به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، تایلند واردات زبالههای پلاستیکی را بهدلیل نگرانی در مورد آلودگیهای سمی ممنوع کرده است، زیرا کارشناسان هشدار میدهند که به توافق نرسیدن بر سر یک معاهده جهانی برای کاهش زبالههای پلاستیکی به سلامت انسان آسیب میرساند. این قانون ممنوعیت پس از سالها مبارزات انتخاباتی توسط فعالان، در ماه جاری اجرایی شد.
تایلند یکی از چندین کشور جنوب شرق آسیا است که در طول تاریخ برای دریافت زبالههای پلاستیکی از کشورهای توسعهیافته دستمزد دریافت کرده است. این کشور در سال ۲۰۱۸ پس از اعمال ممنوعیت در چین بهعنوان بزرگترین بازار زبالههای خانگی جهان، به مقصد اصلی صادرات زبالههای پلاستیکی از اروپا، آمریکا، بریتانیا و ژاپن تبدیل شد. مقامات گمرک این کشور اعلام کردهاند که بین سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ بیش از ۱.۱ میلیون تن ضایعات پلاستیکی به آن وارد شده است. ژاپن یکی از بزرگترین صادرکنندگان زباله پلاستیکی به تایلند است که تنها در سال ۲۰۲۳ حدود ۵۰ میلیون کیلوگرم زباله به آن صادر کرده است.
تحقیقات جدید نشان میدهد که قرار گرفتن در معرض میکروپلاستیکها خطرات سلامتی قابلتوجهی از جمله افزایش خطر سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ را به دنبال دارد و در زوال عقل ایفای نقش میکند. سوزاندن پلاستیک نیز بهعنوان یک روش مدیریت زباله، خطرات سلامتی شدیدی را به همراه دارد که تجارت زبالههای پلاستیکی بر آن افزوده شد.
میتوان گفت که ممنوعیت واردات ضایعات پلاستیکی یک پیروزی برای جامعه مدنی در جلوگیری از ورود زبالههای خطرناک به تایلند تلقی میشود، اما نظارت دقیق و همکاری قوی با مقامات برای اطمینان از اجرای این ممنوعیت حیاتی است. واردات پلاستیک در تایلند در بیشتر مواقع به اشتباه مدیریت میشود، بسیاری از کارخانههای آن به جای بازیافت، زبالهها را میسوزانند و به سلامت انسان و محیط زیست آسیب میرسانند.
ممنوعیت حاضر یک گام بزرگ روبهجلو برای تایلند است، اما فعالیتهای بیشتری برای انجام در این زمینه وجود دارد. پس از اجرایی شدن این قانون، دولت تایلند باید برای اطمینان از اجرای آن تلاش کند. این بدان معناست که آژانسهای صنعتی، محیطزیست و گمرک باید برای جلوگیری از واردات غیرقانونی زبالههای پلاستیکی همکاری کنند، حال آنکه قانون کنونی به ترانزیت زبالههای پلاستیکی توجهی نمیکند.
این ممنوعیت در حالی اجرا میشود که بحثها در تلاش برای نجات معاهده جهانی زبالههای پلاستیکی ادامه دارد. سال گذشته پس از مذاکرات در بوسان، کشورها نتوانستند درباره متن نهایی این معاهده به توافق برسند. بیش از ۱۰۰ کشور از پیشنویس متنی آن حمایت کردند که شامل یک قانون الزامآور جهانی برای کاهش تولید پلاستیک میشد که بیش از ۴۰۰ میلیون تن در سال است. این پیشنویس همچنین خواستار حذف تدریجی بعضی از مواد شیمیایی و محصولات پلاستیکی یکبارمصرف میشد.
خطرات ناشی از سوزاندن زبالههای پلاستیکی در فضای باز حتی گستردهتر است و با ۱۶ درصد از زبالههای شهری جهان که بهصورت علنی سوزانده میشوند، به ۴۰ تا ۶۵ درصد افزایش پیدا میکند. کشورهای با درآمد متوسط و جمعیت آسیبپذیر بیشترین بار این بحران را متحمل میشوند. دودهای سمی ناشی از سوختن پلاستیک نیز عاملی خاموش اما کشنده در عرصه سلامت جهانی است و نشان میدهد اقدام فوری در این زمینه لازم است. با این حال هنوز تاریخی برای گفتوگوهای بیشتر در مورد معاهده جهانی پایان دادن به زبالههای پلاستیکی توافق نشده است.
نظر شما