به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بیماری فلج مغزی به گروهی از اختلالات اشاره دارد که بر توانایی افراد برای حرکت و حفظ تعادل و وضعیت بدن تأثیر میگذارد، این بیماری در اثر رشد غیرطبیعی مغز یا آسیب به مغز در حال رشد ایجاد میشود؛ از جمله علائم فلج مغزی میتوان به تشنج، مشکلات بینایی، مشکلات شنوایی، اختلال در تکلم و مشکلات مفصلی اشاره کرد؛ گروهی از افراد مبتلا به فلج مغزی عقبماندگی ذهنی را تجربه میکنند، البته همه بیماران دچار عقبماندگی نمیشوند.
به طور کلی میتوان گفت که یک درمان واحد برای بیماران مبتلا به فلج مغزی وجود ندارد و لازم است افراد برای دستیابی به نتیجه مناسب از مجموعهای از درمانها بهره ببرند، بهبود شرایط بیماران فلج مغزی نیازمند یک برنامه مستمر و مداوم است، گاهی وضعیت بیمار با افزایش سن شدیدتر میشود و نیاز است که این درمان مداوم باشد، در ادامه به بررسی روشهایی برای بهبود شرایط بیماران فلج مغزی میپردازیم:
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی شامل تمریناتی میشود که به حفظ یا بهبود حرکت بیماران مبتلا به فلج مغزی کمک میکند، بنابراین به عنوان یکی از ضروریترین بخشهای درمان این بیماری در نظر گرفته میشود؛ فیزیوتراپی مستمر باعث میشود قدرت عضلات بیشتر شود و مانع ضعیف شدن آن میشود.
مصرف دارو
مصرف بعضی از داروها به کاهش علائم بیماری فلج مغزی کمک قابلتوجهی میکند، ممکن است پزشکان برای بیماران داروی دیازپام برای شل کردن عضلات تجویز کنند، داروهایی مانند ملاتونین نیز اختلالات خواب را بهبود میبخشد.
گفتاردرمانی
گفتاردرمانی به افراد مبتلا به فلج مغزی که در برقراری ارتباط مشکل دارند، کمک میکند؛ این روش درمان شامل تمرینهای مختلف برای بهبود تکلم یا استفاده از روشهای جایگزین مانند زبان اشاره است؛ در موارد شدیدتر نیز ممکن است از دستگاههای خاص استفاده شود که افراد آموزش میبینند که به منظور برقراری ارتباط از ابزار مشخص شده بهره ببرند.
استفاده از سلولهای بنیادی
بهتازگی درمان با سلولهای بنیادی به یک گزینه درمانی امیدوارکننده برای کودکان مبتلا به فلج مغزی تبدیل شده است، به نظر میرسد که این روش درمانی پتانسیل کاهش علائم بیماری و آسیب مغزی را دارد؛ نتایج بررسیهای انجام شده نشان میدهد که اگر سلولهای بنیادی عصبی برای درمان فلج مغزی استفاده شود، سلولهای پیوند داده شده میتواند پس از ورود به بدن بیمار سلولهای مغزی را بازسازی کنند؛ پس از تزریق سلولهای بنیادی به بدن یک بیمار فلج مغزی مجموعهای از اتفاقات و تغییرات در جهت بهبود وضعیت بیمار در بدن شروع خواهد شد.
انتظار میرود که پس از تزریق سلولهای بنیادی سلولهای عصبی احیا و بازسازی شوند، سلولهای احیاشده نیز میتوانند با دیگر سلولها ارتباط برقرار کنند و پیامها لازم را به ماهیچههایی که حرکت را کنترل میکنند، انتقال دهند، در نتیجه وضعیت حرکتی بیماران بهبود پیدا میکند، البته باید در نظر داشت که میزان بهبود عملکردهای حرکتی با توجه به وضعیت اولیه بیمار و شدت بیماری در افراد مختلف متغیر است.
درمان فلج مغزی با استفاده از سلولهای بنیادی تنشهای عضلانی و سفتی عضلات را کاهش میدهد، همچنین در بررسیهای انجام شده مشخص شده است که هماهنگی بین عضلات پس از درمان با سلولهای بنیادی به شکل قابلتوجهی بهبود پیدا میکند.
نظر شما