به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، گروهی از پژوهشگران به منظور بررسی تأثیر طبیعت بر سلامت روان افراد، مطالعه جدیدی انجام دادند. آنها برای نیل بدین هدف، فعالیت مغزی ۶۳ داوطلب سالم را قبل و بعد از قدم زدن در جنگل و در مرکز خریدی شلوغ مقایسه کردند. محققان متوجه شدند که فعالیت مغزی بعد از قدم زدن در مناطق شهری ثابت باقی مانده بود و افزایش نیافته بود بنابراین میتوان به این نتیجه رسید که زندگی کردن در مناطق شهری میتواند استرس را افزایش دهد.
نتایج بررسیهای انجام شده نشان میدهد که یک ساعت قدم زدن در طبیعت، فعالیتهای مرتبط با استرس را در مغز کاهش میدهد. زندگی کردن در شهرها یکی از عوامل خطر شناخته شده در ایجاد بیماریهای روانی است. در حالی که تصور میشود زیستن در نزدیکی طبیعت برای مغز و سلامتی روانی انسانها مفید است.
به گفته محققان، حتی ماندن به مدت کوتاه در طبیعت میتواند فعالیت آمیگدال مغز را کاهش دهد که نشان میدهد قدم زدن در طبیعت میتواند از مسائل روانی پیشگیری کند و به افراد کمک کند اثرات منفی زندگی در شهرها را کاهش دهد. آمیگدال ناحیه حیاتی از مغز است که در پردازش استرس نقش دارد.
نتایج این مطالعه همسو با پژوهشهایی است که نشان میدهد ساکنان شهرهایی که نزدیک جنگل هستند، ساختار آمیگدال مغزی سالمتری دارند، بنابراین بهتر میتوانند با استرس کنار بیایند.
نظر شما