به گزارش خبرنگار ایمنا، قدرت‌الله خسروشاهی در نشست خبری بررسی ابعاد حقوقی و اجتماعی پدیده کودک آزاری و خشونت خانگی، اظهار کرد: در بررسی یک آسیب اجتماعی باید تمام جوانب آن را مدنظر قرار داد و قبل از بحث آسیب اجتماعی باید به بحث تخصصی پیشگیری پرداخت، پیشگیری انواع متفاوتی از جمله پیشگیری اجتماعی، رشد مدار و وضعی دارد، در زمینه کودک آزاری باید بیشتر و پررنگ‌تر به پیشگیری این آسیب بپردازیم و راه‌های آن را بررسی کنیم.
وی افزود: در پیشگیری اولیه باید به آموزش خانواده‌ها درباره شناخت کودک آزاری و خشونت خانگی بپردازیم، چرا که گاهی خانواده‌ها نمی‌دانند برخی از رفتارهایشان کودک آزاری و خشونت خانگی علیه کودکان است و گمان می‌کنند، انجام آن رفتارها نسبت به کودک صحیح است، بنابراین آموزش خانواده لازمه پیشگیری است.
والدین در زمینه تربیت کودک آموزش نمی‌بینند
عضو هیئت علمی گروه حقوق دانشگاه اصفهان، با توضیح اینکه در قوانین کیفی والدین و سرپرستان کودک در قالب تنبیه و تربیت، رفتارهای خشونت‌آمیزی علیه کودکان دارند، افزود: تنبیه بدنی کودک توسط والدین، مربی و سرپرست کودک قانونی نیست، اما در قانون تعریفی از اینکه چه اندازه‌ای از تربیت بدنی مجاز است یا موارد این چنینی وجود ندارد و والدین نیز آموزشی در زمینه تربیت کودک نمی‌بینند.
وی با اشاره به اینکه مرحله دوم پیشگیری شناسایی خانواده‌هایی است که احتمال خشونت علیه کودکان در آن‌ها وجود دارد، اضافه کرد: بسیاری از خانواده‌ها، به دلیل فقر فرهنگی، مشکلات مالی، کثرت تعداد فرزندان و محیطی که در آن زندگی می‌کنند، خشونت علیه کودکان در بین آن‌ها وجود دارد که باید شناسایی شوند و آموزش ببینند تا با شناخت خشونت و آزار علیه کودکان در خانواده‌ها کمتر شاهد بروز این معضل اجتماعی باشیم.
وجود پلیس ویژه کودک در پیشگیری وضعی از خشونت خانگی مؤثر است
خسروشاهی با تاکید بر اینکه مرحله سوم مربوط به خانواده‌هایی است که خشونت علیه کودکان در آن اتفاق افتاده و خانواده درگیر مسائل خشونت و آزار کودک است، تصریح کرد: در اینگونه خانواده‌ها باید آموزش و پیشگیری جایگزین استفاده از قوانین کیفری شود، چرا که این خانواده‌ها دچار فقر فرهنگی و ضعف آموزشی هستند که به جای امنیت دادن به کودک در حال آزار وی هستند، بنابراین باید مشکلات این خانواده‌ها شناسایی شده و حل شود، تنها مجازات کردن مشکلات را حل نمی‌کند.
وی آموزش کودکان در زمینه شناخت خشونت و آزار علیه آن‌ها را مهم دانست و گفت: خود کودک نیز باید بداند و تشخیص دهد که کدام رفتار خشونت و آزار محسوب می‌شود، گاهی هم کودکان توان گزارش دادن خشونتی که علیه آن‌ها می‌شود را ندارند و موارد بسیاری از خشونت علیه کودکان پنهان می‌ماند، چرا که کودکان درباره اطلاع دادن خشونت آموزش ندیده‌اند.
عضو هیئت علمی گروه حقوق دانشگاه اصفهان خاطرنشان کرد: داشتن نیروهای تخصصی مانند پلیس ویژه کودک بسیار کارآمد است و در حوزه پیشگیری وضعی قرار می‌گیرد، در بسیاری از کشورها پلیس ویژه کودک وجود دارد و کودک می‌تواند خشونت و آزاری که علیه وی انجام شده را به پلیس اطلاع دهد، در زمینه پیشگیری وضعی بسیار ضعیف عمل کرده‌ایم.
لزوم تشکیل پرونده شخصیت در ارتکاب جرایم سنگین
وی سیستمی و روشمند عمل کردن در حل و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی را مهم دانست و ادامه داد: درباره آسیب‌های اجتماعی نباید موردی و انتخابی عمل کنیم، علم جرم شناسی هنوز جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده و جرم شناسی بالینی مانند روان شناسی بالینی می‌گوید زمانی که جرمی رخ می‌دهد نباید اجازه دهیم به جرمی سنگین‌تر تبدیل شود و جرم یک بیماری اجتماعی است که اتفاق افتاده و باید مجرم از چند جانب بررسی شود و افراد متخصص ابعاد مختلف شخصیتی مجرم را تشخیص و مورد بررسی قرار دهند.
خسروشاهی توضیح داد: باید درباره جرم‌های سنگین و جرم‌هایی که کودکان و نوجوانان انجام می‌دهند، پرونده شخصیت تشکیل شود، اما تشکیل پرونده شخصیت را درباره مجرمان نداریم، این در حالی است که قاضی باید بر اساس پرونده شخصیت درباره مجرم تصمیم بگیرد، اگر تشکیل پرونده شخصیت انجام شود به آسیب شناسی درباره مشکلات اجتماعی کمک مؤثری می‌کند، البته گاهی نیز حالت محرمانگی حاکم بر پرونده‌های کیفی اجازه فعالیت و تشکیل پرونده شخصیت را درباره مجرمان نمی‌دهد.
نظر شما