به گزارش ایمنا، بیت کوین اجازه نزدیک به ۵ تراکنش در ثانیه و اتریوم حدود ۱۵ تراکنش در ثانیه را می‌دهد اما هش‌گراف قادر است هزاران تراکنش در ثانیه پردازش کند؛ طرح هش گراف توسط لیمون بی رد (Leemon Baird) ارائه شد و تحت مالکیت معنوی شرکت سوئرلدز است.
عملکرد هش گراف
مفاهیمی به نام‌های شایعه (gossip) و رویداد (Event) وجود دارند که کار تأیید تراکنش‌ها و اجماع هش گراف با استفاده از آنها انجام می‌شود؛ در هش گراف چیزی به نام نود (Node) وجود ندارد بلکه اعضای مشخصی در بحث اجماع فعالیت می‌کنند، این اعضا توسط مدیریت پروژه انتخاب می‌شوند و مانند دیگر شبکه‌های بلاکچینی نیاز به سیستم قدرتمند کامپیوتری یا رقابت برای اعتبار سنج شدن وجود ندارد.
هرکدام از اعضا یک رویداد (Event) تعریف می‌کنند. هر رویداد داخل خودش داده‌ها و اطلاعاتی دارد که می‌تواند شامل صفر یا تعداد بیشتری تراکنش نیز باشد؛ اینجا از A,B,C,D برای صحبت در مورد اعضا استفاده خواهیم کرد: عضو A در ابتدا یک رویداد تعریف کرده و به صورت تصادفی عضو C را انتخاب می‌کند تا اطلاعات این رویداد را با او به اشتراک بگذارد. به این کار شایعه کردن یا Gossip گفته می‌شود. حال C هم اطلاعات رویداد A را در اختیار دارد و هم داده‌های رویدادی که خودش ایجاد کرده است. این رویدادها می‌توانند شامل تراکنش‌های انجام شده در شبکه نیز باشند.
حال C به صورت تصادفی D را صدا می‌زند و اطلاعات رویداد A و خودش را به او می‌دهد. وضعیت به همین شکل پیش می‌رود و تعداد زیادی از اعضا، در مورد رویدادهای یکدیگر اطلاعات کسب کرده‌اند. این انتقال اطلاعات از یک عضو به عضو دیگر در مراحل بالاتر به نام Gossip about Gossip شناخته می‌شود. تقریباً تمام اعضای شبکه رویدادهای یکدیگر بعلاوه بروز رسانی آن رویدادها با رویدادهای اضافه شده را در اختیار دارند. به این ترتیب درست مانند بلاکچین که امکان ایجاد کوچک‌ترین تغییری در بلاک‌ها و تراکنش‌ها وجود ندارد؛ در هش گراف نیز کسی نمی‌تواند بدون نظر بقیه اعضا این کار را انجام دهد زیرا همه رویدادها در اختیار آنها قرار دارد. در هنگام انجام تمام این Gossip ها و Gossip About Gossip ها، سیستم به طور اتوماتیک تمام اطلاعات شبکه را بروز رسانی می‌کند.
سیستم هش گراف
در هش گراف برخلاف بلاکچین، هیچ‌کدام از بلوک‌ها نادیده گرفته نمی‌شوند و تمام آنها در دفتر کل گنجانده می‌شوند؛ یعنی تمام شاخه‌ها و زنجیره‌ها، تا ابد در دفتر کل می‌مانند و تشکیل یک ساختار کلی و واحد می‌دهند. همین مسئله یکی از مواردی است که به نظر برخی از افراد، باعث برتری Hashgraph نسبت به بلاکچین است. Hashgraph از یک الگوریتم تحمل خطای بیزانس نامتقارن یا غیر همزمان بهره می‌برد. این یعنی هیچ نودی به تنهایی نمی‌تواند مانع از دستیابی به اجماع و عدم فعالیت شبکه شود. همچنین اگر توافقی حاصل شود، هیچ‌کدام از نودها به تنهایی امکان تغییر اجماع را ندارند.
