به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اسماعیل محمد و خانواده‌اش تنها یکی از قربانیان وحشیگری‌های رژیم اسرائیل از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ در نوار غزه هستند که با هدف نابودی حماس، بسیاری از بخش‌های این منطقه را با خاک یکسان و ساکنان آن را از خانه‌های خود آواره کرد و بیش از ۴۷۲ هزار فلسطینی را به شهادت رساند. پس از اجرای آتش‌بس و تبادل اسرا، صدها هزار نفر از آوارگان، پناهگاه‌های موقتی را ترک کردند که در سراسر جنوب برایشان ساخته شده بود و به شمال بازگشتند. اسماعیل محمد، همسرش بدریا و فرزندانشان وسیم، نسیم، میسون، یاسر، عبدالرحمن و محمد، همراه با همسر و دو کودک نوپای وسیم نیز در میان این افراد بودند که راهی ویرانه‌هایی شدند که رژیم صهیونیستی از خانه‌شان در شمال برجای گذاشته است.
آن‌ها پیش از بازگشت تا دیروقت بیدار ماندند، دور آتش جمع شدند و همان‌طور که دیگ غذای روی آتش را در کنار چادرشان هم می‌زدند، به گفت‌وگو درباره هیجان بازگشت به خانه پرداختند و از برنامه‌های روزهای سخت آینده و ترس و سختی‌هایی سخن گفتند که با عبور از بیش از ۱۵ ماه جنگ سخت پشت سر گذاشته‌اند. هیجان دیدار دوباره اقوام و دوستان خواب را از چشمان همه آن‌ها گرفته بود.
دیری البلح تنها ۱۱ مایل (۱۸ کیلومتر) از خانه آن‌ها در جبالیه فاصله دارد. خودروهایی هم که برای تردد نیاز دارند بسیار محدود و استخدام آن‌ها گران است، همچون بیشتر خانواده‌ها، خانواده اسماعیل محمد هم مجبور شدند پیاده‌روی کنند. برای اسماعیل، این سفر دلهره‌آور بود؛ او دیابتی است و پیش از جنگ یک دستش را به‌دلیل بیماری‌اش از دست داده است.
سال گذشته نیز پای او در یک حمله هوایی رژیم اسرائیل آسیب دید و اکنون تنها می‌تواند با تکیه بر یک چوب به آرامی حرکت کند. هرچه به سمت شمال پیش می‌رفتند، در یک طرف دریای مدیترانه‌ای فیروزه‌ای و در طرف دیگر خرابی‌ها به‌وضوح دیده می‌شد. وقتی به شهر غزه رسیدند، پس از ایست بازرسی رژیم اسرائیل در شمال این منطقه، تاکسی‌ای پیدا کردند تا آن‌ها را به آخرین بخش سفرشان برساند.
در جبالیه ویرانی‌ها را به چشم دیدند؛ بخش زیادی از محله آن‌ها به‌طور کامل تخریب شده بود. سقف و طبقه بالایی خانه‌شان روی طبقه همکف فروریخته بود. دیدار با همسایه لحظه‌ای از شادی را برایشان رقم زد. اعضای جوان‌تر خانواده مشغول گشتن در آوارها شدند و تنها یک اسباب بازی یونیکورن را برای بازی پیدا کردند. اسماعیل و خانواده‌اش امیدوار هستند که آتش‌بس ادامه پیدا کند و بتوانند دوباره خانه و کاشانه خود را بسازند.
نظر شما