به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، افزایش جمعیت شهری و رشد سریع شهرنشینی به چالشهایی همچون کمبود مسکن، آلودگی هوا و محیط شهری، ترافیک و کمبود زیرساختها منجر شده است که دولتها به تنهایی قادر به رویارویی با این چالشهای پیچیده نیستند و نیاز به همکاری بخش خصوصی دارند. ساخت و توسعه زیرساختهای شهری همچون حملونقل، تأمین آب و برق و ساخت مسکن مقرونبهصرفه نیازمند سرمایهگذاری و تخصص گستردهای است که ایجاد همکاریهای استراتژیک بین بخش دولتی و خصوصی میتواند به این هدف کمک کند.
بخش خصوصی با بهرهگیری از نوآوری و خلاقیت منابع خود میتواند راهحلهای نوین و کارآمدی را ارائه دهد. از سوی دیگر، ارائه مشوقهای مالیاتی و دیگر حمایتهای مالی از طرف دولت به بخش خصوصی برای مشارکت در پروژههای شهری زمینهساز همکاریهای گستردهتر میشود، همچنین تسهیل مقررات و فرایندهای اداری میتواند به اجرای پروژههای بخش خصوصی سرعت ببخشد.
مشارکتهای بخش دولتی و خصوصی میتواند به نتایج ارزشمندی در جهت توسعه زیرساختهای پایدار در حوزههای مختلف از جمله حملونقل، تأمین آب و برق و مسکن منجر شود؛ بهبود و توسعه این زیرساختها، دسترسی شهروندان به خدمات شهری با کیفیت را بهبود میدهد و موجب ارتقای کیفیت زندگی ساکنان شهرها میشود.
این همکاریها میتواند ضمن افزایش کیفیت خدمات، به کاهش آلودگی و بهبود کیفیت محیط زیست شهری نیز کمک کند و با تمرکز بر توسعه پایدار و استفاده از فناوریهای نوین، اثرات منفی زیستمحیطی را کاهش دهد. شراکت بخش دولتی و خصوصی فرصتهای شغلی جدیدی را ایجاد میکند که موجب تحریک رشد و توسعه اقتصادی میشود. این همکاریها موجب جذب سرمایهگذاران بیشتر و افزایش فعالیتهای اقتصادی در سطح شهر میشود.
چالشها و راهکارهای رشد شهرنشینی
عوامل رشد سریع شهرنشینی در کشورهای توسعهیافته و در حال توسعه بهطور تقریبی مشابه است؛ زندگی شهری هیجانانگیزتر از زندگی در حومه است، شهرها فرصتهای شغلی بیشتری ارائه میدهند و به همین دلیل صنایع و فناوری تمایل به حضور در شهرها دارند. نمونه بارز این مسئله، حضور گسترده بخش فناوری در دو شهر سانفرانسیسکو و بنگلور است. نهتنها فرصتهای اقتصادی بیشتری در شهرها وجود دارد، بلکه فرصتهای اجتماعی و فرهنگی نیز بیشتر است.
نتیجه افزایش مهاجرت به شهرها در سراسر جهان مشابه، اما در شدت و درجه متفاوت است. این چالشها شامل افزایش سرسامآور قیمت زمین، افزایش آلودگی، فشار بر شبکههای حملونقل و زیرساختها است که بر کیفیت زندگی شهری تأثیر میگذارد. یکی از رویکردهای مؤثر برای مدیریت این چالشها در شهرها، استفاده از فناوری برای هوشمندسازی شهرها است. منظور از هوشمندسازی، گرد هم آوردن نهادهای دولتی، کسبوکارها و کارآفرینان و سایر سازمانهای بخش خصوصی است و نتیجه آن در بهبود شرایط زندگی، مسکن مقرونبهصرفه و ارتقای مشاغل قابل مشاهده است.
