به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهرهای امروزی آلوده و پر ازدحام هستند، اما کاشت درختان در فضاهای شهری می‌تواند با ایجاد زیستگاه‌های حیات وحش برای آینده، تنوع زیستی را افزایش دهد و از این آلودگی بیش‌ازحد به‌میزان قابل‌توجهی بکاهد. بین خیابان‌های شلوغ، پارک‌ها و مراکز خرید، دگرگونی سبز بی‌صدا در جریان و در حال بازگرداندن طبیعت به پراکندگی‌های شهری است. میکروجنگل‌ها، مناطق کوچکی از درختان جنگلی متراکم، از لندن تا لس‌آنجلس، در گوشه به گوشه جهان کاشته می‌شوند و شرایط فعلی شهرها را بهبود می‌بخشند.
میکروجنگل چیست و چگونه کلانشهرها را بهبود می‌بخشد؟
بر اساس گزارش سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۰ بیش از ۴۲۰ میلیون هکتار از جنگل‌های جهان نسبت به سال ۱۹۹۰ از بین رفته است. با توجه به اینکه بیش از ۸۵ درصد از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می‌کنند، میکروجنگل‌ها فرصتی ضروری برای مبارزه با جنگل‌زدایی در شهرها به‌شمار می‌روند. تکنیک جنگل میاواکی که توسط گیاه‌شناس و متخصص بوم‌شناسی گیاهی ژاپنی به همین نام در دهه ۱۹۷۰ ابداع شد، الهام‌بخش میکروجنگل‌ها در سراسر جهان است. این جنگل‌های کوچک ارگانیک و متنوع را می‌توان در مکان‌هایی به مساحت ۹ مترمربع ایجاد و در توسعه آن‌ها تنها از گونه‌های بومی استفاده کرد که می‌توانستند به‌طور طبیعی در منطقه کاشت رشد کنند. آن‌ها ۱۰ برابر سریع‌تر از جنگل‌های تک‌کشت و تنها طی دو تا سه دهه رشد می‌کنند. از زمان شروع کار میاواکی، بیش از ۲۸۵ میکروجنگل کاشته شده که زمین‌های آن‌ها از ۶۰۰ درخت تشکیل شده‌اند و می‌تواند بیش از ۵۰۰ گونه جانوری و گیاهی را طی سه سال به خود جذب کند. یک برنامه درخت‌کاری نیز با هدف بازگرداندن تنوع زیستی و معرفی مجدد گونه‌های بومی جهان پیاده‌سازی شده که ۲۳۰ جنگل جیبی را در ۵۲ شهر سراسر جهان از تولوز فرانسه گرفته تا سنت‌جورج رومانی و مادرید اسپانیا ایجاد کرده است.
نقش میکروجنگل‌ها در بهبود محیط زیست
میکروجنگل‌ها به بازیابی کیفیت خاک، آب و هوا کمک می‌کنند. اندازه کوچک آن‌ها امکان کاشت در فضای شهری به‌نسبت محدود را فراهم می‌کند، به‌ویژه که اغلب در توسعه آن‌ها از فضاهای بلااستفاده همچون زمین‌های بازی مدارس، گورستان‌ها و نزدیک ایستگاه‌های مترو بهره گرفته می‌شود. آن‌ها همچنین می‌توانند به کاهش تأثیر بارندگی شدید و خنک نگه داشتن شهرها کمک کنند.
میکروجنگل‌ها همچنین زیستگاه‌های بیشتری را برای حیات‌وحش در شهرها ایجاد می‌کنند. هنگامی که در لایه‌های مجزا کاشته می‌شوند نیز با ایجاد جوامع گیاهی متشکل از درختچه‌ها و گیاهان کوچک‌تر همراه‌اند و تنها بین سه تا پنج سال پس از رشد، به لحاظ اکولوژیکی خودکفا می‌شوند.
این جنگل‌ها مزایای بی‌شماری دارند که شاید مهم‌تر از همه، نقشی باشد که در رفاه مثبت جوامع ایفا می‌کنند، چراکه تعامل با طبیعت استرس فیزیکی را کاهش می‌دهد و علائم بیماری‌های روانی از جمله اضطراب یا افسردگی را بهبود می‌بخشد. از سوی دیگر این جنگل‌ها به آهنربایی برای ارتباطات انسانی تبدیل می‌شوند و مردم را برای استراحت، مطالعه یا تفریح به‌سمت خود می‌کشانند.
میکروجنگل‌ها همچنین تأثیر مثبتی بر کودکان و جوانان دارند و فرصتی منحصربه‌فرد برای کودکان فراهم می‌کنند تا با طبیعت تعامل داشته باشند و اثرات زیست‌محیطی اقدامات خود را به چشم ببینند.
چالش‌های توسعه میکروجنگل‌ها در مناطق شهری
میکروجنگل‌های شهری به‌رغم مزایای گسترده، مشکلاتی نیز برای رشد در شهرها دارند. قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها، دمای بالا و خشکسالی می‌تواند از رشد عمیق ریشه‌های درختان این جنگل‌های کوچک جلوگیری کند و احتمال بیماری را در میان آن‌ها افزایش دهد، اما با گذشت زمان این جنگل‌ها به کاهش آلودگی در شهرها کمک می‌کنند و به مکان‌های دلپذیر برای زندگی تبدیل می‌شوند.
نظر شما