به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، برگزاری روز جهانی مبارزه با چاقی در برجسته کردن نرخ فزاینده چاقی در سراسر جهان بسیار مهم است. از دهه ۱۹۸۰، روند چاقی افزایش یافته است و همین امر پیامدهای قابل توجهی برای سلامت عمومی برجای گذاشته است. این روز به عنوان یادآوری نبرد مداوم علیه چاقی و تلاش‌های جمعی مورد نیاز برای مقابله با این چالش بهداشت جهانی است.
تاریخچه روز مبارزه با چاقی
در طول دهه ۱۹۳۰، شرکت‌های بیمه عمر در ایالات متحده شروع به غربالگری افراد از نظر وزن کردند و در دهه ۱۹۵۰، پزشکان آشکارا افزایش نرخ چاقی را با افزایش بیماری‌های قلبی مرتبط دانستند. شیوع چاقی در طول دهه ۱۹۶۰ و ۷۰ تغییر چندانی نکرد، اما از دهه ۱۹۸۰ نرخ چاقی که ۱۳.۴ درصد بود، به شدت افزایش یافت. با این حال، تا سال ۲۰۰۰ تعداد افرادی که دارای اضافه‌وزن یا چاق بودند از تعداد افرادی که کمبود وزن داشتند بیشتر نبود. در سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ طی یک نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه، که در مجله انجمن پزشکی آمریکا گزارش شد، مشخص شد که نرخ چاقی در ایالات متحده به ۳۴.۹ درصد افزایش یافته است.
سازمان VLCCروز ملی مبارزه با چاقی را در سال ۲۰۰۱ با مشارکت انجمن پزشکی و سایر سهامداران کلیدی، ثبت کرد. VLCC یک سازمان پیشرو در خدمات و محصولات سلامت و زیبایی هندی است که در ۱۴۳ شهر در ۱۲ کشور در جنوب آسیا، جنوب شرق آسیا، منطقه خلیج فارس و شرق آفریقا به مشتریان خدمات ارائه می‌دهد. این نام‌گذاری بخشی از یک کمپین سالانه بود که در ماه‌های نوامبر و دسامبر برای ترویج عادات خوب برای سالم ماندن و تناسب اندام در همه کشورهایی که در آن حضور دارد، از جمله ایالات متحده، برنامه‌ریزی شد. در سال ۲۰۱۲، سازمان VLCC با همکاری برنامه جهانی غذای سازمان ملل (WFP) آگاه‌سازی مبتکرانه‌ای درباره نبود تعادل مواد غذایی در دسترس با نام « برنامه تعادل جهانی» انجام داد که شامل تشکیل یک کمپین عمومی با هدف آگاهی‌بخشی مسئولیت اجتماعی می‌شد.
چاقی و اضافه وزن چیست؟
شاخص توده بدنی (BMI) یک فرد با تقسیم وزن بر حسب کیلوگرم بر مجذور قد بر حسب متر محاسبه می‌شود. اگر این شاخص بزرگ‌تر یا مساوی ۲۵ باشد، فرد دارای اضافه‌وزن و اگر بزرگ‌تر یا مساوی ۳۰ باشد، فرد چاق محسوب می‌شود.
به گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO) چاقی و اضافه‌وزن پنجمین خطر مرگ‌ومیر جهانی است و سالانه ۲.۸ میلیون بزرگسال در جهان بر اثر اضافه‌وزن یا چاقی و بیماری‌های مرتبط با آن جان خود را از دست می‌دهند.
علل چاقی و عوارض آن
چاقی و اضافه‌وزن که نتیجه انباشته شدن چربی در بدن است و عامل اصلی دیابت، بیماری‌های قلبی، آرتروز و یک عامل تأثیرگذار در آلزایمر، افسردگی و انواع سرطان محسوب می‌شود. طبق گزارش‌های آماری، در سال ۲۰۱۱ بیش از ۴۰ میلیون کودک زیر پنج سال دارای اضافه‌وزن بودند.
عوامل بروز چاقی
علت اصلی چاقی و اضافه‌وزن نبود تعادل بین کالری دریافت شده از مواد غذایی و کالری مصرف شده به واسطه انجام فعالیت‌های بدنی است. اگر بین دریافت و سوزاندن کالری تعادل برقرار نباشد، مقدار اضافی کالری در بدن انباشته شده و تبدیل به چربی می‌شود. افزایش مصرف غذاهای پرانرژی سرشار از چربی و قند، کاهش فعالیت بدنی، تغییر شیوه‌های حمل‌ونقل و افزایش شهرنشینی منجر به این نبود تعادل می‌شود. تغییرات در الگوهای رژیم غذایی و فعالیت بدنی اغلب نتیجه تغییرات محیطی و اجتماعی مرتبط با توسعه و فقدان سیاست‌های حمایتی در بخش‌هایی مانند بهداشت، کشاورزی، حمل‌ونقل، برنامه‌ریزی شهری، محیط زیست، تهیه و توزیع مواد غذایی و آموزش است.
چاقی دوران کودکی با بالاتر بودن شانس ابتلاء به چاقی و ناتوانی در بزرگسالی و مرگ زودرس همراه است. علاوه بر افزایش خطرات آینده، کودکان چاق مشکلات تنفسی، فشار خون بالا، نشانگرهای اولیه بیماری‌های قلبی عروقی، مقاومت به انسولین، افزایش خطر شکستگی و اثرات روانی را هم تجربه می‌کنند.رژیم غذایی و فعالیت بدنی کودکان، متأثر از خانواده و محیط اطراف مخصوصاً محیط آموزشی است.
کشورهای چاق جهان / جایگاه ایران از نظر میزان چاقی
طبق گزارش‌های آماری، در سال ۲۰۱۱ بیش از ۴۰ میلیون کودک زیر پنج سال دارای اضافه‌وزن بودند. بعضی از کشورها نرخ چاقی بالاتری را نسبت به سایرین تجربه می‌کنند. طبق داده‌های سازمان جهانی بهداشت، چاق‌ترین کشورها عمدتاً در اقیانوس آرام و خاورمیانه قرار دارند.
بیست کشوری که بر اساس داده‌های wisevoter، بالاترین نرخ چاقی از ۶۱ درصد تا ۳۰.۸ درصد را دارند شامل نائورو، پالائو، جزایر مارشال، تووالو، تونگا، ساموآ، کیریباتی، ایالات فدرال میکرونزی، کویت، ایالات متحده آمریکا، اردن، عربستان سعودی، قطر، لیبی، ترکیه، مصر، لبنان، امارات متحده عربی، باهاما، نیوزیلند می‌شود و ایران با نرخ ۲۵.۸ درصد رتبه ۴۴ را به خود اختصاص می‌دهد. بالا بودن نرخ چاقی در این کشورها را می‌توان به ترکیبی از عوامل از جمله تغییر در رژیم غذایی، سبک زندگی و همچنین عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نسبت داد.
کشورهای لاغر جهان
۱۰ کشور جهان که کمترین میزان چاقی را دارد شامل موارد زیر است:
۱. بنگلادش - ۳.۶٪
۲. تیمور شرقی - ۳.۸٪
۳. کامبوج - ۳.۹٪
۴. هند – ۳.۹٪
۵. نپال – ۴.۱%
۶. ژاپن – ۴.۳٪
۷. اتیوپی - ۴.۵٪
۸. کره جنوبی – ۴.۷ درصد
۹. اریتره - ۵٪
۱۰. سریلانکا - ۵.۲٪
نظر شما