احمد مهرشاد در گفتوگو با خبرنگار ایمنا درباره جابهجایی محل جشنواره فیلم کودک و نوجوان از اصفهان به منطقهای دیگر اظهار کرد: مسئولان در وزارت ارشاد و بنیاد فارابی نگاهشان به جشنواره یک نگاه کولهپشتیوار است که میتوان آن را به هر جایی که میخواهند جابهجا کنند اما مسئله این است که در همه جای دنیا جشنوارههای معتبر دارای هویت هستند و هویت مکانی دارند و اینگونه نیست که خانه به دوش باشند.
وی تصریح کرد: ما باید به فهم تعریف رویدادهای هویتی برسیم زیرا جشنواره چیزی بیش از یک لگو و چند بادکنک است که بخواهیم و بتوانیم آن را جابهجا کنیم. در واقع این پدیده فرهنگی نسبتی مکانی و بومی دارد. به طور مثال شهید مرتضی آوینی در مقالهای که در خصوص فیلم قصههای مجید نوشته است میگوید "درست است که نویسنده قصههای مجید (هوشنگ مرادی کرمانی) اهل کرمان است، اما این داستان زمانی که تبدیل به یک اثر سینمایی میشود، همه آن را به بوم و فرهنگ اصفهانی میشناسند. در واقع این داستان به این شکل توانسته است اثر بهتری به نمایش بگذارد. "
این استاد دانشگاه اصفهان در خصوص رابطه بین جشنواره فیلم کودک و نوجوان و اصفهان خاطرنشان کرد: نسبت بین اصفهان و جشنواره قراردادی نیست که امروز بخواهیم این قرارداد را فسخ کنیم. همواره یک رابطه عجین شده بین اصفهان، فضای کودک، نوجوان و سینما وجود داشته است که باید به این موضوع توجه شود.
این جامعه شناس ادامه داد: با تغییر مکان، ممکن است جشنواره از ذهن مردم پاک شود و دیگر کسی برایش مهم نباشد که جشنواره اصلاً برگزار میشود یا خیر؟ این در حالی است که امروزه با وجود VODها و شبکههای مجازی بیشتر از قبل نیازمند برگزاری چنین جشنوارههایی بهخصوص در حوزه کودک و نوجوان هستیم؛ چرا که از یکسو و بهطور کلی فضای کودکان و نوجوانان فضایی پرطراوت و پرنشاط است و از سوی دیگر کودکان، خانوادههایشان را با خود همراه میکنند زیرا کودک به خانواده خود متکی و متصل است.
مهرشاد در خصوص اینکه چه اقداماتی باید انجام داد تا این جشنواره همچنان در اصفهان باقی بماند، افزود: این موضوع در مرحله اول، مذاکره مدیران شهری با وزارت فرهنگ را میطلبد و در مراحل بعدی نیازمند مطالبهگری گروهها و شماری از بدنههای مردمی مانند فعالان حوزه کودک و نوجوان و محافل فرهنگی است.
به گفته این جامعهشناس و فعال فرهنگی، اینکه این جشنواره پس از گذشت بیش از ۳۰ دوره، همچنان در آزمون و خطا قرار دارد، مربوط به خلل و ضعفی است که در تعریف یک برند ملی و بینالمللی داریم. جشنوارههای ما متأسفانه به تصمیمات و اختیارات یک مدیر وابسته شدهاند، در حالی که همانطور که گفته شد نیازمند یک هویت مکانی هستند.
نظر شما