به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، در بسیاری از فرهنگها، برقراری مکالمه با یک فرد غریبه عادی است و حتی میتواند به دوستی منجر شود، اما برای سوئدیها نه!
در این کشور صحبتهای روزمره کوچک که بهطور معمول برای برقراری ارتباط و آغاز مکالمه استفاده میشود، بیهوده به نظر میرسد و به عنوان kallprat (گفتوگوی سرد) یا dödprat (گفتوگوی مرده) از آن یاد میشود. بسیاری از سوئدیها برای اینکه در چنین موقعیتهایی قرار نگیرند، این مهارت را دارند که از تماس چشمی با غریبهها و آشناهایی که ممکن است در خیابان با آنها برخورد کنند، با نگاه کردن به تلفنهایشان یا خیره شدن به ویترین مغازهها اجتناب کنند. برای سوئدیها، هدف از گفتوگو تبادل اطلاعات معنادار است و شرکت در مکالمات بیهدف ارزشی ندارد.
کمپین «سلام کُن»
طی هفتههای گذشته، مسئولان لولئو Luleå، شهر ۸۰ هزار نفری در شمالیترین بخش سوئد، ساکنان را تشویق کردهاند تا به عنوان بخشی از یک کمپین موسوم به «Säg hej» (سلام کنید) به یکدیگر سلام کنند. به علت موقعیت جغرافیایی این شهر، ساکنان آن در زمستان کمتر از سه ساعت نور خورشید را میبینند که همین امر ممکن است منجر به حضور نداشتن آنها در جمعهای بیرون از منزل شده باشد، در واقع، مردم در لولئو بهقدری کم با یکدیگر صحبت میکنند که کلمه «بله» اغلب با تنفس شدید جایگزین میشود، بنابراین مقامات امیدوارند که این کمپین بتواند به بهبود خلق و خوی مردم محلی کمک کند.
مسئولان شهر در محتوای این کمپین نوشتند: «سلام به همسایگان کار کوچکی است، اما تحقیقات نشان میدهد که میتواند به پیوندهای اجتماعی کمک کند و تأثیر مثبتی بر سلامت، ایمنی و رفاه داشته باشد.»
گردشگرانی که به سوئد وارد میشوند و سعی میکنند با یک مغازهدار یا پیشخدمت گفتوگوی غیررسمی را آغاز کنند، حتی با سلام محلی «هِی»، احتمالاً با پاسخ «هِی» بدون احساس مواجه میشوند. کارشناسان میگویند این رفتار میتواند به این دلیل باشد که سوئد کشوری کمجمعیت در چشماندازی نسبتاً وسیع است، بهطوریکه برای صدها سال، مردم بهندرت با افراد خارج از حلقه نزدیک خود صحبت کردهاند و به این نوع معاشرت عادت دارند.
فرضیه دیگر این است که این بیزاری از گپوگفتهای روزانه میتواند با سطوح نسبتاً پایین مهاجرت به سوئد تا دهه ۱۹۶۰ مرتبط باشد زیرا قرار گرفتن در معرض فرهنگهای دیگر میتوانست این رفتار را طی زمان تغییر دهد.
نظر شما