به گزارش خبرنگار ایمنا، یک مطالعه مشترک توسط محققان چینی و ایالات متحده انجام شده که نشان می‌دهد محدودیت دریافت کالری به معکوس کردن روند پیری در موش‌ها کمک می‌کند و بینش جدیدی در مورد استراتژی‌های مداخله برای پیری و بیماری‌های مرتبط با سن ارائه می‌دهد. مطالعات قبلی محدودیت کالری را به عنوان روشی مهم برای به تأخیر انداختن پیری در مدل‌های حیوانات پیشنهاد کرده است؛ با این حال، در مورد مکانیسم‌های دقیقی که در یک سطح تک سلولی رخ می‌دهند، اطلاعات کمی وجود دارد. محققان مؤسسه جانورشناسی و انستیتوی ژنتیک پکن تحت آکادمی علوم چین، انستیتوی مطالعات زیست شناسی سالک و سایر مؤسسات دو دسته از موش‌ها را تحت بررسی خود قرار دادند و به یک گروه ۳۰ درصد کالری کمتری ارائه کردند.
آنها به طور منظم تأثیر پیری و محدودیت کالری را در انواع مختلف بافت و سلول ارزیابی کردند؛ نتایج نشان داد که افزایش پاسخ التهابی یک ویژگی بارز پیری است، اما می‌تواند با محدودیت کالری سرکوب شود. همچنین، محدودیت در کالری مصرفی موجب ایجاد تغییرات بیوشیمیایی واقعی می‌شود که روند پیری را کُند می‌سازد. لیو گوانگویی، یکی از محققان این پژوهش، اظهار کرد: این مطالعه جزئیاتی از آنچه که در سطح تک سلولی در دوران پیری اتفاق می‌افتد ارائه می‌دهد و تأثیر محدودیت کالری در انواع سلول‌های مختلف در بین چندین بافت را نشان می‌دهد. این تحقیق پایه و اساس توسعه استراتژی‌های درمانی علیه پیری و بیماری‌های مرتبط با پیری را ایجاد می‌کند.
هر روز چند وعده میوه بخوریم
میوه بخش بسیار مهمی از یک رژیم غذایی سالم است. در واقع رژیم‌هایی که مقدار زیادی از میوه‌ها را در خود دارند، نوعی فایده، برای سلامتی دارند، از جمله پایین آمدن ریسک بسیاری از بیماری‌ها. مواد مغذی میوه‌ها بسیار متفاوت است، اما به هر حال همه آنها دارای مواد مغذی مهم هستند. میوه، ویتامین‌ها و مواد معدنی بسیار زیادی دارد که شامل ویتامین ث، پتاسیم و اسیدفولیک می‌شود؛ مغذی‌هایی که بیشتر افراد به اندازه کافی، آنها را دریافت نمی‌کنند. میوه فیبر فراوانی هم دارد که بسیار مفید است.
به این دلیل است که میوه‌های گوناگون، مواد مغذی متفاوتی دارند بسیار مهم است که برای بهره بردن از تمام فوایدشان، از انواع میوه‌ها مصرف کنیم. میوه‌ها کالری نسبتاً کمتری دارند، انتخاب خوبی برای آن‌هایی است که قصد کاهش وزن دارند. همین طور ظرفیت آب و فیبر بالای میوه‌ها باعث می‌شود به شما احساس سیری دست بدهد. پس می‌توانید آن قدر میوه بخورید که احساس سیری و رضایت کنید، بدون اینکه کالری زیادی وارد بدنتان شود.
دستورالعمل‌های جدید غذایی توصیه می‌کنند افراد مبتلا به دیابت، دو تا چهار وعده در روز میوه مصرف کنند که همان میزان توصیه شده برای همه افراد دیگر است. مطالعات نشان داده است میوه‌ای که به طور کامل مصرف شود، اثر خیلی کمتری بر قند خون دارد. در میان تمام میوه‌ها، انواع توت کمترین کربوهیدرات را دارند بنابراین اگر می‌خواهید کربوهیدرات کمتری مصرف کنید می‌توانید سراغ تمشک، توت سیاه، تمشک آبی و توت فرنگی بروید.
توصیه کلی برای مصرف میوه‌ها و سبزی‌ها، حداقل ۴۰۰ گرم در روز یا پنج وعده‌ی ۸۰ گرمی است. یک وعده‌ی ۸۰ گرمی معادل یک تکه‌ی کوچک میوه، تقریباً به اندازه‌ی یک توپ تنیس است. این توصیه از این حقیقت ناشی می‌شود که خوردن ۵۵ وعده میوه و سبزی در روز، احتمال مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و سرطان را کم می‌کند.
