من از خلیجفارس داغدار میگویم. من از احوال غواصی که تکههای پیکر هممیهنانش به لباس غواصی او چسبید و اشکهایش غرق در خلیجفارس شد، میگویم. از حال بد او و از تصاویری که از جلوی چشمهایش محو نمیشد، میگویم.
بین اسامی شهدای جنایت هولناک آمریکاییها در خلیج فارس نام یک پدر شهید به چشم میخورد؛ «محمدعلی اطهرینجفآبادی» که پسرش سال ۱۳۶۲ در جریان عملیات والفجر دو آسمانی شده بود.
در آسمان قیامت شد. هواپیما از هم فروپاشید. آتش گرفت. خاکستر شد. افتاد و زیاد طول نکشید که پارههای تنش لابهلای امواج خلیج فارس در آب فرو رفت و آب گرفتار غمی بزرگ شد. آسمان شاهد عروجی در اوج بود. پروازی که برای ۶۶ کودک، ۵۲ زن، ۱۷۲ مرد ایرانی و ۳۶ نفر غیرایرانی شهادت را به دنبال داشت.