در حالی که برخی افراد به عفونت‌های کلیوی مزمن دچار می‌شوند، برخی دیگر هرگز ابتلاء به عفونت کلیوی را تجربه نمی‌کنند. این بیماری‌ها اغلب بسیار دردناک بوده و می‌توانند به شدت خطرناک باشند. عدم درمان عفونت‌های کلیوی می‌تواند تهدید کننده زندگی بیمار باشد. در این مقاله به روش‌های پیشگیری از ابتلاء به عفونت‌های کلیوی پرداخته می‌شود.
علائم عفونت کلیوی
قبل از دانستن نحوه پیشگیری از یک عفونت کلیوی، شناخت علائم آن اهمیت دارد. برخی افراد از من می‌پرسند که چگونه عفونت کلیه را تشخیص دهیم؟ فراموش نکنید که ممکن است عفونت مزمن کلیه در نتیجه‌ی انسداد ناشی از سنگ کلیه باشد و با علائمی همچون سوزش ادرار، تکرر و نیاز فوری به ادرار کردن همراه باشد. برای تشخیص دقیق حتماً می‌بایست به متخصص ارولوژی مراجعه کنید و از درمان خانگی یا تجویز شخصی خودداری نمائید. با این حال علائم عفونت‌های کلیوی معمولاً دو روز پس از ابتلاء بروز داده و انواع آن‌ها در هر فرد متفاوت است. بسیاری از علائم رایج این عفونت‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:
- درد در ناحیه شکم، کمر، کشاله ران یا پهلو که ممکن است در نزدیکی کلیه‌ها نیز احساس شود
- حالت تهوع
- استفراغ
- تکرر ادرار
- احساس نیاز بیشتر به دفع ادرار
- احساس سوزش یا درد در هنگام دفع ادرار
- وجود بوی عفونت در ادرار
- کف آلود شدن ادرار
- لرز
- تب
بهترین روش‌های پیشگیری از عفونت کلیوی
از آن جایی که عفونت‌های کلیوی می‌توانند دردناک و بسیار خطرناک باشند، بهترین اقدام پیشگیری از ابتلاء به آن هاست. افراد با عمل به توصیه‌های زیر می‌توانند احتمال ابتلای خود به عفونت‌های کلیوی را به طرز چشم گیری کاهش دهند:
رفع مشکلات زمینه‌ای
بیماران در اولین مرحله باید درباره مشکلات و بیماری‌های زمینه‌ای خود با پزشک صحبت کنند. در صورت ابتلاء به بزرگی پروستات، تنگی میزراه یا تجربه متداول سنگ‌های کلیوی، دریافت درمان مناسب می‌تواند احتمال ابتلاء به سنگ‌های کلیوی را کاهش دهد. جهت تعیین بهترین برنامه درمانی برای پیشگیری از ابتلاء به عفونت کلیوی، باید یک قرار ملاقات با متخصص اورولوژی برنامه تنظیم کرد.
درمان هر گونه عفونت مجاری ادرار
در صورت مشاهده هر گونه علامت یا نشانه از عفونت مجاری ادرار، باید فوراً با پزشک تماس گرفت. شناسایی و درمان زود هنگام عفونت، بهترین راه پیشگیری از تبدیل شدن آن به عفونت کلیه یا مثانه است. علائم عفونت مجاری ادرار به آسانی شناخته شده و شامل سوزش یا درد در هنگام ادرار، تکرر ادرار و احساس فوریت در دفع ادرار می‌شوند. درمان عفونت‌های ادراری آسان بوده و می‌تواند بلافاصله پس از انجام آزمایش‌های تشخیصی فوری انجام شود.
نوشیدن آب
نوشیدن آب کافی به محافظت از مجاری ادرار در برابر ورود و تکثیر باکتری‌های مضر کمک می‌کند. افراد باید حداقل ۶ تا ۸ لیوان آب در روز مصرف کرده و از جایگزین کردن نوشیدنی‌های ورزشی یا نوشابه به جای آب خودداری کنند. افرادی که ورزش می‌کنند به نوشیدن بیش از این مقدار آب نیاز خواهند داشت.
