احسان کاظمی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: ذهن فرد درگیر با اختلال بد شکلی بدن، به صورت مداوم درگیر این موضوع است که بدن یا چهره وی دارای نقص یا عیبی است که قابل پوشانده شدن نیست، در معرض دید همگان قرار دارد و بر کارکرد، صحبت، رفتار و ارتباطات اجتماعی وی تأثیرگذار است.
وی با بیان اینکه اختلال بد شکلی بدن بیشتر متوجه صورت افراد است، افزود: هر فردی با هر رنج سنی میتواند درگیر این اختلال باشد، اما به طور معمول آغاز آن از سنین نوجوانی و شیوع این اختلال بین زنان بیشتر است.
این روانشناس با بیان اینکه زنان توجه بیشتری به صورت و ظاهر خود دارند، اما مباحث مهارتی مانند رانندگی کردن، بر اعتماد به نفس مردان تاثیرگذارتر است، تصریح کرد: بسیاری از افرادی که اقدام به انجام جراحیهای زیبایی میکنند، دغدغه بهبود شرایط ظاهری و در پی آن افزایش اعتماد به نفس را دارند.
وی ادامه داد: در واقع گاهی افراد، خود را زشت نمیپندارند، بلکه قصد آنها زیباتر شدن است؛ عقیده بر این است که این موضوع، اختلالی بدتر از اختلال بدشکلی بدن محسوب میشود و فرد، درگیر وسواس کمالگرایی است.
چالشهای همراه با اختلال بد شکلی بدن
کاظمی گفت: اختلال بد شکلی بدن، انواع افسردگیها، انزواطلبی، اضطراب موقعیت و سایر اختلالات را به همراه دارد که هر یک از اختلالات بیان شده نیز فرد را درگیر مسائلی دیگر میکند و مشکلات و چالشهای فراوانی را برای وی به وجود میآورد.
وی اضافه کرد: در صورتی که قسمتی از صورت یا بدن که فرد آن را بدشکل میداند، قابل تغییر بدون عوارض یا با حداقل عوارض باشد، بهتر است فرد نسبت به تغییر آن اقدام کند تا با اعتماد به نفس بیشتری وارد جامعه شود و از استعدادها و توانمندیهای خود استفاده کند.
این روانشناس اظهار کرد: در صورتی که بدشکلی صورت یا بدن تنها از دید خود فرد است و از نظر سایر افراد بدشکلی وجود ندارد، بهتر است فرد به روانشناس مراجعه کند و سعی بر این داشته باشد که این موضوع را از نظر ذهنی و روانی برای خود حل کند و تأثیر آن را بر تفکر، روان و رفتار خود کاهش دهد.
از دلسوزی، انکار و مخالفت پرهیز کنید
وی افزود: بسیاری اوقات اعتماد به نفس فرد تحت تأثیر بدشکلی فرد قرار میگیرد و کاهش مییابد، اما گاهی حتی پس از مرتفع شدن این موضوع، همچنان اعتماد به نفس فرد در درجه پایینی به سر میبرد؛ در این حالت اعتماد به نفس برای فرد حالتی محسوب میشود که باید به دنبال کسب آن برود.
کاظمی با بیان اینکه مشاوره روانشناس و پزشک به منظور ایجاد تغییر در صورت یا بدن به منظور رفع بدشکلی الزامی است و با اشاره به نحوه برخورد اطرافیان با افراد دارای این اختلال، ادامه داد: اطرافیان فرد مبتلا به اختلال خود زشتانگاری نباید از بعد دلسوزی، انکار و مخالفت به قضاوت فرد بپردازند؛ چراکه بیشتر اوقات تنها شنونده و مشوق بودن بهترین نتیجه را به همراه دارد.
وی با بیان اینکه در تمام موارد بدشکلی بدن یا صورت نقطه آغاز این اختلال نیست، خاطرنشان کرد: ممکن است فرد از زندگی شخصی یا خانوادگی خود بسیار ناراضی و نسبت به رفع آن ناتوان باشد و از همین رو، احساس منفی که فرد از اطراف خود دریافت میکند بر حالات روحی او تأثیر میگذارد و فرد خود را ناکافی یا زشت میداند.
نظر شما