به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، چنانچه موضوع ناخوشایندی در بدن اتفاق بیفتد یا عملکرد یکی از اندام ها با مشکل مواجه شود، خود را با نشانه‌های هشداردهنده نظیر احساس ناخوشی، تغییر دید، صحبت‌کردن، راه‌رفتن، احساس درد در قفسه سینه یا تنگی نفس نشان می‌دهد. در ادامه شما را با بعضی از این علائم آشنا می‌کنیم:
نیاز به استراحت
گاهی افراد روحیه مناسبی برای انجام امور معمول روزانه ندارند و نیاز به استراحت در آن‌ها احساس می‌شود؛ در صورت بروز درد و خستگی، گذراندن یک روز کم‌مشغله به بهبود اوضاع کمک می‌کند. میزان نیاز افراد به استراحت به سختی کار، نوع کار و سلامت بدن آن‌ها بستگی دارد. از دیگر علائم هشداردهنده بدن، تغییر خلق و خو است. هر فردی در زندگی خود گاهی اوقات احساس افسردگی یا اضطراب می‌کند. این احساسات معمولا با گریه‌کردن، منزوی‌شدن، بی‌میلی به علایق همیشگی، انقباض عضلات، از دست رفتن تمرکز و خوابیدن یا غذا خوردن بیشتر یا کمتر، همراه است.
تغییر ضربان قلب
چنانچه احساس سرگیجه یا ضعف توام با افزایش، کاهش و یا نوسان ضربان قلب باشد و بیش از چند دقیقه طول بکشد، ممکن است از یک بیماری یا مشکل ریتمی قلب ناشی شود. همچنین درد شدید در قفسه سینه یا مشکل در راه‌رفتن و تکلم ممکن است نشانه حمله قلبی یا مغزی باشد؛ بنابراین در صورت بروز این نشانه‌ها، افراد باید سریع به بیمارستان مراجعه کنند. احساس درد به علت فرسوده شدن بدن و کاهش انعطاف‌پذیری یا قدرت بدنی از دیگر علائم هشداردهنده‌ای است که همزمان با بالا رفتن سن ایجاد می‌شود. در این دوران، نقاط اتکاء در مفاصل و بین استخوان‌های ستون فقرات به تدریج از بین می‌رود؛ این امر حرکات بدن را محدود می‌کند. با برطرف شدن درد، پزشک ممکن است یک تمرین ورزشی توانبخشی برای بهبود اوضاع پیشنهاد کند.
خستگی و بیماری
قرار گرفتن طولانی مدت افراد تحت استرس، باعث ایجاد ناراحتی و عصبانیت در آن‌ها می‌شود. در نتیجه سطح انرژی بدن کاهش می‌یابد و سردرد، ناراحتی معده یا علائم دیگری در آن‌ها بروز می‌کند. در این حالت، موارد کوچکی که قبلا به راحتی مدیریت می‌شد، به موضوعی آزاردهنده تبدیل خواهد شد. این علائم نیاز به مدیریت استرس را نشان می‌دهد. انجام تمرینات ورزشی، ایجاد روابط مثبت با دیگران، مراقبه، لبخند زدن، خندیدن و کنار گذاشتن مواردی که باعث استرس می‌شود، در مدیریت آن نقش بسزایی دارد.
تغییر اشتها
خوردن بیشتر یا کمتر از حد معمول ممکن است نشانه‌ای از وجود یک مشکل باشد. پرخوری ممکن است به دلایل احساسی و فشارهای عصبی ایجاد شود؛ افسردگی نیز می‌تواند اشتها را کاهش دهد. علاوه بر این بعضی شرایط خاص و حتی افزایش سن ممکن است اشتها را تحت تاثیر قرار دهد. فعالیت‌کردن و خوردن غذاهای خوش‌مزه و سالم به بهبود این شرایط کمک می‌کند. در صورتی‌که با این اقدامات اوضاع بهتر نشود، مراجعه به پزشک ضروری است.
نظر شما