مفید بودن مصرف ماهی در طول بارداری برای جنین
مطالعه جدید نشان می‌دهد مصرف متعادل ماهی در طول بارداری مفید است. ماهی منبع اصلی اسیدهای چرب اُمگا ۳ است که برای رشد جنین مهم است. اما برخی ماهی‌ها نظیر شمشیرماهی، کوسه و ماهی خال مخالی، حاوی میزان بالا جیوه هستند که می‌تواند موجب آسیب نورولوژیکی شود. مطالعه جدید شامل ۸۰۵ جفت مادر و فرزند در ۵ کشور اروپایی بود. در طول بارداری از زنان در مورد میزان مصرف ماهی شأن سوال پرسیده شد و آزمایش جیوه از آنها بعمل آمد. زمانی که کودکان در سنین بین ۶ تا ۱۲ سال بودند، سلامت متابولیکی شأن ارزیابی شد. سلامت متابولیک شامل فاکتورهای نظیر اندازه دورکمر، فشارخون و میزان کلسترول بود.
محققان دانشگاه کالیفرنیا جنوبی دریافتند کودکانی که مادرشان در زمان بارداری یک تا سه بار در هفته ماهی خورده بود در مقایسه با کودکانی که مادرشان کمتر از یک بار در هفته ماهی مصرف کرده بود، سلامت متابولیکی بهتری داشتند. اما محققان عنوان کردند در صورت مصرف بیش از سه وعده ماهی در هفته، فواید آن کاهش می‌یابد. «لدا چاتزی»، عضو تیم تحقیق، در این باره اظهار کرد: «زنان باردار باید یک تا سه وعده در هفته ماهی مصرف کنند و مصرف بیش از آن توصیه نمی‌شود چراکه احتمال آلودگی ماهی با جیوه و سایر آلاینده‌های اُرگانیک وجود دارد.»
تفاوت برنامه غذایی برای هر دهه از زندگی
برنامه غذایی هر فرد در هر دهه زندگی متفاوت است، زیرا نیاز بدن تغییر خواهد کرد. زیرا نیاز بدن در هر دهه تغییر می‌کند آنچه بدن در جوانی به آن نیاز دارد دیگر در دوران پیری مورد نیاز او نیست. تغذیه ما باید متناسب با سن و سالمان باشد و این یک قانون است، در غیر این صورت سلامت ما به خطر خواهد افتاد. زمانی که وارد دهه ۲۰ زندگی مان می‌شویم رژیم غذایی مخصوص به این سن خیلی هم دشوار نیست. مصرف روزانه دو واحد میوه و پنج واحد سبزی، سیب زمینی شیرین، شکلات تلخ، ماست به جای بستنی، مرغ پخته، غذاهای سرشار از چربی‌های امگا سه و اسید فولیک مانند اسفناج، گردو، ماهی قزل آلا و دانه‌های چیا کافی است تا سلامت جسمانی خود را حفظ کنید. مصرف غلات غنی شده به اضافه فولات، آهن، کلسیم یا جو دو سر به همراه آجیل برای خانم‌ها در دهه ۳۰ ضروری است. افزایش مصرف سبزیجات و کاهش گوشت و کربوهیدرات‌ها یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای کم کردن کالری و جلوگیری از اضافه وزن است.
هر چه سن بالاتر رود، بیشتر باید به نیازهای غذایی بدنمان توجه کنیم. مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان از ضروریات برنامه غذایی در دهه ۴۰ و ۵۰ است. وجود آنتی اکسیدان از بیماری‌هایی همچون آلزایمر، بیماری‌های قلبی و به همان نسبت سرطان‌ها جلوگیری می‌کند. از آنجا که سرعت متابولیسم بدن در این دوران کاهش می‌یابد، احتمال افزایش وزن بالا می‌رود، بنابراین مصرف میوه و سبزیجات با کالری کمتر و همچنین ورزش بیشتر توصیه می‌شود.
هشت محرک غذایی برای اسهال
غذاهای سرشار از چربی می‌توانند محرکی برای اسهال در افرادی با معده‌های حساس باشند. غذاهای سرخ شده نیز این گونه هستند. اسهال در بیشتر مواقع به واسطه فعالیت یک باکتری یا ویروس بد که بدن تلاش می‌کند به سرعت آن را دفع کند، شکل می‌گیرد. اما برخی مواد غذایی نیز می‌توانند در شکل گیری اسهال نقش داشته باشند. غذاهایی که موجب اسهال می‌شوند معمولاً حاوی مقادیر زیاد از مواد افزودنی مصنوعی، روغن‌ها، ادویه‌ها یا مواد محرک هستند. در ادامه با چند نمونه شناخته شده در این زمینه بیشتر آشنا می‌شویم.
