به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، جنبش جدیدی تحت عنوان "شهر سالم" در میان ۲۵ شهر از سراسر انگلستان و ولز شکل گرفته و قرار است تا سال ۲۰۵۰، طراحی مناطق با بیشترین توجه به سلامت، تغییرات اقلیمی، تغییرات اقتصادی و فنی، نابرابری و عدالت اجتماعی انجام بگیرد. البته مدیران شهرهای عضو این جنبش، توجه به سلامت را در رأس سایر اهداف قرار داده‌اند و در نظر دارند مناطقی طراحی کنند که در آن‌ها، زمینه سلامت ساکنان تا حد ممکن فراهم بیاید. در این راستا، سلامت جسمی، روانی و اجتماعی شهرنشینان به دقت مورد تمرکز قرار خواهد گرفت و طراحی شهرها به منظور تحقق این اهداف، تغییرات قابل توجهی را تجربه خواهد کرد.
مدیران شهرهای عضو جنبش "شهر سالم" ادعا کرده‌اند که پیوستن سایر شهرهای بریتانیا به این جنبش نیز ضرورت دارد تا در نهایت، یک استراتژی طراحی ملی برای از میان برداشتن تمام موانع بر سر راه سلامت شهروندان شکل گیرد. برای مدیران شهرهای عضو "شهر سالم"، ساخت خانه‌های مقرون به صرفه و باکیفیت برای تأمین رفاه شهروندان همچنان ارزشمند است، با این حال زمینه‌سازی برای افزایش سلامت جسمی، روانی و اجتماعی آنان از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود. در واقع، این افراد می‌کوشند علاوه بر حفظ رعایت اصول گذشته مبنی بر تأمین رفاه شهروندان، زمینه را برای سلامت هر چه بیشتر آنان فراهم آورند و از این طریق به افزایش رفاه شهرنشینی کمک کنند. مدیران شهرهای بریتانیایی بر این باور هستند که رفاه یک جامعه تا حد زیادی وابسته به سلامت تمام افراد است که می‌تواند سلامت اکوسیستم را نیز در پی داشته باشد. به همین دلیل، این افراد در نظر دارند استراتژی‌هایی کارآمد ارائه دهند که در آن، سلامت تمام ساکنان شهر از کودک گرفته تا کهنسال، زن و مرد و نژادهای مختلف تأمین خواهد شد و زمینه لازم برای برابری و نشاط میان آنان فراهم خواهد آمد.
برنامه‌ریزان بریتانیا در نظر دارند برای تحقق اهداف خود به بازطراحی شهرها بپردازند و در آن‌ها، سلامت را در رأس سایر برنامه‌ها قرار دهند. بدون شک، تحقق این هدف مستلزم نوآوری‌ها و هزینه‌های زیاد است و مشارکت اجتماعی را نیز می‌طلبد، اما در نهایت، ایجاد جوامعی پرشورتر و رونق اقتصادی بیشتر را در پی خواهد داشت. در واقع، هر چه نرخ سلامت ساکنان یک شهر بالاتر باشد، گرایش آن‌ها به نوآوری و انجام فعالیت‌های کاری نیز بیشتر خواهد بود که این امر به سهم خود می‌تواند به رشد اقتصاد شهر کمک زیادی کند.
مدیران بریتانیا در تلاش برای رسیدن به "هدف صفر تنهایی"
نابرابری سلامت، یکی از مهم‌ترین و بزرگترین چالش‌های پیش روی شهرهای امروز بریتانیا به حساب می‌آید. گزارش‌ها حاکی است که در شهرهای در حال رشد، مردم در شرایطی با بیشترین میزان نابرابری، خواه از نظر قدرت، ثروت و منابع، زندگی و کار می‌کنند که همین وضعیت، سلامت جسمی و روانی آنان را به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار داده و تنهایی و افسردگی را برای افراد آسیب‌پذیر در پی داشته است. از سوی دیگر، جمعیت مردم پیر این شهرها در حال افزایش است و همین امر، توجه و مراقبت از این جوامع را به امری ضروری تبدیل کرده است.
البته اخیراً مسئله سلامت، از توجه بیشتری در میان برنامه‌ریزان برخوردار شده است و به همین دلیل، پیش‌بینی می‌شود در آینده نزدیک، نرخ آن در میان مردم به حداقل برسد. در این راستا، مدیران شهری در نظر دارند فضاهای سبز شهری و حتی طراحی بیوفیلیک را در سازه‌ها ترویج دهند و برای هر یک از ساکنان، فضای سبزی به مساحت ۹ متر مربع در نظر گیرند. در صورت پیاده‌سازی این اهداف، شهرنشینان و به ویژه افراد پیر، زمان بیشتری را در خارج از منزل سپری خواهند کرد، ضمن این‌که محیط‌های کاری بیوفیلیک، افراد را بیش از گذشته به انجام فعالیت وادار می‌کند و این رویداد به سهم خود می‌تواند تنهایی میان افراد را به حداقل و حتی صفر برساند.
علاوه بر این، مدیران شهرهای عضو جنبش "شهر سالم" در نظر دارند از طریق گسترش پیاده‌راه‌ها و مسیرهای دوچرخه‌سواری، میزان آلودگی شهرها را به حداقل برسانند و در نتیجه به افزایش سلامت مردم کمک کنند. بدون شک، گسترش پیاده‌روها و مسیرهای دوچرخه‌سواری به افزایش فعالیت جسمی میان مردم نیز کمک زیادی خواهد کرد که این امر به سهم خود می‌تواند در بهبود سلامت جسمی، روانی و حتی اجتماعی آنان نقش مهمی ایفا کند. البته تحقق تمام این اهداف، مستلزم تغییر قوانین طراحی شهری است و تا حد زیادی، رضایت مقامات رسمی کشور را می‌طلبد، با این حال در صورت وضع قوانین جدید طراحی شهری می‌توان امیدوار بود که نه‌تنها تمام شهرهای بریتانیا، بلکه جهان به زودی از اصول مشابهی برای افزایش نرخ سلامت برای شهروندان خود پیروی کنند.
نظر شما