همکاری سازمانهای دولتی و خصوصی یکی از اصول اساسی در جهت ساخت شهرهای انسانمحور، ترویج حملونقل عمومی، گسترش فضای سبز و تشویق شهروندان به پیادهروی و دوچرخهسواری است. شهرهای هوشمند با کمک سازمانهای مختلف میتوانند تابآوری و پایداری را افزایش دهند تا در برابر چالشهایی از تغییرات اقلیمی گرفته تا درگیریهای سیاسی مقاوم باشند.
کارآفرینان و کسبوکارها بخش مهمی از همکاریهای بین بخشی هستند؛ آنها مشاغلی کلیدی برای مراکز شهری را ایجاد میکنند و ابتکارات مبتنی بر فناوری را به بازار عرضه میکنند که شیوه زندگی و کار افراد را تغییر میدهد. بررسیها نشان میدهد که بیش از ۵۲ درصد از کارآفرینان معتقدند فناوری بیشتر از جهانیشدن، تحولات جمعیتی و تغییرات محل کار، در حال تغییر دادن دنیا است.
دولتها نقش مؤثری در کمک به کارآفرینان و کسبوکارهای در حال رشد دارند و میتوانند به اقتصاد شهری کمک کنند تا مشاغل و امکانات مورد نیاز جامعه خود را فراهم کند. دولتها میتوانند در اکوسیستمها و شبکههایی سرمایهگذاری کنند که کارگران ماهر را پرورش میدهد و با ارائه کمکهای مالی از شرکتهای کوچک حمایت کنند و دسترسی آنها به سرمایهگذاران فرامرزی را افزایش دهند. مسئولان باید در بخشهایی همچون زیرساختهای حملونقل سرمایهگذاری کنند و از این طریق به بهبود عملکرد شهرها کمک کنند.
کارآفرینان و کسبوکارها نهتنها ثروت و شغل برای شهر ایجاد میکنند، بلکه نقش بسیار مهمی در حل مشکلاتی ایفا میکنند که بسیاری از شهرها با آن روبهرو هستند. برای مثال، بخش قابلتوجهی از آلودگی شهری توسط وسایل نقلیه و سوختهای فسیلی ایجاد میشود و موفقیت راهکارهای استفاده از انرژی پاک، علاوهبر ابتکارات دولتی به کسبوکارهای نوآور بستگی دارد؛ نوآوری و رشد فناوری مسیر شهرهای آینده را هموار خواهد کرد.
شهرها با ظهور اینترنت اشیا شاهد موج بزرگ دوم هوشمندی خواهند بود که احتمال میرود زندگی شهری را حداقل به اندازه ظهور اینترنت تحت تأثیر قرار دهد. برای شهرهای هوشمند و کسانی که در آنها زندگی و کار میکنند، ۲۰ سال گذشته شگفتانگیز بوده است و ۲۰ سال آینده حتی شگفتانگیزتر خواهد بود.
مشارکتهای بخش عمومی و خصوصی شهرهای هوشمند
مشارکتهای عمومیخصوصی (PPP) با ترکیب تخصص و منابع هر دو بخش عمومی و خصوصی، به شهرها امکان میدهد تا به چالشهای شهری پیچیده رسیدگی کنند، از فناوری برای بهبود ارائه خدمات استفاده کنند و محیطهای شهری مقاومتر و زیستپذیرتری را ایجاد کنند. در ادامه زمینههای مناسب برای مشارکتهای عمومیخصوصی معرفی میشود که میتواند به توسعه شهرهای هوشمندتر، امنتر و کارآمدتر برای آینده منجر شود.
سیستمهای ایمنی و امنیت عمومی هوشمند
پیشگیری از وقوع جرم و بهبود توانایی پاسخ به شرایط اضطراری برای شهرهای مدرن موضوعی حیاتی است. این امر میتواند با گسترش فناوری و سیستمهای شهر هوشمند طراحیشده برای بهبود ایمنی و امنیت عمومی حاصل شود. حمایت هر دو بخش عمومی و خصوصی از پروژههای توسعه شهر هوشمند میتواند رفاه، ایمنی و امنیت ساکنان و بازدیدکنندگان شهر را در اولویت قرار دهد.
