب سرد مانند ماهی آزاد، به حد تعادل رساند.
اگرچه پژوهش‌ها نشان می‌دهند که توانایی ویتامین C برای کاهش علائم کهیر محدود است، ولی در تئوری‌ها آمده که مقادیر بالای ویتامین C به کاهش آزاد شدن هیستامین در بدن کمک می‌کند و موجب شکسته شدن سریع هیستامین‌ها می‌شود. اثرات مثبت ویتامین C، ممکن است به همراه مصرف ویتامین E افزایش یابد؛ زیرا این دو ویتامین تأثیر یکدیگر را تقویت می‌کنند. همچنین مصرف غذاهای غنی از کوئرستین، مانند پیاز قرمز به کاهش علائم کهیر کمک می‌کند. کوئرستین بیوفلاونوئیدی است که حاوی آنتی‌اکسیدان بوده و خواص ضدالتهابی و ضدهیستامینی دارد. شواهد حاکی از آن است که می‌تواند در افراد مستعد، کهیر را کنترل کند. برخی از بهترین منابع غذایی کوئرستین عبارتند از: سیب، پیاز قرمز، کلم بروکلی، انگور قرمز، گیلاس، چای، تمشک، توت‌ها و زغال اخته.
خطرهای کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده
در تحقیقات مختلفی نشان داده شده است که مصرف کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده می‌تواند با افزایش خطر بروز بیماری‌هایی چون چاقی، مشکلات قلبی و دیابت نوع دو در ارتباط باشد. اما ببینیم که کربوهیدرات تصفیه‌شده چیست و چه مشکلاتی ایجاد می‌کند. کربو هیدرات‌های تصفیه‌شده به کربوهیدرات‌های ساده یا فرآوری‌شده هم معروفند. دو نوع اصلی کربوهیدرات‌های ساده عبارتند از: غلات تصفیه‌شده و قندها. غلات تصفیه‌شده یعنی غلاتی که محتوای فیبری و مغذی آنها گرفته شده، مثل آرد سفید که از گندم تصفیه‌شده حاصل می‌شود. قندهای تصفیه‌شده و فرآوری‌یافته هم مانند ساکاروز (شکر معمولی)، شربت ذرت با فروکتوز بالا و شربت آگاو. تقریباً همه فیبر، ویتامین‌ها و مواد معدنی از کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده حذف می‌شود و به همین دلیل، این نوع کربوهیدرات‌ها را دارای کالری پوچ می‌دانند. کربوهیدرات‌های این‌چنینی سریع الهضم هستند و شاخص گلایسمی بالایی دارند، یعنی سبب افزایش سریع سطح قند خون و انسولین می‌شوند؛ مصرف مواد غذایی دارای شاخص گلایسمی بالا با پرخوری و افزایش خطر بروز بیماری‌های مختلفی در ارتباط است. ازجمله پرمصرف‌ترین مواد غذایی حاوی کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده می‌توان به آرد سفید، نان سفید، برنج سفید و انواع شیرینی اشاره کرد. همان طور که گفتیم مصرف بی‌رویه کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده اتفاق خوبی برای سلامتی نیست.
تأثیر محصولات سویا در کاهش اختلال حافظه
محققان دریافتند پروتئین مشتق شده از سویا که بعد از خوردن به مغز می‌رسد موجب کاهش زوال حافظه در موش‌های دچار اختلال شناختی شد. با تجزیه پروتئین‌های سویا محققان به وجود مولکولی موسوم به دی‌پپتید پی بردند که بر حافظه تأثیر می‌گذارد چراکه حاوی دو پروتئین تشکیل دهنده بلوک‌های موسوم به اسیدهای آمینه است. «توشیرو ماتسوی»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کیوشو ژاپن، در این باره، اظهار کرد: «پپتیدهای که در طول مدت هضم تجزیه می‌شوند، با چالش عبور از سد خون و رسیدن به مغز مواجه هستند. مطالعه ما بر روی موش‌ها نشان می‌دهد که این پپتیدها بر حافظه موش‌ها تأثیر خوبی دارند.» محققان در این مطالعه، تأثیرات دی‌پپتیدی موسوم به Tyr-Pro را بررسی کردند چراکه این دی‌پپتید شامل اسیدهای آمینه تیروسین و پرولین است. چندین روز قبل از تزریق ماده شیمیایی عامل ایجاد بیماری آلزایمر در موش‌ها، به آنها این دی‌پپتید خورانده شد. محققان با بررسی حافظه کوتاه مدت موش‌ها دریافتند موش‌های که با دی‌پپتید تغذیه شده بودند در مقایسه با سایر موش‌های بیمار، وضعیت بهتری بعد از گذشت دو هفته داشتند. محققان تاکید دارند باید فواید این مشتق سویا بر انسان‌ها آزمایش شود تا بتوان از آن به عنوان راهی برای پیشگیری از زوال حافظه یا حتی بهبود حافظه استفاده کرد.
