رشد سریع شهرنشینی در جهان، شهرها را با چالش‌های فزاینده و پیچیده‌ای روبه‌رو کرده است. ایجاد محیط‌های شهری پایدارتر، فراگیرتر و تاب‌آورتر به‌منظور غلبه بر این چالش‌ها، نیازمند تلاش و تعهد جمعی بخش‌های عمومی و خصوصی است.
در حالی که معماری پایدار به عنوان راهکاری انقلابی برای کاهش مصرف انرژی و حفظ محیط زیست مطرح شده است، برخی از کارشناسان معتقدند که تأثیر واقعی این رویکرد همچنان در هاله‌ای از ابهام است، آیا این تحول زیست‌محیطی به نجات زمین منجر می‌شود، یافقط بازی با آمار و اعداد برای توجیه این پدیده‌ی جدید است.
