به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در سال ۲۰۱۹ تقریباً ۴۶۳ میلیون نفر در سراسر دنیا به دیابت مبتلا بودند و نزدیک به ۹۰ درصد آن‌ها به دیابت نوع دوم دچار شدند. دیابت خطر ابتلاء به بیماری‌های کرونری قلب، سکته مغزی و مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی را دو برابر می‌کند. چاقی تنها دلیل قابل تغییر دیابت نوع دوم به شمار می‌رود، اما آرایش ژنتیکی نیز می‌تواند افرادی را که بیش از دیگران در معرض ابتلاء به این بیماری هستند، مشخص کند.
گروهی از محققان به منظور بررسی تأثیر چاقی و ژنتیک بر خطر ابتلاء به دیابت، مطالعه جدیدی انجام دادند و وضعیت سلامت ۴۴۵ هزار و ۷۶۵ فرد را ارزیابی کردند. میانگین سنی افراد شرکت کننده در این مطالعه ۵۷.۲ سال بود و ۵۴ درصد آن‌ها نیز زن بودند. پژوهشگران قد و وزن این افراد را اندازه گرفتند تا عدد شاخص توده بدنی (BMI) آن‌ها را مشخص کنند. علاوه بر این خطر ارثی دیابت با استفاده از ۶.۹ میلیون ژن ارزیابی شد.
افراد شرکت کننده در مطالعه بر اساس خطر ژنتیکی ابتلاء به دیابت به پنج گروه مختلف تقسیم شدند. آن‌ها همچنین بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) نیز در پنج گروه متفاوت قرار گرفتند. پژوهشگران شرایط این افراد را تا سن ۶۵ سالگی بررسی کردند و متوجه شدند که در طول این مدت، ۳۱ هزار و ۲۹۸ فرد به دیابت نوع دوم مبتلا شدند. خطر ابتلاء به دیابت در میان افرادی با بیشترین میزان BMI حدود ۱۱ برابر بیشتر از افرادی با کمترین میزان BMI بود. بدون در نظر گرفتن خطر ژنتیکی، احتمال ابتلای افرادی به بیماری دیابت با بیشترین میزان BMI، بیشتر از افراد گروه‌های دیگر بود.
نتایج بررسی‌های جدید نشان داد که BMI بیشتر از ژنتیک می‌تواند خطر ابتلاء به دیابت را افزایش دهد. محققان معتقد هستند زمانی که BMI افراد از یک آستانه مشخص فراتر رود، احتمال ابتلاء به دیابت در آن‌ها افزایش پیدا می‌کند. به گفته محققان کاهش وزن در مراحل ابتدایی بیماری دیابت می‌تواند به معکوس کردن روند آن کمک کند.
نظر شما