پروژه شهر امن در سنگاپور نمونه برجستهای از نحوه تأثیرگذاری مشارکتهای عمومیخصوصی در توسعه و اجرای راهکارهای نوآورانه ایمنی و امنیت است. این پروژه از فناوریهای پیشرفته همچون دوربینهای مراقبت، سنسورها و تحلیل دادهها، برای نظارت و تحلیل آنی محیطهای شهری استفاده میکند که تشخیص و واکنش به تهدیدهای امنیتی را آسان کرده است.
مقامات شهری میتوانند با سرمایهگذاری در سیستمهای هوشمند نظارتی و پایش، از وقوع جرم پیشگیری کنند، اطلاعات موقعیتی خود را بهبود بخشند و توانایی پاسخ به شرایط اضطراری و بحرانی را افزایش دهند، همچنین با استفاده از تحلیل دادهها و مدلسازی پیشبینیکننده میتوانند تهدیدهای بالقوه را شناسایی کنند و منابع لازم را برای کاهش خطرات ایمنی عمومی اختصاص دهند.
حملونقل هوشمند
سیستمهای حملونقل هوشمند نقش قابلتوجهی در توسعه شهرهای هوشمند ایفا میکنند. این سیستمها امکان بهبود جابهجایی، کاهش ترافیک و ارتقای تجربه حملونقل کلی را برای ساکنان شهری فراهم میکنند. پروژههای زیرساختی همچون قطار سریعالسیر گاوترن در آفریقای جنوبی نشاندهنده نحوه تسهیل استقرار راهکارهای نوآورانه حملونقل توسط مشارکتهای عمومیخصوصی است.
این پروژه مشترک بین دولت آفریقای جنوبی و بخش خصوصی، شامل احداث ۸۰ کیلومتر خط راهآهن مسافربری، ایستگاهها، انبارها و زیرساختهای مرتبط از جمله سیستمهای پیشرفته و نوین علامتدهی و ارتباطات است، همچنین ویژگیهای متنوع حملونقل هوشمند از جمله قطارهای پرسرعت، سیستمهای یکپارچه بلیت و پرداخت کرایه، نمایشگر اطلاعات مسافران و تسهیلات پارککردن و سوارشدن را شامل میشود.
پروژههای حملونقل هوشمند با همکاری بخشهای عمومیخصوصی، به چالشهای شهری رسیدگی میکنند و در عین حال منافع ملموس اجتماعی را حاصل میکنند. قطار سریعالسیر گاوترن از زمان افتتاح آن در سال ۲۰۱۰ تاکنون، جابهجایی و ارتباطات در استان گائوتنگ را به میزان چشمگیری بهبود بخشیده، زمان سفر را کوتاه کرده، ترافیک در بزرگراههای اصلی را کاهش داده و گزینه حملونقل ایمن و راحتی را برای میلیونها مسافر فراهم کرده است. این پروژه توسعه اقتصادی و سرمایهگذاری در امتداد مسیر راهآهن را تسریع و به رشد و شکوفایی منطقه کمک کرده است.
شبکههای انرژی هوشمند
شبکههای انرژی هوشمند که بخش اساسی شهرهای هوشمند هستند، امکان یکپارچهسازی منابع انرژی تجدیدپذیر، بهبود کارایی انرژی و افزایش پایداری و انعطافپذیری شبکه را فراهم میکنند. برنامه کمکهزینه سرمایهگذاری در شبکه هوشمند (SGIG) در ایالات متحده آمریکا نشان میدهد مشارکتهای عمومیخصوصی چگونه میتوانند توسعه و استقرار فناوریهای شبکه هوشمند را در سراسر این کشور گسترش دهند. این برنامه از طریق مشارکت بین شرکتهای خدمات عمومی، ارائهدهندگان فناوری و دستگاههای دولتی، به دنبال نوسازی شبکه برق و ترویج عملکردهای انرژی پایدار است.
