به گزارش خبرنگار ایمنا، محمدجواد کسایی نویسنده کتاب «بر چکاد آواز» است و برای نوشتن با امید امساکی و علی‌اکبر صحافی‌پور همکاری کرده است.
این کتاب حاوی گفت‌وگوهایی با استاد تاج اصفهانی است و برای اولین بار تصاویری از این هنرمند فقید و آثار، زمانه و زندگی وی منتشر شده است.
جلال‌الدین تاج اصفهانی احیاگر مکتب آواز اصفهان است و بیش از شش دهه برای رونق و تعالی هنر و موسیقی اصیل ایرانی تلاش کرده است.
استاد آواز ایران و اصفهان، فرزند شیخ واعظ اصفهانی ملقب به تاج‌الواعظین در سال ۱۲۸۲ خورشیدی در اصفهان به دنیا آمد و بعدها صدا و حنجره‌اش را از همین پدر هنرمند به ارث برد.
شیخ اسماعیل پدر جلال‌الدین، علاوه بر منبر گرم و گیرایی که داشت، از حنجره‌ای داوودی و صدایی دلنشین نیز برخوردار بود و طبق رسوم آن زمان بر اثر رفت و آمد با مردم اهل ذوق زمانش با گوشه‌ها و ردیف‌های آوازی ایران نیز آشنایی پیدا کرده بود.
تاج چندی نزد عبدالرحیم اصفهانی گوشه‌های موسیقی اصیل را آموخت و سپس پدرش برای این‌که او را با گوشه‌سازی در ردیف نیز آشنا کند، به خدمت شادروان نایب اسدالله، نی‌زن معروف برد.
تاج تا مدت‌ها در خدمت نایب اسدالله ظرایف و نکته‌ها آواز ایرانی را فرا گرفت. آخرین استادی که تاج بنا بر توصیه پدر برای تکمیل گوشه‌ها و ردیف‌ها به خدمتش رفت، شادروان میرزا حسین ساعت‌ساز، معروف به خضوعی بود و تاج پس از اتمام فراگیری نزد این استاد، دیگر در آواز سرآمد شده بود و اندک‌اندک در محافل می‌خواند و اینجا و آنجا همه از صوت خوش و تسلط او بر آواز سخن می‌گفتند.
این استاد آواز در روزهای نخست سال ۱۳۰۰ خورشیدی از اصفهان به تهران رفت و به دلیل صدای خوش و حسن سلیقه در انتخاب اشعار آواز در محافل هنری تهران محبوبیت یافت و به شهرت رسید.
او سال‌های بعد کنسرت‌هایی را به همراه مرتضی محجوبی (نوازنده پیانو) و مرتضی نی‌داوود (نوازنده تار) اجرا کرد و صدای کم‌نظیرش، در صفحات گرامافون نیز ضبط شد.
جلال‌الدین در رادیو اصفهان به اجرای برنامه‌هایی با تار اکبرخان نوروزی و برنامه آموزش گوشه‌های دستگاه‌های موسیقی ایرانی مبادرت می‌کرد و در مسیر موسیقی، پیشرفت زیادی کرد.
علی‌اصغر شاهزیدی، حسین خواجه‌امیری (ایرج)، محمدرضا شجریان، محمدتقی سعیدی ولاشانی، فضل‌الله شاه‌زمانی، سیدرضا طباطبایی کربکندی، علی‌رضا افتخاری، مرتضی شریف، ناصر یزدخواستی، رضا قرنیان اصفهانی و حمیدرضا نوربخش از جمله شاگردان صاحب مکتب آواز اصفهان هستند که نام و نشان هنر بسیاری از آنها همچنان پرآوازه است.
اذان خاص و دلربای جلال‌الدین، سال‌های سال گوش‌نواز جان و دل مردمان به هنگام اذان بود و اولین نوای مرغ سحر را نیز، همین هنرمند نیکومرام اصفهانی خواند.
بخش‌هایی از این مجموعه به گفت‌وگو با خانواده تاج و گفته‌های بزرگان موسیقی ایران درباره این اسطوره موسیقی و هنر ایران زمین اختصاص دارد.
انتشارات هنر موسیقی کتاب «بر چکاد آواز» را با شمارگان ۵۰۰ نسخه در ۲۲۴ صفحه چاپ و روانه بازار کتاب و مطالعه کرده است.
نظر شما