به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، طبیعت اشتغال در سراسر جهان به ویژه در کشورهای آسیایی موضوعی وابسته به جنسیت است به طوری که زنان اغلب در مقایسه با مردان با شرایط نامطلوبی در محل کار خود مواجه میشوند. این وضعیت بحرانی طی دوران کرونا از شدت بیشتری برخوردار شد به طوری که زنان در این دوران استرسزا، مشکلات اقتصادی بسیاری را تجربه کردند ضمن اینکه دسترسی آنها به منابع مالی و سرمایهها به طور قابل توجهی کاهش یافت. تحقیقاتی که توسط گروهی از پژوهشگران اهل منچستر انگلیس انجام شد تصویری از زنان را نمایش میداد که در بیکاری مطلق به سر میبردند و طی دوران قرنطینه کرونایی، هیچ منبع درآمدی برای گذراندن معیشت خود نداشتند. در شهرهایی آسیایی نظیر احمدآباد هند تمام کارکنان زن بخشهای رسمی و غیررسمی، بیکار شدند و این در حالی بود که رعایت فاصله اجتماعی در بانکوک تایلند نیز به بیکاری ۱۰۰ درصدی زنان منجر شد.
گزارشها حاکی است که حدود ۷۰ درصد پرسنل درمانی و نیروی امداد سراسر جهان را زنان تشکیل میدهد و این قشر توانمند در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا نیز نقش اصلی را به عهده داشتهاند. طی دوران بیماری، هر روز بر تعداد افراد آلوده به ویروس کرونا افزوده میشد که همین امر تهدیدات بیشتری را پیش روی کادر درمان و به ویژه زنان حاضر در خط مقدم قرار میداد. حتی به هنگام کاهش قابل توجه انتشار کرونا و به تبع به حداقل رسیدن بیمارهای بستری در مراکز درمانی، کادر درمان متشکل از زنان، دوران استرسزایی را تجربه میکردند که به ادعای برخی از بیماران، منجر به اعمال خشونت از سوی آنان در حین درمان میشد.
زنان آسیایی نه تنها در حین انجام امور کاری به ویژه به عنوان کادر درمان به مراتب بیشتر از مردان محتمل سختی بوده بلکه در منزل نیز بار سنگینی از مشکلات را به دوش کشیدهاند و همین وضعیت منجر به ابراز خشونت هر چه بیشتر در میان آنان شده است. در این میان، زنان اهل هند، فیجی، ساموآ و روسیه بیشترین لطمه را از شیوع بیماری کووید -۱۹ متحمل شدهاند و طبق گزارشها، خشونت در میان آنان طی این دوران استرسزا نسبت به ماقبل انتشار ویروس کرونا تا دو برابر افزایش یافته است.
محرکهای اصلی افزایش خشونت در دوران کرونا
دانشمندان پس از بررسیهای متعدد به این نتیجه رسیدند که عوامل مختلفی در دوران کرونا منجر به افزایش خشونت میان زنان سراسر جهان به ویژه کشورهای آسیایی شده است که از مهمترین آنها میتوان به سه مؤلفه اصلی یعنی اعمال قوانین سختگیرانه قرنطینه، بسته شدن مدارس و کاهش دسترسی به مراقبان جایگزین؛ بیکاری، افزایش مصرف مواد مخدر و سایر محرکهای خشونت و در نهایت افزایش خشونتهای مجازی اشاره کرد.
در مورد محرک اول خشونت، یعنی اعمال قرنطینههای سختگیرانه، بسته شدن مدارس و کاهش دسترسی به مراقبان جایگزین، ماندن اعضا خانواده در منزل منجر به افزایش مسئولیت زنان در خانه میشد که همین امر خستگی و خشونت بیشتر آنان را در پی داشت. این در حالی بود که حمایت اجتماعی از زنان و دسترسی به خدمات عمومی برای آنان به طور قابل توجهی کاهش یافت و زمینه را برای نگرانی و عصبانیت بیشتر آنان فراهم میآورد.
طی دوران کرونا، نرخ بیکاری نه تنها در میان زنان بلکه برای مردان نیز افزایش یافت با این حال، زنان وضعیت اقتصادی نابسامانتری را تجربه کردند. از سوی دیگر، مصرف موادمخدر هم در میان آنان و هم اعضا خانواده افزایش یافت که همین امر زمینه را برای خشونت بیشتر زنان به وجود آورد.
در نهایت نیز از آنجا که برقراری ارتباطات مجازی و استفاده از اینترنت طی پاندمی کرونا به اوج خود رسید، خشونت میان مردم نیز در اینترنت افزایش یافت. گزارشها حاکی است که در پاکستان، ادعاهای مردم از مزاحمتهای اینترنتی و اعمال خشونت از جانب افراد غریبه نسبت به گذشته سه برابر شد که در این میان، مدعیان آزار و اذیت زنان به مراتب بیشتر از مردان بودند.
نشانههای امید برای زنان کار در دوران پساکرونا
همیشه کارکنان کشورهایی نظیر ژاپن و کره جنوبی نسبت به سایر نقاط دنیا تحت فشار بیشتری بوده چرا که ساعات کاری طولانیتری را تجربه کردهاند. اما خبر خوش اینکه نشانههایی از بهبود شرایط کار این افراد به ویژه در میان زنان برای دوران پساکرونا احساس میشود.
مدل کار هیبریدی، مهمترین رویه کاری دوران کرونا بوده که طی آن، فعالیت بسیاری از کارمندان بین محل کار و منزل تقسیم شد به این صورت که کارمندان بسیاری از بخشهای دولتی و خصوصی موظف شدهاند روزهای خاصی از هفته را به کار در منزل و سایر روزها را به فعالیت در محل کار بپردازند. به نظر میرسد که این شیوه کار مورد استقبال بسیاری از صاحبان مشاغل و کارکنان آنان قرار گرفته است و در دوران پساکرونا نیز ادامه داشته باشد. بدون شک، ترویج دورکاری میتواند منجر به اشتغال زنان بسیاری شود که توانایی انجام کار در خارج از منزل را ندارند که همین امر، کاهش خشونت میان آنان را نیز در پی خواهد داشت.
نظر شما