همکاری با بخش خصوصی این فرصت را در اختیار دولتها قرار میدهد تا از تخصص و منابع مدیران صنعت برای تسریع استقرار فناوریهای شبکه هوشمند و دستیابی به اهداف پایداری انرژی بهره بگیرند. شهرها میتوانند با سرمایهگذاری در شبکههای انرژی هوشمند، انتشار کربن را کاهش، امنیت انرژی را افزایش و فرصتهای جدیدی برای رشد اقتصادی و نوآوری ایجاد کنند. شبکههای هوشمند امکان یکپارچهسازی بیشتر منابع انرژی تجدیدپذیر همچون انرژی خورشیدی و بادی را فراهم میکنند که نتیجه آن کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی و تخفیف آثار تغییرات اقلیمی در شهرها است.
مدیریت آب هوشمند
مدیریت آب هوشمند راهکاری مؤثر برای تضمین استفاده کارآمد و پایدار از منابع آب در محیطهای شهری است. پروژههایی همچون تونل تایدوی تیمز در لندن نشاندهنده تأثیر چشمگیر مشارکتهای عمومیخصوصی در توسعه زیرساختهای هوشمند آب برای رسیدگی به چالشهای فوری همچون سرریز فاضلاب و آلودگی آب هستند. مشارکت با شرکتهای خصوصی به دولتها امکان میدهد تا از فناوریهای نوین و مکانیزمهای تأمین مالی بهره ببرند و راهکارهای مؤثری برای تضمین کیفیت آب و حفاظت از محیط زیست ارائه دهند.
پروژههای مدیریت هوشمند آب از طریق استقرار شبکههای حسگر، تحلیل دادهها و فناوریهای نگهداری پیشبینیشده، به شهرها امکان میدهند تا شبکههای آب را به صورت لحظهای پایش و مشکلات بالقوه را شناسایی کنند که نتیجه آن بهینهسازی تخصیص منابع خواهد بود. شهرهایی که در توسعه زیرساختهای آب سرمایهگذاری میکنند، افزایش تابآوری در برابر تغییرات آبوهوایی، کاهش میزان اتلاف آب و افزایش دسترسی به آب آشامیدنی سالم و بهداشتی برای همه ساکنان را تضمین میکنند.
مدیریت هوشمند پسماند
مسئولان شهری به مدیریت پسماند مؤثر برای حفظ محیطهای شهری سالم و پایدار نیاز دارند. دولتها میتوانند با همکاری با شرکتهای خصوصی جمعآوری و مدیریت پسماند، فناوریهای پیشرفته همچون سیستمهای نظارت مبتنی بر حسگر و نرمافزار بهینهسازی مسیر را برای بهبود کارایی و اثربخشی خدمات مستقر کنند. این فناوریها به شهرها امکان میدهد تا تولید پسماند را کاهش دهند و ابتکارات متنوعی برای افزایش نرخ بازیافت و کاهش انتقال پسماند به محل دفن بهکار گیرند.
مشارکت بخش خصوصی و دولتی، منابع مالی و تخصص بیشتری را برای اجرای راهکارهای نوآورانه در دسترس قرار میدهد که به چالشهای پیچیده شهری پاسخ و مزایای بلندمدت اجتماعی را ارائه میدهند. پروژههای هوشمند مدیریت پسماند همچون تسهیلات مدیریت پسماند کلینووی در سیدنی استرالیا از فناوری برای سادهسازی فرایندهای جمعآوری، پردازش و دفع پسماند استفاده میکنند و تأثیر زیستمحیطی را کاهش و کارایی منابع را بهبود میبخشد.
نظر شما