غذاهای شیرین
مصرف بیش از حد قند روشی ساده برای تحریک یک ناراحتی معده در بیشتر افراد است. قند به طور خاص با اسهال پیوند خورده است. ظاهراً، قند روده را به آزاد کردن آب و الکترولیت‌ها وادار می‌کند که می‌تواند موجب شل شدن مدفوع شود. زمانی که موضوع اسهال مطرح می‌شود، فروکتوز، نوعی قند که به طور طبیعی در میوه‌ها وجود دارد، یکی از مقصران اصلی محسوب می‌شود. فروکتوز ماده‌ای است که برای تهیه شربت ذرت با فروکتوز بالا نیز استفاده می‌شود و به بسیاری از غذاها و نوشیدنی‌ها افزوده می‌شود. حدود ۷۵ درصد افرادی که ۴۰ تا ۸۰ گرم فروکتوز در روز مصرف می‌کنند، در نهایت، به اسهال مبتلا خواهند شد.
لبنیات
گوارش لاکتوز، قند موجود در شیر، برای افراد بسیاری دشوار است. این به معنای آن است که محصولات حاوی شیر اغلب محرکی برای اسهال و دیگر علائم گوارشی در این افراد هستند. الیگوساکاریدها، دی ساکاریدها، مونوساکاریدها و پلیول‌های قابل تخمیر (FODMAPs) گروهی از قندها هستند که گوارش آنها دشوار است. آنها در بسیاری از غذاها، از جمله برخی انواع سالم مانند پیاز، سیر، نخود، عدس، بادام هندی، مارچوبه و کنگر فرنگی وجود دارند.
گلوتن
احتمالاً شنیده اید که گلوتن موجب بروز مشکلات معده در برخی افراد می‌شود. برخی از این افراد به یک بیماری خودایمنی جدی به نام بیماری سلیاک مبتلا هستند. اگر دارای مشکلات گوارشی مداوم هستید و تا پیش از این برای بررسی ابتلاء به بیماری سلیاک آزمایش نداده اید، این کار را انجام دهید. اما منفی بودن جواب آزمایش لزوماً به این معنی نیست که می‌توانید آزادانه گلوتن مصرف کنید. حساسیت به گلوتن غیر سلیاک موجب بسیاری علائم مشابه می‌شود و در حال حاضر روش مطمئنی برای تشخیص ابتلاء به آن وجود ندارد. حذف گلوتن از رژیم غذایی می‌تواند روش خوبی برای بررسی این باشد که علائم بهبود می‌یابند یا خیر.
غذاهای سرخ شده یا چرب
غذاهای سرشار از چربی می‌توانند محرکی برای اسهال در افرادی با معده‌های حساس باشند. غذاهای سرخ شده نیز این گونه هستند. غذاهای چرب معمولاً به درستی گوارش نمی‌شوند. بر همین اساس، زمانی که آنها به روده می‌رسند، همچنان به تجزیه نیاز دارند. برای این کار، روده بزرگ مایعی آزاد خواهد که می‌تواند موجب اسهال شود. در مورد غذاهای سرخ شده، مشکلات معده می‌تواند از روغن‌های مورد استفاده برای پخت غذا سرچشمه بگیرد. رستوران‌ها معمولاً از روغن‌های گیاهی ارزان و صنعتی استفاده می‌کنند که برای معده و به طور کلی سلامت انسان خوب نیستند.
غذاهای تند
غذاهای تند دارای برخی فواید سلامت هستند. اما اگر مستعد ابتلاء به مشکلات روده هستید، بهتر است از آنها پرهیز کنید. احتمالاً تجربه این را داشته اید که مصرف یک خوراکی بیش از حد تند موجب سوزش سردل در شما شده باشد. اما غذاهای تند می‌توانند محرکی برای اسهال نیز باشند. گاهی اوقات، اسهال با سوزش رکتوم همراه است که شرایط را هرچه بیشتر آزاردهنده می‌کند.
شیرین کننده‌های مصنوعی
شیرین کننده‌های مصنوعی در افراد بسیاری موجب اسهال می‌شوند. شیرین کننده‌های مصنوعی کم کالری از مقصران اصلی در این زمینه هستند که به واسطه کالری کم جذب آنها برای روده دشوار است و این شرایط می‌تواند به تولید گاز بیش از حد و اسهال منجر شود. سوربیتول، مالتیتول، زایلیتول و لاکتیتول از شیرین کننده‌های مصنوعی شناخته شده هستند.
کافئین
هر فردی که قهوه می‌نوشد می‌داند که این نوشیدنی می‌تواند دارای یک اثر ملین باشد. برای برخی افراد این اثر ملین می‌تواند فراتر رفته و محرکی برای اسهال و دیگر مشکلات معده باشد. کافئین موجب تحریک عضلات بدن می‌شود و عضلات روده بزرگ نیز از این شرایط مستثنی نیستند. تحریک بیش از حد روده بزرگ می‌تواند موجب معده درد، کرامپ و اسهال شود.
نظر شما