به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پژوهش‌های زیادی که تاکنون انجام شده به ارتباط بین چاقی و افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر اشاره کرده است که احتمالاً ناشی از افزایش التهاب، مقاومت به انسولین و سطوح بالاتر پروتئین مضر برای سلامت مغز در بافت چربی است. همچنین، سطوح پایین‌تر عضله بدون چربی نیز با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در ارتباط است.
گروهی از محققان آمریکایی به منظور بررسی ارتباط بین توده عضلانی بدون چربی و بیماری آلزایمر، مطالعه جدیدی انجام دادند. آن‌ها برای رسیدن به این هدف، ۲۱ هزار ۹۸۲ فرد مبتلا به آلزایمر و ۴۱ هزار و ۹۴۴ فرد بدون این بیماری را با یکدیگر مقایسه کردند. سپس برای تأیید یافته‌ها، ۷۳۲۹ فرد دیگر مبتلا به آلزایمر و ۲۵۲ هزار و ۸۷۹ فرد سالم را مورد ارزیابی قرار دادند.
نتایج بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که هرچه توده عضلانی بدون چربی در بدن افراد بیشتر باشد، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کاهش پیدا می‌کند. به نظر می‌رسد که توده عضلانی بدون چربی باعث بهبود عملکرد مهارت‌های شناختی می‌شود. لازم است برای تأیید نتایج به دست آمده و ارائه مطالب بیشتر، پژوهش‌های بیشتری در این زمینه انجام شود.
نتایج این مطالعه در مجله BMJ Medicine منتشر شده است.
نظر شما