برزو قزوینیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه میزان مرگ‌ومیر در اثر شکستگی‌های لگن، بسیار بالا است، اظهار کرد: در برخی از بیماران، جراحی و تعویض مفصل لگن برای درمان شکستگی‌های لگن ضروری است. بیشتر شکستگی‌های لگن، ریشه در عواملی دارد که منجر به سستی استخوان می‌شود. سستی استخوان اگر با سقوط و افتادگی شخص همراه شود، خطر شکستگی لگن را ایجاد می‌کند.
وی افزود: استحکام استخوان‌های انسان با افزایش سن، به مرور کاهش پیدا می‌کند. حتی ممکن است استخوان‌ها ضعیف و شکننده شود، به این شرایط، پوکی استخوان گفته می‌شود. پوکی استخوان به طور معمول، در زنان بعد از یائسگی و در مردان، در سن بالاتر اتفاق می‌افتد. این عارضه استخوانی، افراد را با افزایش خطر شکستگی استخوان به خصوص استخوان‌های لگن، مچ دست و ستون فقرات روبه‌رو می‌کند.
این متخصص ارتوپدی با اشاره به فاکتورهای شکستگی استخوان لگن تصریح کرد: می‌توان گفت عواملی مانند افزایش سن، جنسیت، وراثت، تغذیه، سبک زندگی، اختلالات جسمی و روانی و مصرف برخی داروها باعث سستی شده و خطر شکستگی استخوان لگن را نیز افزایش می‌دهد.
وی ادامه داد: هرچقدر سن شخص افزایش پیدا کند، خطر شکستگی استخوان لگن نیز بیشتر می‌شود، مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۰ نشان داد ۸۰ درصد افرادی که به دلیل شکستگی لگن در بیمارستان بستری می‌شوند، بالای ۶۵ سال سن دارند؛ در همان مطالعه نشان داده شد ۷۲ درصد شکستگی‌های لگن در سن بالاتر از ۶۵ سال، در زنان اتفاق می‌افتد.
قزوینیان گفت: وجود سابقه خانوادگی پوکی یا شکستگی استخوان در سن بالا، خطر شکستگی لگن را در شخص افزایش می‌دهد، وراثت همچنین ساختار استخوان‌های بدن افراد را نیز تعیین می‌کند، افرادی با استخوان‌بندی نازک و ظریف، بیشتر در خطر شکستگی استخوان لگن قرار دارند.
وی اضافه کرد: کمبود وزن و نداشتن تغذیه مناسب، افراد را در برابر پوکی و شکستگی استخوان لگن حساس‌تر می‌کند؛ از این رو رژیم غذایی باید حاوی منابع کافی کلسیم و ویتامین D باشد.
این متخصص ارتوپدی ادامه داد: سبک زندگی شخص و عادت‌هایی از جمله سیگار کشیدن، مصرف بالای الکل و ورزش نکردن، استخوان‌ها را ضعیف و مستعد شکستگی می‌کند. علاوه‌بر عواملی که استحکام استخوان‌ها را کاهش می‌دهد، عواملی که شخص را در معرض خطر سقوط قرار می‌دهد نیز خطر شکستگی استخوان لگن را در پی دارد.
وی خاطرنشان کرد: ضعف قوای فیزیکی، ابتلاء به آرتروز، تعادل نداشتن فیزیکی، ضعف بینایی، کهولت سن، زوال عقل و بیماری آلزایمر، احتمال سقوط و افتادن شخص را افزایش می‌دهد، همچنین بسیاری از داروها، تعادل و قدرت فیزیکی شخص را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بعضی از داروها نیز عوارضی مانند سرگیجه و خواب آلودگی ایجاد می‌کنند که این عوامل از فاکتورها و خطرات شکستگی استخوان لگن است.
نظر شما