به گزارش ایمنا، در بین ماه‌های سال، ماه رمضان، از قداست و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و اعمال مستحبی در این ماه از فضیلت بسیاری برخوردار است.
دعای روز چهارم ماه رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ قوّنی فیهِ علی إقامَةِ أمْرِکَ واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ یا أبْصَرَ النّاظرین.
خدایا نیرومندم نما در آن روز به پا داشتن دستور فرمانت و بچشان در آن شیرینی یادت را و مهیا کن مرا در آنروز رأی انجام سپاس‌گذاریت به کرم خودت نگهدار مرا در این روز به نگاه‌داریت و پرده‌پوشی خودت ای بیناترین بینایان.
شرح دعای روز چهارم ماه رمضان
در این دعا می‌گوئیم خدایا به من نیرو بده تا در ماه رمضان بتوانم به خوبی عبادت و امر تو را اطاعت کنم، عبادت قوه غیر از قوه جسمانی می‌خواهد. در دعای کمیل هم آمده که خدایا قوه بده به من با جوارحم در خدمت تو باشیم.
در این دعا می‌گوئیم خدایا شیرینی عبادت را به ذائقه ما بچشان تا عبادت در ماه رمضان به ما مزه کند.
در این دعا می‌گوئیم خدایا به کرمت کاری کن که من ادای شکرت را بکنم و نعمت‌های تو به جا استفاده کنم. وقتی چشم نامحرم را نبیند و گوش آواز حرام نشود، نعمت چشم و گوش را به جا آورده‌ایم.
در این دعا می‌گوئیم خدایا در این ماه رمضان من را از انجام گناه حفظ کن و ای خدایی که تو بینا به همه اعمال ما هستی، به ما توفیق بده که در ماه رمضان گناه نکنیم.
نماز شب چهارم ماه مبارک رمضان
برای این شب هشت رکعت در هر رکعت حمد و بیست مرتبه سوره قدر سفارش شده است.
از امام علی علیه السلام روایت شده است:
أَنَّهُ سَأَلَهُ عَنْ فَضْلِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ عَنْ فَضْلِ الصَّلَاةِ فِیهِ فَقَالَ مَنْ صَلَّی فِی اللَّیْلَةِ الرَّابِعَةِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ- ثَمَانِیَ رَکَعَاتٍ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ الْحَمْدَ مَرَّةً وَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ عِشْرِینَ مَرَّةً رَفَعَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی عَمَلَهُ تِلْکَ اللَّیْلَةَ کَعَمَلِ سَبْعَةِ أَنْبِیَاءَ مِمَّنْ بَلَّغَ رِسَالاتِ رَبِّهِ
که از فضائل ماه رمضان فضائل نماز در آن از ایشان سوال شد. ایشان فرمودند هر کس در شب چهارم ماه رمضان هشت رکعت نماز بخواند در هر رکعت حمد یک بار و سوره قدر بیست بار، خداوند عمل او را در این شب بالا می‌برد همانند عمل هفت پیامبر که پیام‌های پروردگارش به او ابلاغ شده است.
دعای محمد بن ابی قره در شب چهارم رمضان
در جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب هشتم دعاهای مخصوص شب و روز چهارم ماه رمضان و چندین روایت از دعاهای این شب بیان شده است از جمله (دعای اول):
مِنْهَا مِنْ کِتَابِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی قُرَّةَ فِی عَمَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ فِی اللَّیْلَةِ الرَّابِعَةِ
به نقل از کتاب «عمل شهر رمضان» نوشته‌ی «محمّد بن ابی قرّه» در شب چهارم:
إِلَهِی مَا عَمِلْتُ مِنْ حَسَنَةٍ فَلَا حَمْدَ لِی فِیهِ وَ مَا ارْتَکَبْتُ مِنْ سُوءٍ فَلَا عُذْرَ لِی فِیهِ
معبودا، در هر کار نیکی که به‌جا آوردم ستایشی بر من نیست و در هر کار بدی که مرتکب شدم، عذری ندارم.
إِلَهِی أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَتَّکِلُ عَلَی مَا لَا حَمْدَ لِی فِیهِ أَوْ أَرْتَکِبَ مَا لَا عُذْرَ لِی فِیهِ
معبودا، به تو پناه می‌برم از این‌که بر چیزی که ستایشی در آن بر من نیست تکیه کنم یا چیزی را که عذری در انجام آن ندارم مرتکب شوم.
یَا إِلَهِی أَسْتَغْفِرُکَ مِمَّا تُبْتُ إِلَیْکَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فِیهِ وَ أَسْتَغْفِرُکَ مِمَّا وَعَدْتُکَ مِنْ نَفْسِی
ای معبود من، از آنچه به درگاه تو از آن توبه کردم، سپس به‌سوی آن بازگشتم، از تو آمرزش می‌خواهم و از آنچه به تو وعده دادم،
ثُمَّ أَخْلَفْتُکَ فِیهِ وَ أَسْتَغْفِرُکَ مِمَّا أَرَدْتُ بِهِ وَجْهَکَ الْکَرِیمَ فَخَالَطَنِی مَا لَیْسَ لَکَ رِضًا
سپس خلف وعده نمودم، از تو آمرزش می‌طلبم و از آنچه نخست روی [اسماً و صفات، یا ذات] باکرامتت را در نظر گرفتم [و برای خشنودی تو به جا آوردم]، سپس آنچه مورد پسند تو نیست با آن درآمیخت، از تو آمرزش می‌خواهم
وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ نِعْمَةٍ أَنْعَمْتَ بِهَا عَلَیَّ فَقَوِیتُ بِهَا عَلَی مَعَاصِیکَ
و از هر نعمتی که بر من ارزانی داشتی و من با آن بر انجام گناهان نیرو گرفتم، از تو آمرزش می‌خواهم
وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ وَ لِکُلِّ خَطِیئَةٍ ارْتَکَبْتُهَا وَ لِکُلِّ سُوءٍ أَتَیْتُهُ
و از هر گناهی که کردم و از هر خطایی که مرتکب شدم و هر کار بدی که به‌جا آوردم، از تو آمرزش می‌طلبم.
