به گزارش ایمنا، غلامرضا مصدق با انتشار یادداشتی در روزنامه آرمان با اشاره به احتمال عدم تصویب FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام نوشت: FATF چیست؟ به زبان ساده، یک کارگروه بین‌المللی فرا دولتی در امور بانکی برای مقابله با پول‌شویی است که در سال ۱۹۸۹ تشکیل شده و در سال ۲۰۰۱ مقابله با تأمین مالی برای تروریسم هم به آن اضافه شده، ۳۷ عضو دارد که تهیه استانداردها را به‌عهده دارند و به‌جز چند کشور محدود، مابقی کشورها همکار این کارگروه هستند. کشورهای همکار دو گروه هستند، یا به‌کارگیری استانداردهای مقابله پول‌شویی را پذیرفته و اجرا کردند یا در حال تطبیق دادن خود با این استانداردها هستند.
اساس کار این کارگروه بر تعیین و به‌کارگیری استانداردهایی است که مبادلات بانکی را برای رهگیری، شفاف‌سازی و شناسایی پول‌های کثیف حاصل از قاچاق مواد مخدر، رشوه، اختلاس و غیره را به اعضا و کشورهای همکار توصیه می‌کند. مثل همه سازمان‌های بین‌المللی هیچ الزام و اجباری در پیوستن به این کارگروه نیست، اما از آنجا که همه دنیا به‌جز ایران و کره شمالی اجرای استانداردهای این کارگروه در نظام بانکی خود را پذیرفته‌اند، عدم پیوستن به آن و قرار داشتن در لیست سیاه این کارگروه (ایران و کره شمالی در لیست سیاه قرار دارند) دو نوع عوارض بسیار زیانبار برای ایران دارد، اول قطع ارتباط با نظام بانکی بین‌الملل و دوم غیرممکن شدن سرمایه‌گذاری خارجی، چون قرار داشتن در لیست سیاه، اتوماتیک به معنای پر ریسک بودن سرمایه‌گذاری در ایران است.
کسانی که به هر دلیلی با پیوستن ایران به FATF مخالف هستند و هزینه آن را بیشتر از منافع آن می‌دانند، برای استمرار مراودات بانکی با دنیای خارج دقیقاً چه راه‌حل جایگزینی دارند؟ اگر اساساً نیازی به مراودات بانکی بین‌المللی نیست که بحثی نیست. اجرای استانداردهای FATF یکی از مؤثرترین و کم‌هزینه‌ترین ابزارهای مبارزه با فساد مالی و فرار مالیاتی در همه دنیاست، چرا نمی‌خواهیم از این ابزار استفاده کنیم؟ مخالفان الحاق به FATF بفرمایند، فرق بین تحریم‌های شدید آمریکا و خود تحریمی نپیوستن به FATF که نتیجه عملی هر دو قطع ارتباط اقتصادی ایران با دنیاست، مشخصاً در چیست؟
یکی از دلایل مخالفان FATF محدود شدن ایران در ارسال کمک‌هاست. مگر قبلاً از طریق نظام بانکی انجام می‌شده که با پیوستن به FATF محدودیت شود؟ البته عضویت در هر سازمان بین‌المللی محدودیت‌هایی به دنبال خواهد داشت و حتماً کشورهای قدرتمند در جهت منافع خود از آنها سوءاستفاده خواهند کرد اما وقتی همه کشورها به آن سازمان می‌پیوندند، دوری کردن از باید با محاسبه دقیق باشد. مگر قدرت‌های جهانی با حق وتو از سازمان ملل سوءاستفاده نمی‌کنند، پس چرا از سازمان ملل خارج نمی‌شویم؟ در عالم سیاست وضعیت ایده‌آل وجود ندارد، میدان سیاست همیشه عرصه انتخاب بین بد و بدتر است. دیر یا زود، در دولت فعلی یا بعدی، ایران حتماً به FATF ملحق خواهد شد، چون اقتصاد ما بیش از این توان پرداخت هزینه را ندارد.
نظر شما