به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بی‌خوابی نوعی اختلال خواب است که میلیون‌ها انسان در سراسر جهان از آن رنج می‌برند. این افراد معمولا به‌سختی می‌خوابند یا در نیمه‌های شب از خواب بیدار می‌شوند. اثرات بی‌خوابی می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد و در بعضی مواقع منجر به بی‌حالی، احساس ناخوشی روحی یا جسمی و خواب آلودگی در روز بعد شود. نوسانات روحی، زودرنجی و اضطراب از دیگر علائم متداول این اختلال است. از آنجاکه بی‌خوابی با خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن همراه است، شناسایی علل آن اهمیت زیادی دارد. در ادامه با بعضی از شایعات و حقایق مرتبط با مشکل بی‌خوابی آشنا می‌شویم:
شایعه: بی‌خوابی مقوله‌ای ذهنی است
این موضوع که مسائل روانشناختی می‌تواند باعث بی‌خوابی شود، حقیقت دارد؛ استرس علت اولیه بی‌خوابی افراد گزارش شده است، اما تنها استرس، محرک بی‌خوابی نیست. موارد بسیاری مانند بهداشت ضعیف خواب، ابتلا به بیماری‌ها، عوارض جانبی مصرف داروها، دردهای مزمن، سندرم پای بی‌قرار و یا آپنه خواب نیز می‌تواند باعث بی‌خوابی شود.
حقیقت: ورزش به بهبود خواب کمک می‌کند
ورزش منظم راهکاری موثر برای بهبود خواب است؛ البته افرادی که دچار اختلال خواب هستند، نباید تا دیر وقت تمرین کنند، زیرا ورزش شدید آن‌ها را هوشیارتر کرده و زمان خوابیدن این افراد را به تعویق می‌اندازد. همچنین ورزش شدید دمای بدن را نیز افزایش می‌دهد که ممکن است مدت ۶ ساعت طول بکشد. بنابراین نزدیک به زمان خواب باید از انجام تمرینات ورزشی خودداری کرد. دو یا سه ساعت قبل از برنامه‌ریزی برای رفتن به خواب، بهترین زمان دست‌کشیدن از ورزش است.
شایعه: نگاه کردن به صفحات کتاب یا رایانه در بهبود خواب موثر است
شایعه از این قرار است که خواندن مطلب در رایانه یا تماشای تلویزیون قبل از خواب به تمدد اعصاب و شل‌شدن عضلات کمک می‌کند، اما در واقع هر دوی این موارد می‌تواند محرک بی‌خوابی باشد، زیرا مغز هورمون ملاتونین (تنظیم‌کننده چرخه خواب و بیداری) را در هنگام تاریکی آزاد می‌کند؛ بنابراین نور صفحه نمایش تلویزیون و رایانه، سطح این هورمون را کاهش می‌دهد. برای بهبود خواب لازم است سطح ملاتونین در زمان خواب افزایش یابد. می‌توانید هنگام خوابیدن به یک موسیقی آرامش‌بخش گوش دهید یا از یک نرم افزار تسکین‌دهنده خواب کمک بگیرید.
شایعه: داروهای خواب‌آور بی‌خطر است
این موضوع که داروهای خواب‌آور امروزی نسبت به قرص‌های قدیمی مؤثرتر است، حقیقت دارد. اما خطرهای بالقوه مانند احتمال وابستگی برای همه داروها وجود دارد. بنابراین قبل از مصرف هر گونه قرص خواب‌آور باید با پزشک خود مشورت کرد. بعضی از داروهای خواب می‌تواند به تسکین موقت علائم بی‌خوابی کمک کند، اما این داروها نمی‌تواند بی‌خوابی را درمان کند. حل مشکلات بهداشتی و توجه به محیط خواب، بهترین روش برای درمان بی‌خوابی است.
شایعه: چرت‌زدن بی‌خوابی را جبران می‌کند
چرت‌زدن اثر متفاوتی روی افراد دارد. برای برخی افراد، یک خواب کوتاه ۱۰ تا ۲۰ دقیقه‌ای نیمروز، انرژی بدن را تجدید می‌کند. برای بسیاری از مبتلایان به بی‌خوابی، چرت‌زدن در اواخر عصر می‌تواند باعث می‌تواند خوابیدن هنگام شب را دشوارتر کند.
شایعه: بدن به خواب کمتر عادت می‌کند
اعتقاد به این شایعه می‌تواند عواقب جدی به همراه داشته باشد. همه افراد با یک نیاز خواب مشخص متولد می‌شوند؛ بدن اکثر بزرگسالان به هفت تا هشت ساعت خواب نیاز دارد. شاید به نحوی بتوان با بی‌خوابی کنار آمد، اما نمی‌توان به بدن خود آموزش داد که به خواب کمتری نیاز داشته باشد. در صورت محروم‌شدن از خواب، تمرکز کردن یا یادآوری موضوعات دشوارتر می‌شود. خستگی مزمن می‌تواند عواقب جدی مانند پایین‌آمدن کیفیت کار، افزایش خطر تصادفات و حتی خطرات سلامتی را به همراه داشته باشد.
حقیقت: هنگام بی‌خوابی از رختخواب خارج شوید
اگر غلت‌زدن در رختخواب بیش از نیم ساعت طول کشید، مطالعه یک کتاب یا گوش‌دادن به یک موسیقی آرامش‌بخش، راه حل مناسبی است. انجام یک فعالیت آرام می‌تواند به ایجاد آرامش و حس خواب‌آلودگی کمک کند. ماندن در رختخواب ممکن است منجر به ناامیدی و نگاه‌کردن مداوم به ساعت شود؛ در نتیجه با گذشت زمان، رختخواب یادآور شب زنده‌داری و بی‌قراری خواهد شد. مشکلات جدی سلامتی مانند چاقی، فشار خون بالا، دیابت، حمله قلبی و سکته مغزی با کمبود شدید و مزمن خواب مرتبط است.
حقیقت: می‌توانید خود را برای خوابیدن آموزش دهید
ارتباط بعضی رفتارهای آرامش‌بخش با خواب امری طبیعی بوده، اما موضوع مهم، تداوم این رفتارها است. یک ساعت مطالعه یا یک حمام آب گرم پیش از رفتن به رختخواب نیز به بهبود خواب افراد کمک می‌کند. مراقبه و رویاپردازی نیز به ممکن است به این امر کمک کند.
شایعه: مشکلات خواب به خودی خود رفع می‌شود
انتظار نداشته باشید که عوامل بی‌خوابی مانند استرس، مصرف دارو، بیماری و یا هر مسئله دیگر به خودی خود از بین برود؛ مشکلاتی مانند بیدار ماندن در طول شب و احساس خستگی مداوم بعد از خواب شبانه، ممکن است نشانه ابتلا به اختلال خواب باشد و بهتر است در این مواقع افراد در مورد نحوه درمان خود با پزشک صحبت کنند.
نظر شما