یَا إِلَهِی وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
ای معبود من، نیز از تو می‌خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی
وَ تَهَبَ لِی بِرَحْمَتِکَ کُلَّ ذَنْبٍ فِیمَا بَیْنِی وَ بَیْنَکَ وَ أَنْ تَسْتَوْهِبَنِی مِنْ خَلْقِکَ وَ تَسْتَنْقِذَنِی مِنْهُمْ
و به رحمت خود تمام گناهان میان من و خود را به من ببخشی و کاری کنی که مردم هم مرا ببخشند و مرا از دست آنان برهانی
وَ لَا تَجْعَلَ حَسَنَاتِی فِی مَوَازِینِ مَنْ ظَلَمْتَهُ وَ أَسَأْتَ إِلَیْهِ
و کارهای نیک مرا در کفه‌ی ترازوی کسانی که به آنان ستم و بدی نمودم، قرار ندهی،
فَإِنَّکَ عَلَی ذَلِکَ قَادِرٌ یَا عَزِیزُ وَ کُلُّ ذَنْبٍ أَنَا عَلَیْهِ مُقِیمٌ فَانْقُلْنِی عَنْهُ إِلَی طَاعَتِکَ
به راستی که تو توانایی برآوردن این امور را داری ای سرافراز، و نیز از هر گناهی که اکنون دارم به طاعتت انتقال ده
یَا إِلَهِی وَ کُلُّ ذَنْبٍ أُرِیدُ أَنْ أَعْمَلَهُ فَاصْرِفْهُ عَنِّی وَ رُدَّنِی إِلَی طَاعَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
ای معبود من، و از هر گناهی که می‌خواهم مرتکب شوم منصرف کن و به‌سوی طاعتت برگردان، ای مهربان‌ترین مهربانان.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الَّتِی لَیْسَ فَوْقَهَا شَیْءٌ یَا اللَّهُ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ
خدایا، به آن اسماءی تو که چیزی برتر از آن نیست، ای خدای رحمت‌گستر مهربانی
الَّذِی لَا یَعْلَمُ کُنْهَ مَا هُوَ إِلَّا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
که از حقیقت تو جز خود تو آگاه نیستی، از تو خواهانم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی
وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی مَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِی وَ تَعْصِمَنِی فِیمَا بَقِیَ مِنْ عُمُرِی
و گناهان گذشته‌ی مرا بیامرزی و در روزهای باقیمانده از عمرم از گناه نگاه داری
وَ تُعْطِیَنِی جَمِیعَ سُؤْلِی فِی [من] دِینِی وَ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی وَ مَثْوَایَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و تمام خواسته‌هایم در رابطه با دین، دنیا، آخرت و جایگاه اقامتم را عطا کنی، ای مهربان‌ترین مهربانان.
دعای پیامبر (ص) در شب چهارم رمضان (بلدالامین)
وَ ذَکَرَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّفْوَانِیُّ فِی کِتَابِ بُلْغَةِ الْمُقِیمِ وَ زَادِ الْمُسَافِرِ
در کتاب‌های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که:
أَنَّ النَّبِیَّ ص کَانَ یَدْعُو بِهَذِهِ الْأَدْعِیَةِ فِی لَیَالِی شَهْرِ رَمَضَانَ اللَّیْلَةِ اَلرَّابِعَةِ
پیامبر صلی الله علیه و آله به این دعاها را در شب‌های ماه رمضان می‌خواندند. شب چهارم:
یَا رَحْمَانَ اَلدُّنْیَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ رَحِیمَهُمَا وَ جَبَّارَ اَلدُّنْیَا وَ یَا مَلِکَ اَلْمُلُوکِ وَ یَا رَازِقَ اَلْعِبَادِ هَذَا شَهْرُ اَلتَّوْبَةِ
وَ هَذَا شَهْرُ اَلثَّوَابِ وَ شَهْرُ اَلرَّجَاءِ وَ أَنْتَ اَلسَّمِیعُ اَلْعَلِیمُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عِبَادِکَ اَلصَّالِحِینَ اَلَّذِینَ لاٰ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لاٰ هُمْ یَحْزَنُونَ وَ أَنْ تَسْتُرَنِی بِالسِّتْرِ
اَلَّذِی لاَ یُهْتَکُ وَ تُجَلِّلَنِی بِعَافِیَتِکَ اَلَّتِی لاَ تُرَامُ وَ تُعْطِیَنِی سُؤْلِی وَ تُدْخِلَنِی اَلْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ وَ لاَ تَدَعْ لِی ذَنْباً إِلاَّ غَفَرْتَهُ
وَ لاَ هَمّاً إِلاَّ فَرَّجْتَهُ وَ لاَ کُرْبَةً إِلاَّ کَشَفْتَهَا عَنِّی وَ لاَ حَاجَةً إِلاَّ قَضَیْتَهَا بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ إِنَّکَ أَنْتَ اَلْأَجَلُّ اَلْأَعْظَمُ
نظر شما