تخلیه ادرار
در صورت احساس نیاز به دفع ادرار باید این کار را انجام داد. هنگامی که ادرار برای مدتی طولانی نگه داشته می‌شود، ترکیبات آن در مثانه ته نشین شده و خطر ابتلاء به عفونت افزایش می‌یابد. در صورت عدم امکان تخلیه فوری مثانه باید نزدیک ترین توالت را پیدا و از آن استفاده کرد. در صورت مصرف آب به مقدار کافی، به طور میانگین می‌توان دفع ادرار را پس از هر ۳ تا ۴ ساعت انتظار داشت.
نحوه تمیز کردن خود
رعایت بهداشت زنانه در پیشگیری از ابتلاء به عفونت‌های مجاری ادرار بسیار ضروری است. مهم‌ترین اقدام جهت پیشگیری از ابتلاء به بیماری‌های یاد شده، پاک کردن خود از جلو به سمت عقب (مقعد) پس از هر بار رفتن به توالت است. در صورتی که ناحیه باسن از مقعد به سمت واژن تمیز شود، احتمال ورود مواد دفعی و باکتری‌ها به مجاری ادرار وجود خواهد داشت.
دفع ادرار پس از رابطه جنسی
محققان ارتباط قابل توجهی را بین رابطه جنسی و عفونت‌های مجاری ادرار دریافته اند. با این حال، روش‌هایی برای کاهش خطر ابتلاء به این بیماری‌ها پس از رابطه جنسی وجود دارد. بهترین روش پیشگیری، رفتن به توالت در قبل و بعد از ارتباط جنسی حتی در صورت عدم دخول است. افزایش فعالیت و اصطکاک، سبب انتشار باکتری‌ها شده و بیرون راندن آن‌ها با دفع ادرار به شدت توصیه می‌شود.
رعایت بهداشت مناسب
علاوه بر موارد قبل، اصول بهداشت مناسب نیز باید رعایت شوند. افراد باید در طول روز دست‌های خود را به طور مرتب شستشو داده و ناحیه تناسلی را تمیز نگه دارند. همچنین باید از مصرف محصولات قوی، محرک یا دارای رایحه اجتناب شده و بهداشت ناحیه تناسلی را با آب و صابون ملایم حفظ کرد.
ارزیابی مجدد روش‌های پیشگیری از بارداری
برخی روش‌های پیشگیری از بارداری خطر ابتلاء به عفونت‌های مجاری ادرار را افزایش می‌دهند. در صورت استفاده از دیافراگم، کاندوم‌های فاقد روان کننده یا اسپرم کش‌ها، می‌توان درباره انتخاب روشی جایگزین با پزشک خود مشورت کرد. تمامی موارد بالا انتشار باکتری‌ها را افزایش داده و میزراه را تحریک می‌کنند.
درمان‌های خانگی عفونت‌های کلیوی
در صورت ابتلاء به عفونت کلیوی، باید جهت کسب اطمینان از عدم ابتلاء به سپسیس به پزشک مراجعه شود. علاوه بر درمان پزشکی، برخی درمان‌های خانگی نیز می‌توانند در درمان عفونت‌ها و تسکین علائم مؤثر باشند.
حفظ رطوبت بدن
حفظ رطوبت بدن یکی از بهترین روش‌های کمک به رهایی از عفونت و ناراحتی ناشی از علائم است. نوشیدن مقادیر زیاد آب به بیرون راندن باکتری از بدن و درمان سریع‌تر عفونت کمک می‌کند.
دوری از محرک‌ها
در صورت تجربه هر گونه علائم عفونت کلیوی یا ادراری باید از محرک‌ها دوری کرد. الکل و قهوه، هر دو در عملکرد مجاری ادرار اختلال وارد کرده و علائم را تشدید می‌کنند. همچنین، این موارد فرایند التیام از عفونت را به تأخیر می‌اندازند.
حمام با نمک اپسوم
فرو رفتن در وان پر از آب و نمک اپسوم می‌تواند به تسکین ناراحتی کمک کند. نمک اپسوم عملکردی همچون یک سم زدا داشته و می‌تواند به تسکین درد کمک کند. علاوه بر این موارد، صحبت کردن با پزشک درباره مصرف پروبیوتیک ها و افزایش مصرف ویتامین C، ایده جالبی به نظر می‌رسد. در صورت عدم تمایل به حمام کردن، می‌توان از پد های گرمایی و مسکن‌های غیر آسپرینی جهت تسکین علائم و دردها استفاده کرد. در نهایت، همچون آنچه که در گذشته نیز بیان شد، پیروی از دستورات پزشک و دریافت برنامه درمانی از او بهترین اقدام به شمار می‌رود.
نظر شما