به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اغلب افراد در امور روزمره نسبت به موهای خود بیتفاوت هستند. آنها با موهای مرطوب میخوابند، غذای نامناسب میخورند، موهای مرطوب را شانه میزنند، به اندازه کافی آب نمینوشند و به میزان کافی نمیخوابند، اما مراقبت از مو یا پوست سر اهمیت زیادی دارد و به بیان دیگر موها رازهای زیادی را در مورد سلامت بدن فاش میکند. در ادامه شما را با بعضی از افسانهها و واقعیتها در مورد سلامتی موها آشنا میکنیم:
شوره سر چگونه ایجاد میشود؟
پزشکان در مورد چگونگی ایجاد شوره سر مطمئن نیستند، اما این مشکل ممکن است ناشی از رشد بیش از حد قارچ باشد. از دیگر عوامل احتمالی ایجادکننده شوره سر میتوان به پوست چرب، استرس، چاقی، سرما، هوای خشک و اگزما یا پسوریازیس (نوعی بیماری پوستی خودایمنی) اشاره کرد. برای کاهش تولید سلولهای مرده پوست (شوره سر)، میتوان روزانه از یک شامپو ضد شوره استفاده کرد. پوستههای شوره چرب و زرد ممکن است نشانه ابتلا به "درماتیت سبورهای" (Seborrhoeic dermatitis) باشد؛ نوعی بیماری التهابی پوستی که معمولاً در جاهایی مانند سر و صورت که تعداد زیادی از غدد چربی وجود دارد، رخ میدهد. اگرچه درماتیت سبورهای مربوط به هورمونها، قارچها و حتی بعضی از بیماریهای عصبی مانند بیماری پارکینسون یا HIV (بیماری ایدز) است، اما مانند شوره سر با شامپو ضد شوره درمان میشود.
ریزش بیش از حد موها
برخی کارشناسان برآورد کردهاند که اغلب افراد روزانه بیش از ۱۰۰ تار مو از دست میدهند، این امر زنگ هشدار و به معنای طاس شدن نیست. حدود ۹۰ درصد از صد هزار فولیکول موی از دسترفته در زمان معین رشد میکند و ۱۰ درصد دیگر در مرحله استراحت (تلوژن) قرار میگیرد؛ این موها بعد از حدود دو تا سه ماه پایین میریزد، با موهای جدید جایگزین شده و چرخه رشد موها دوباره آغاز میشود.
طاسی منطقهای (Alopeci areata)
در اختلال "آلوپشیا آرئاتا" (Alopeci areata) یا طاسی منطقهای، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به فولیکولهای مو حمله کرده و اغلب به طور ناگهانی باعث ریزش موها میشود. بیشتر افراد در یک یا دو منطقه دچار طاسی میشوند که این مشکل با انجام تزریق به راحتی قابل درمان است، اما در بعضی موارد موهای همه بدن دچار ریزش میشود. آلوپشیا آرئاتا مسری نیست معمولاً مو به خودیخود رشد میکند و درمان تنها به رشد سریعتر آن کمک میکند؛ برخی افراد ممکن است مرتباً این نوع طاسی را تجربه کنند. طاسی الگوی مردانه غالباً با ریزش مو در شقیقهها و سپس فرق سر شروع میشود و یک حلقه مو در دو طرف سر باقی میگذارد. داروهای کاهش ریزش مو شامل فیناستراید (Propecia) و مینوکسیدیل (Rogaine) است.
طاسی با الگوی زنانه
زنان به ندرت طاس میشوند و ریزش مو در آنها کندتر از مردان اتفاق میافتد. بر خلاف تصور رایج، موی بلندتر هیچ گونه فشاری به ریشه مو وارد نمیکند و باعث ریزش بیشتر آن نمیشود. شامپو زدن نیز باعث ریزش مو نمیشود؛ تنها موهایی که قبلاً جدا شدهاست، پایین میریزد. مصرف روزانه مینوکسیدیل ۵ درصد ممکن است به رشد موها کمک کرده و از کمپشت شدن آنها جلوگیری کند. داروهای اسپیرونولاکتون و فلوتامید (داروهای خوراکی) نیز برای زنان قابل استفاده است.
موها به مواد مغذی نیاز دارند
موها برای سالمماندن به پروتئین، آهن، اسیدهای چرب امگا ۳، روی و ویتامین A نیاز دارند، اما این نیاز آنقدر نیست که باعث ریزش موها شود. رژیمهای غذایی بسیار کم کالری اغلب فاقد مواد مغذی کافی است و میتواند به رشد موها آسیب برساند و یا آنها را کدر و ضعیف کند. در صورتی که کمبود مواد مغذی زیاد باشد (مثلاً بهعلت اختلال در تغذیه) موها ممکن است جدا شود و بریزد.
رژیم غذایی سالم برای موها
برای جذب اسیدهای چرب امگا ۳ و کمک به براقشدن مو، مصرف ماهی قزلآلا و گردو نیاز است. همچنین برای جذب ویتامین A مصرف اسفناج و هویج، برای جذب سلنیوم مصرف آجیل و برای جذب روی صدف و بادامزمینی توصیه میشود. لبنیات کمچرب، غلات سبوسدار و سبزیجات نیز به حفظ سلامت پوست سر و موها کمک میکند.
ریزش موی کششی
کشیدن بسیار محکم مو، بستن به شیوه دماسبی یا بافت مو (بهصورت ردیفی یا آفریقایی) میتواند به فولیکولهای مو آسیب برساند و باعث شکستن مو یا ریزش آن شود. اکستنشن مو یا موهای مصنوعی نیز گاهیاوقات باعث ریزش موی کششی میشود، زیرا وزن اضافی آنها، موهای اصلی را به سمت خود میکشد. تغییر مدل مو معمولاً باعث بازگشت مجدد رشد آن میشود. اگرچه گاهی کشیدن موها به عقب برای مدت طولانی میتواند منجر به ریزش دائمی آنها شود.
مصرف دارو و ریزش مو
داروهای ضدانعقادخون، داروهای کاهنده کلسترول، داروهای ضدافسردگی، داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، داروهای یائسگی، داروهای کنترل زاد و ولد و آنتیبیوتیکها از جمله داروهایی است که عوارض جانبی ریزش مو را به همراه دارد؛ معمولاً با توقف مصرف این داروها، موها مجدداً رشد میکند.
ماساژ پوست سر و کاهش استرس
ماساژ پوست سر میتواند در تسکین استرس مؤثر باشد. پوست سر با پایانههای عصبی پوشانده شده است و همین امر آن را در برابر لمس بسیار حساس میکند. مالش پوست سر ممکن است به رهایی تنش کمک کند و باعث آزاد شدن هورمونهای شادیافزا مانند دوپامین و سروتونین شود. بعضی از شرکتها ادعا میکنند که برای بررسی کمبود ویتامین یا مشکلات سلامتی میتوانند مو را آنالیز کنند. اگرچه تجزیه و تحلیل موها میتواند بعضی از سموم مانند سرب یا آرسنیک را تشخیص دهد، اما یافتههای حاصل از آن متناقض و متنوع است؛ هرگونه مشکلی نظیر آلودگی هوا و یا استفاده از شامپوها ممکن است نتایج آزمایش را تحت تأثیر قرار دهد.
نظر شما