به گزارش خبرنگار ایمنا، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که هشت سال به طول انجامید، گستره‌ای به مساحت بیش از ۱۶۰۰ کیلومتر مربع را در بر گرفت و یکی از بزرگ‌ترین جنگ‌های قرن بیستم را رقم زد. پهنه عملیاتی این جنگ از ویژگی‌های گوناگون جغرافیای انسانی و طبیعی برخوردار بود و انواع مختلف عملیات نظامی در آن انجام گرفت.
سیدصالح ایمانی، پژوهشگر دفاع مقدس طی یادداشتی که در اختیار خبرگزاری ایمنا قرار داده، به معرفی «حمیدیه» پرداخته است: «شهر حمیدیه مرکز بخش حمیدیه در شهرستان اهواز است و در ۲۳ کیلومتری شمال غربی اهواز و ۲۵ کیلومتری شرق سوسنگرد قرار دارد. رودخانه کرخه‌نور با عبور رودخانه کرخه از این شهر منشعب می‌شود.
تشکیل نخستین سپاه پاسداران در حمیدیه صورت گرفت. در آن دوران یعنی دوران قبل از جنگ هم سپاه حمیدیه به فرماندهی سردار «شهید علی هاشمی» که او نیز مؤسس آن بود توانست مردم بومی را به کار بگیرد و سپاه منظمی را ترتیب دهد.
مقر سپاه پاسداران در طول هشت سال دفاع مقدس قصر تاریخی حمیدیه است، این اثر سال ۱۳۸۰ به شماره ۳۹۸۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
حمیدیه به علت قرار گرفتن در مسیر اهواز_سوسنگرد یکی از مناطق مهم و حساس جنگ و دروازه ورود به مرکز استان به شمار می‌آید. دشمن اهمیت این شهر را متوجه شده بود. به همین علت دشمن با عبور از محور چزابه _بستان_سوسنگرد، در هفتم مهرماه سال ۱۳۵۹ نیروهای تیپ ۴۳ لشکر ۹ ارتش عراق که با نصب پل از کرخه کور عبور کرده بودند، ضمن اجرای آتش شدید روی حمیدیه و فولی، به سمت جاده حمیدیه_سوسنگرد پیش رفته، با تیپ ۳۵ که به نزدیکی حمیدیه رسیده بود، الحاق کردند و خود را به روستای «کوت سیدنعیم» در پنج کیلومتری حمیدیه رسانیدند.
ازآنجاکه سقوط حمیدیه دروازه ورود دشمن به اهواز تلقی می‌شد، اهمیت دفاع از سقوط حمیدیه به دست دشمن را دو چندان کرد. آن موقع حمیدیه یکی از مناطق اهواز به حساب می‌آمد و با نزدیک شدن دشمن به حمیدیه، در پی فرمایش امام خمینی (ره) مبنی بر اینکه فرمودند: «مگر جوانان اهواز مرده‌اند؟!»، یک گروه ۲۸ نفره از رزمندگان سپاه به فرماندهی شهید علی غیور اصلی با همکاری و همیاری نیروهای مردمی شهر حمیدیه برای جلوگیری از پیشروی یگان‌های زرهی و پیاده عراق به این منطقه آماده جهاد شدند.
در این میان تعدادی از کشاورزان منطقه با غرق آب کردن زمین‌های کشاورزی خود، تعدادی از تانک‌های دشمن را به گل نشاندند. آنها با این طرح توانستند نیروهای دشمن را مجبور کنند، تنها از طریق جاده حمیدیه_سوسنگرد حرکت کنند و این اقدام هدف قرار دادن دشمن از سوی رزمندگان اسلام را راحت‌تر کرد.
اندک مدافعان مستقر در شهر به فرماندهی علی غیور اصلی شبانه به سمت دشمن حرکت کردند و در باغ‌های اطراف موضع گرفتند. فرمانده دسته سازمان خود را به چندین گروه آرپی‌جی‌زن تقسیم کرد و در طول یک کیلومتر آنها را آرایش داد.
ساعت چهار بامداد نهم مهرماه سال ۱۳۵۹ با دستور فرمانده، عملیات اجرای آتش به سمت تانک‌های عراقی اجرا شد. چندین تانک دشمن به آتش کشیده شد. نیروهای عراقی که غافل‌گیر شده بودند و نمی‌دانستند با چه توانی به آنها حمله شده است، در حالی که خسارت قابل توجهی دیده بودند، با رها کردن تعدادی از تانک‌های خود به سمت کرخه نور و دب حردان عقب‌نشینی کردند. پس از این عقب‌نشینی جاده حمیدیه_سوسنگرد آزاد شد و جاده اهواز_حمیدیه تأمین شد، این اولین عملیاتی بود که پیشروی دشمن به سمت اهواز شکست می‌خورد.
ارتش عراق با دادن تلفات و به جا گذاشتن تعدادی از تانک‌های خود در گل‌ولای زمین‌های کشاورزی، تا غرب سوسنگرد عقب‌نشینی کرد و از این رو نهم مهرماه در تاریخ جنگ تحمیلی به‌نام «حماسه مردم حمیدیه» نام‌گذاری شده است که نشان از دلاوری و رشادت مردم این خطه در آغاز جنگ تحمیلی دارد.
حد نهایی تجاوز عراق به خاک ایران در دو کیلومتری جنوب غربی حمیدیه و تا روستای شبیشه بود، به همین مناسبت یادمان شهدای حمیدیه که یادآور حد نهایی پیشروی ارتش عراق و حماسه رزمندگان اسلام در این منطقه است، به صورت یک ستون و یک تانک در این منطقه خودنمایی می‌کند.»
نظر شما