اجماع هش گراف از طریق مفاهیم گاسیپ (Gossip) و رای‌دهی مجازی صورت می‌گیرد. این مسئله سرعت و کارایی بالایی را ایجاد می‌کند که در سایر الگوریتم‌های مبتنی بر اجماع نظیر گواه اثبات کار دیده نمی‌شود. هش گراف از ساختار گراف غیرمدور جهت‌دار یا DAG بهره می‌برد. اطلاعات اولیه در این سیستم، Gossip نام دارد و اطلاعات بعدی که در مورد این گاسیپ‌هاست، تحت عنوان Gossip about Gossip نامیده می‌شود. در حقیقت هش گراف به جای آنکه از خود محتوا برای ایجاد اجماع استفاده کند، از اطلاعاتی در مورد داده‌ها بهره می‌برد که در واقع همان پروتکل گاسیپ است. اطلاعات تراکنش‌ها هش می‌شوند و داده‌ها و تراکنش‌های جدید هم به آنها اضافه می‌شوند.
مفاهیم گاسیپ
- گاسیپ: اطلاعاتی که در مورد داده‌ها به دست می‌آیند، با نام Gossip شناخته می‌شوند. ساختار این داده‌ها شامل برچسب زمانی (Timestamp) و اطلاعات دو هش از آخرین رویدادهایی است که توسط دو نود اتفاق افتاده است. این نودها همگی به صورت تصادفی انتخاب می‌شوند و اطلاعات را در سراسر شبکه منتشر می‌کنند.
- Gossip about Gossip: اطلاعاتی که در مورد داده‌های تراکنش‌ها منتشر می‌شود، با نام Gossip about Gossip شناخته می‌شود. این اطلاعات در شبکه هش گراف با استفاده از رویدادی تحت عنوان Gossip Sync همگام می‌شود. به این ترتیب تمام داده‌ها در سراسر هش گراف منتشر و اجماع حاصل می‌شود.
- رای‌دهی مجازی: نودها رویدادها را با هم مقایسه می‌کنند و از طریق الگوریتم رای‌دهی به اجماع می‌رسند. وقتی یک نود تراکنشی را دریافت می‌کند، یک برچسب زمانی به آن تراکنش تخصیص داده می‌شود. وقتی تراکنش به سایر نودها می‌رسد، در نهایت یک تایم استمپ زمانی به آن تخصیص داده می‌شود که میانه تمام تایم استمپ‌هایی است که گره‌ها در شبکه به آن تراکنش اختصاص داده‌اند. این میانه در واقع مثل نتیجه رای‌دهی‌ها عمل می‌کند. چنین مکانیزمی منجر به ایجاد سیستمی می‌شود که نسبت به بلاکچین منصفانه‌تر عمل می‌کند؛ چرا که شبکه در آن تصمیم می‌گیرد، نه نودها.
- گراف جهت‌دار غیرمدور: DAG یک ساختار داده است که از نودها و یال‌های جهت‌دار تشکیل شده است. ویژگی کلیدی دگ این است که یال‌ها جهت‌دار هستند و گراف فاقد هر گونه حلقه است. DAGها در دفاتر کل توزیع شده تاریخچه تراکنش‌ها یا رویدادهای درون شبکه را نشان می‌دهند. هر یک از راس‌های گراف هم نشان‌گر رویدادها یا تراکنش‌ها هستند. یال‌ها در این ساختار ارتباط میان رویدادها را به نمایش می‌گذارند. گراف‌های جهت‌دار غیرمدور برای نمایش وضعیت شبکه و ترتیب تراکنش‌ها کاربرد دارند.
ویژگی‌های هش گراف
۱. بالا بودن سرعت: با توجه به اینکه هش گراف از پروتکل گاسیب استفاده می‌کند باعث افزایش سرعت پیام‌ها و ارتباطات می‌شود و همچنین این سیستم باعث کاهش ارتباط‌های بیهوده می‌شود و یک پروتکل اجماع می‌سازد
۲. ایجاد عدالت: اجماع موجود در هش گراف باعث ایجاد عدالت می‌شود چرا که کابران موجود در هش گراف می‌توانند تراکنش‌ها را بررسی کنند و می‌تواند از بروز تصمیمات ناعادلانه جلوگیری شود
۳. امنیت بالاتر: با توجه به نحوه عملکرد هش گراف امنیت بسیار بالاتری نسبت به بلاک چین دارد و تصادفی بودن آن باعث شده است که اطلاعات به صورت امن تری در این شبکه تبادل پیدا کنند.
نظر شما