عرفان تمنده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: پلاسمای سرد که در محدوده دمای بدن فعالیت می‌کند، به تازگی توجه بسیاری از محققان و پزشکان را به خود جلب کرده است. کاربردهای آن در زمینه‌های مختلف پزشکی نتایج چشمگیری به همراه داشته که از جمله می‌توان به تسریع در بهبود زخم‌ها، درمان سرطان، اثرات ضد میکروبی و استفاده در دندان‌پزشکی اشاره کرد.
وی افزود: یکی از مهم‌ترین کاربردهای پلاسمای سرد، تأثیر آن بر درمان زخم‌ها است. با استفاده از این فناوری، روند بهبود زخم‌ها سریع‌تر انجام می‌شود و احتمال بروز عفونت کاهش پیدا می‌کند، همچنین در درمان سرطان، نتایج بسیار امیدوارکننده‌ای از استفاده پلاسما به دست آمده است. پلاسما با تولید گونه‌های فعال اکسیژن و نیتروژن، تأثیر خود را بر سلول‌های سرطانی نشان داده و در برخی موارد از رشد تومورها جلوگیری کرده است.
کارشناس ارشد پلاسمای پزشکی ادامه داد: از دیگر کاربردهای مهم پلاسما می‌توان به استفاده از آن در ضدعفونی و استریل کردن تجهیزات پزشکی و جراحی اشاره کرد. این روش در بیمارستان‌ها و کلینیک‌های پزشکی برای پاکسازی و جلوگیری از عفونت به‌کار می‌رود و از اهمیت بالایی برخوردار است، همچنین پلاسما در دندان‌پزشکی برای تیمار لثه‌ها، درمان‌های دندانی و حتی سطوح ایمپلنت‌ها به کار می‌رود تا طول عمر و کارایی آن‌ها افزایش پیدا کند.
تمنده گفت: پلاسمای سرد در حوزه‌های دیگری همچون بسته‌بندی مواد غذایی، بهبود کیفیت گیاهان دارویی و جلوگیری از آلودگی‌های مواد غذایی نیز نقش مهمی ایفا کرده است. در بسته‌بندی، استفاده از پلاسما به‌عنوان یک روش ایمن و مؤثر برای حفظ مواد غذایی بدون نیاز به مواد شیمیایی مورد توجه قرار گرفته است.
وی اضافه کرد: یکی دیگر از کاربردهای پراهمیت پلاسما، تأثیر آن در فرآیند انعقاد خون است. این فناوری موجب شده است که سرعت و کیفیت انعقاد خون در مواقع اضطراری افزایش پیدا کند، که این امر در مواقعی همچون جراحی‌های حساس بسیار حیاتی است.
کارشناس ارشد پلاسمای پزشکی با بیان اینکه باید به روش‌های مختلف استفاده از پلاسما در پزشکی اشاره کرد، ادامه داد: دو نوع روش تیمار مستقیم و غیر مستقیم وجود دارد. در تیمار مستقیم، پلاسما به طور مستقیم به بافت هدف اعمال می‌شود، در حالی که در تیمار غیر مستقیم، ابتدا محیطی همچون دارو یا محیط کشت سلولی با پلاسما تیمار شده و سپس این محیط به بافت هدف اعمال می‌شود.
تمنده اظهار کرد: پلاسمای سرد به دلیل ویژگی‌های خاص خود، به‌عنوان یکی از فناوری‌های نوین پزشکی شناخته شده و کاربردهای آن در حال گسترش است، همچنین به یکی از ابزارهای جدید و مؤثر در درمان سرطان تبدیل شده است. همان‌طور که اشاره شد، گونه‌های فعال اکسیژن و نیتروژن که در اثر برخورد پلاسما با فازهای مختلف ماده تولید می‌شوند، در آزمایشات اولیه نشان داده‌اند که می‌توانند در کنترل و درمان برخی از سرطان‌ها نقش بسزایی داشته باشند. این گونه‌ها با تأثیر مستقیم بر سلول‌های سرطانی، نه تنها توانسته‌اند رشد تومورها را کاهش دهند، بلکه در برخی موارد منجر به تخریب سلول‌های سرطانی در شرایط آزمایشگاهی شده‌اند.
وی بیان کرد: اگرچه این نتایج در آزمایش‌های اولیه بسیار امیدوارکننده بوده‌اند، اما در مراحل بالینی نیز استفاده از پلاسما نتایج قابل توجهی به همراه داشته است. برای مثال، در بیماران مبتلا به زخم‌های دیابتی شدید، جایی که پزشکان اغلب قطع عضو را به‌عنوان تنها راه‌حل مطرح می‌کردند، استفاده از پلاسما به‌عنوان یک روش درمانی نوین موجب شده که در برخی موارد، بهبود بافت آسیب‌دیده بدون نیاز به قطع عضو امکان‌پذیر شود. این پیشرفت نشان‌دهنده توانایی بالقوه پلاسما در بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده و بهبود روندهای درمانی پیچیده است.
کارشناس ارشد پلاسمای پزشکی گفت: نتایج به دست آمده از کاربرد پلاسما در درمان سرطان و سایر بیماری‌های جدی، نشان‌دهنده آینده‌ای روشن برای این فناوری در عرصه پزشکی است. پلاسما، به‌عنوان یک ابزار مؤثر و کم‌تهاجمی، می‌تواند گزینه‌های درمانی جدیدی برای بیماری‌های مختلف از جمله سرطان، زخم‌های شدید و بیماری‌های مزمن فراهم کند و بهبودی بیماران را تسریع بخشد.
نظر شما