به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، تصلب شرایین به معنای تنگی عروق است که در اثر تجمع پلاک‌ها ایجاد می‌شود؛ عروق رگ‌های خونی هستند که اکسیژن و مواد مغذی را از قلب شما به بقیه بدن می‌رساند. با تجمع پلاک‌ها درون دیواره عروق، تصلب شرایین یا آترواسکلروز رخ می‌دهد. زمانی که سن افراد افزایش پیدا می‌کند چربی‌ها، کلسترول و کلسیم می‌تواند در رگ‌های افراد جمع شود و پلاک‌ها را به وجود بیاورند. تجمع پلاک‌ها، جریان خون در عروق را با مشکل روبه رو می‌کند. تصلب شرایین می‌تواند منجر به کمبود خون و اکسیژن در بافت‌های مختلف بدن شود.
چه عواملی باعث بروز تصلب شرایین می‌شود؟
پیروی کردن از رژیم غذایی نامناسب، فشار خون، کلسترول بالا، دیابت، افزایش سن، سابقه خانوادگی و ورزش نکردن خطر ابتلا به تصلب شرایین را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد. مواد غذایی و نوشیدنی‌های حاوی شکر اضافه، غذاهای شور و سرشار از چربی‌های ناسالم مانند چربی‌های ترانس، احتمال ابتلا به تصلب شرایین را افزایش می‌دهد.
فشار خون بالا می‌تواند با ضعیف شدن رگ‌های خونی در بعضی نقاط به عروق خونی آسیب وارد کند. همچنین، زمانی که کلسترول موجود در خون افراد افزایش پیدا کند، ممکن است به پلاک سخت تبدیل شود و عروق را مسدود کند در این صورت گردش خون در قلب و اندام‌های دیگر محدود یا مسدود می‌شود. با افزایش سن، قلب و رگ‌های خونی برای پمپاژ کردن و دریافت خون بیشتر کار می‌کنند در صورتی که عروق افراد ضعیف شده باشد، خطر تجمع پلاک افزایش می‌یابد.
علائم و عوارض تصلب شرایین چیست؟
اغلب علائم تصلب شرایین تا زمانی که انسداد ایجاد نشود، ظاهر نمی‌شوند، رایج‌ترین این علائم شامل درد قفسه سینه، آنژین قلبی، تنگی نفس، خستگی، احساس گیجی، ضعف عضلانی در پاها ناشی از کمبود گردش خون و بروز درد در قسمت‌هایی از بدن که دارای شریان مسدود شده است، می‌شود. تصلب شرایین ممکن است باعث بروز نارسایی قلبی، حمله قلبی، ریتم غیر طبیعی قلب، سکته و حتی مرگ شود.
چگونه می‌توان تصلب شرایین را درمان کرد؟
تا زمانی که تصلب شرایین شدید نباشد، پزشکان ممکن است تغییر سبک زندگی را به عنوان اولین روش درمانی توصیه کنند. برای بهبود سلامت قلب و رگ‌های خونی، لازم است ورزش کنید و از رژیم غذایی سالم پیروی کنید. داروهایی که برای درمان تصلب شرایین مورد استفاده قرار می‌گیرند، شامل داروهای کاهش دهنده کلسترول مانند استاتین‌ها و فیبرات‌ها، مهارکننده‌های آنزیم مبدیل آنژیوتانسین که می‌تواند در جلوگیری از تنگی عروق مؤثر باشد، مسدود کننده‌های بتا یا مسدود کننده‌های کانال کلسیم برای کاهش فشار خون، دیورتیک‌ها برای کاهش فشار خون، داروهای ضد انعقاد و ضد پلاکت مانند آسپرین برای جلوگیری از لخته شدن خون و گرفتگی عروق می‌شود. در صورتی که علائم بیماری تصلب شرایین شدید باشد یا بافت عضلانی یا پوستی در معرض خطر باشد، پزشک متخصص قلب و عروق، جراحی را به بیماری توصیه خواهد کرد. جراحی‌های احتمالی برای درمان تصلب شرایین شامل جراحی بای پس، درمان ترومبولیتیک، آنژیوپلاستی، انتارترکتومی و آتروکتومی می‌شود. در جراحی بای پس، از رگی در قسمت دیگری از بدن یا یک لوله مصنوعی برای هدایت خون در اطراف شریان مسدود یا تنگ شده بیمار استفاده می‌شود. در درمان ترومبولیتیک لخته خون ایجاد شده با تزریق دارو به شریان حل می‌شود. آنژیوپلاستی شامل استفاده از کاتتر و بالون برای باز کردن عروق است. عمل جراحی انتارترکتومی شامل برداشتن رسوبات چربی از سرخرگ‌ها است، در حالی که آتروکتومی شامل برداشتن پلاک از عروق با استفاده از کاتتر است.
چگونه می‌توان خطر بروز تصلب شرایین را کاهش داد؟
توصیه شده است که به منظور پیشگیری از بروز تصلب شرایین از رژیم غذایی سالم پیروی کنید و از مصرف غذاهای پرچرب دوری کنید. دو بار در هفته ماهی بخورید، هر هفته حداقل ۷۵ دقیقه ورزش شدید یا ۱۵۰ دقیقه ورزش متوسط انجام دهید. در صورتی که سیگار می‌کشید، آن را ترک کنید، وزن خود را در صورت اضافه وزن کاهش دهید، استرس خود را مدیریت کنید، بیماری‌های مرتبط با تصلب شرایین مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت را درمان کنید.
نظر شما