به گزارش خبرنگار ایمنا، برای تماشای فیلم رؤیای پفکی به طرف سینما ساحل می‌روم، وارد سالن می‌شوم و فیلم آغاز می‌شود؛ شخصیت‌های عروسکی فیلم بر اساس خوب و بد بودنشان زشت و زیبا، ترسناک و مهربان طراحی شده‌اند و به‌طور کامل و واضح می‌توان به این موضوع پی برد.
این فیلم تلاش کرده است که مخاطب را با طرز تهیه و آماده‌سازی چیپس و پفک‌های ناسالم کارخانه‌ای آشنا کند؛ اینکه افراد تولیدکننده چنین محصولاتی اغلب به فکر سلامتی مردم نیستند و به فکر فروش بیشتر و افزایش پول جیبشان هستند.
همچنین در این فیلم به استفاده از محصولات تازه، روغن‌های گیاهی از جمله روغن آفتابگردان و استفاده نکردن از محصولاتی با موارد نگهدارنده و روغن‌های بد اشاره شده است؛ زاویه‌های فیلم‌برداری برای بیان احساسات عروسک‌ها و هیجانات مناسب بود، استفاده از جملات عامیانه، معروف و داستانی، شکل و شمایل عروسک‌ها، انتخاب نمادین حیوانات از جمله غول و موش و چهره‌ها نیز نقطه قوت فیلم رؤیای پفکی به حساب می‌آید و استفاده از موسیقی کودکانه شور دیگری به فیلم می‌بخشد.
اما باید اشاره‌ای به رنگ و لعاب این فیلم داشت که چشم مخاطب را به‌دلیل یکسانی و نزدیک بودن رنگ‌ها به یکدیگر خسته می‌کند و او را از اینکه فعالانه و با رغبت به تماشا بنشیند، منصرف می‌کند؛ استفاده از رنگ‌های تندی چون قرمز، نارنجی و زرد اگرچه بیان‌کننده مضر بودن و مواردی از این دست می‌شود، اما استفاده بیش از حد آن کسل‌کننده خواهد بود.
از طرفی استفاده زیاد از کلمات مانندگویی همچون «چیز و میز»، «زرنگ مرنگ»، «چیکار میکار» و… موجب یکسان شدن محتوا شده و از جایی به‌بعد برای مخاطب تکراری و بی‌معنا شده است، اما از سویی توجه به عناصر بصری از جمله رنگ و حالت دقیق و خوب آتش، دود و بخار و مواردی از این دست رعایت شده است، صحنه‌های غمگین از حالت رنگی خارج می‌شوند و رنگ غم را به‌خوبی نشان می‌دهد اما جای کار بیشتر دارد، به حرکت چشم، دهان و دست عروسک توجه شده است، همچنین موضوعات تربیتی از نقاط قوت فیلم رؤیای پفکی به حساب می‌آید.
دانستن این نکته حائز اهمیت است که این فیلم برای سنینی مناسب است که در مرحله رشد و آشنایی با جهان پیرامون خود هستند؛ کودکانی که تازه در مرحله تشخیص خوب و بد هستند، زیرا دیالوگ‌های این فیلم برای مخاطبان گاهی خسته‌کننده است.
یکی از داوران نوجوان جشنواره درباره این فیلم به خبرنگار ایمنا می‌گوید: موضوع فیلم خوب و آموزنده بود، اما برای سن ما جذاب نبود، چراکه دیالوگ‌های کودکانه داشت و حوصله ما سر می‌رفت؛ تدوین، عروسک‌سازی و نورپردازی آن خیلی خوب نبود و جای کار داشت، اما از لحاظ آشنایی با مضرات چیپس و پفک، روند تولید آن‌ها و شخصیت‌های مافیایی آموزنده بود، به‌نظرم برای ساخت این فیلم چندین نفر تلاش کرده‌اند و لایق است که نمره خوبی را بگیرد.
نظر شما