مضرات آب پرتقال برای سلامتی
آب پرتقال یکی از پرطرفدارترین آبمیوه‌های دنیا است و همیشه به عنوان یکی از پایه‌های یک رژیم غذایی سالم تبلیغ شده است. با این حال برخی کارشناسان می‌گویند آب پرتقال با وجود ویتامین‌ها و مواد مغذی مهم، اما در عین حال قند زیادی در خود دارد که ممکن است برای سلامت مضر باشد.
قند و کالری موجود در آب پرتقال تقریباً به همان اندازه‌ی نوشابه است. مثلاً در ۸ اونس (حدود ۲۲۶ گرم) نوشابه، ۲۶ گرم قند وجود دارد که این میزان در آب پرتقال ۲۲ گرم است. به ویژه افراد دیابتی باید مراقب باشند در مصرف آب پرتقال افراط نکنند، چون نوشیدنی‌های قندی می‌توانند قند خون را به طور شدید و ناگهانی افزایش دهند. این افزایش‌های شدید و ناگهانی قند خون به مرور می‌تواند منجر به بروز مشکلات جسمانی خطرناکی مثل بیماری‌های قلبی و کلیوی، حتی در افرادی شود که مبتلا به دیابت نیستند. برخی کارشناسان توصیه می‌کنند افراد بزرگسال و کودکان پرتقال را به جای آب آن، به صورت درسته بخورند. چون میوه خود حاوی فیبر است، ماده‌ای که سرعت فرآیند هضم را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود احساس سیری بیشتری کنید.
تحقیقات از وجود ارتباط میان مصرف آبمیوه‌های فاقد فیبر با چاقی و آسیب‌های کبدی حکایت دارد. چون وقتی آب میوه را می‌خورید، می‌توانید آب چندین میوه را ظرف مدت کوتاهی میل کنید آن هم بدون آنکه احساس سیری کنید، مسأله‌ای که موجب می‌شود قند زیادی به سادگی وارد بدن شود. اگر در کنترل وزن تان دچار مشکل هستید، بهتر است از مصرف نوشیدنی‌های قندی مثل آب پرتقال خودداری کنید. چون اگر کالری‌های اضافه تان را از طریق خوردن یک نوشیدنی دریافت کنید، احتمال کمتری وجود دارد که با کمتر خوردن این مسأله را جبران کنید، و این در حالی است که مصرف غذای بیشتر ممکن است باعث شود در وعده‌های بعدی خود غذای کمتری بخورید.
پزشکان توصیه می‌کنند در صورتی که حتماً مایل به مصرف آب پرتقال هستید، هم افراد بزرگسال هم کودکان باید مصرف آن را به روزانه تنها یک لیوان کوچک محدود کنند. اگر می‌خواهید نیاز روزانه‌ی بدن تان به ویتامین C را برطرف کنید، سالم‌ترین گزینه‌ی موجود شاید خوردن یک پرتقال درسته باشد. علاوه بر این، رقیق کردن آب پرتقال با آب می‌تواند جلوی مصرف زیاد قند را بگیرد. ارزش غذایی درج شده روی بسته بندی آب پرتقال‌های صنعتی را هم باید چک کنید، چون برخی برندها ممکن است قند بیشتری به آبمیوه اضافه کنند.
نظر شما