کاوه بر فراز آزادی ایستاد

به گزارش خبرنگار ایمنا، سال ۱۳۸۱ بود که تندیس کاوه آهنگر با طراحی و اجرای هنرمندانۀ ایرج محمدی، مجسمه ساز هنرمند ایران در میدان آزادی یا همان دروازه شیراز اصفهان جای گرفت.

در سال ۷۹ محمدعلی جوادی، شهردار وقت اصفهان به همراه مشاور هنری خود مرتضی نعمت‌اللهی که یکی از مجسمه‌سازان بزرگ اصفهان به شمار می رود با ایرج محمدی دیدار کرد.

بعد از رایزنی های انجام شده ایرج محمدی با در نظر گرفتن چوگان بازی در میدان نقش جهان و با توجه به اینکه در شاهنامه نیز آمده است که کاوه آهنگر از سپاهان برخاسته و برای مقابله با ضحاک به سمت او حرکت کرده بود و در نهایت با بهره گیری از این دو موضوع، کاوه آهنگر را انتخاب کرد و به ساخت مجسمه وی مشغول شد.

مجسمه کاوه آهنگر با ارتفاعی حدود ۶ و نیم متر در دو تکه و از برنز ساخته شد و حدود ۵ تن وزن داشت. این مجسمه به صورتی طراحی شد که کاوه پیش‌بند چرمی خود را که در هنگام آهنگری استفاده می کرد به درفشی تبدیل کرده و درحال حرکت بود.

همچنین با توجه به اینکه کاوه آهنگر چهره ای مصمم با خشمی فروخورده داشت به این صورت طراحی شد که دست خود را به عقب برده و بر «سندان» که پیش روی او است گذاشته بود و گویا نشانگر تصمیم وی برای از بین بردن ظلم است.

ساخت مجسمه کاوه آهنگر از سال ۷۹ آغاز شد و مراحل قالبگیری، کوره و ریخته گری و مونتاژ آن دو سال ادامه داشت و در نهایت اوایل سال ۱۳۸۱ مجسمه کاوه آهنگر در میدان آزادی اصفهان به جای مجسمه‌ شاه عباس صفوی نصب شد.

اما با تصویب بودجه ساخت قطار شهری توسط مجلس شورای اسلامی، عملیات اجرایی خط یک مترو اصفهان آغاز شد، طرحی که میدان آزادی را نیز به عنوان یکی از ایستگاه ها در خود جای داده بود. به این ترتیب تندیس کاوه آهنگر نیز از میدان آزادی برداشته شد و بیش از ۱۰ سال چشم شهروندان از دیدن این تندیس محروم ماند.

اکنون پس از به پایان رسیدن عملیات احداث ایستگاه مترو به همت شهرداری و شورای اسلامی شهر اصفهان تندیس کاوه آهنگر ساخته ایرج محمدی شامگاه یکشنبه _۱۶ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷_ دوباره به میدان آزادی بازگردانده شد.

گفتنی است، بنا به نظر پژوهشگران نام «کاوه» و درفش «کاویان» با نام‌های کهن اصفهان «گابه» و «گابیان» در پیوند است و در متون ادب فارسی همچون تاریخ بلعمی، گرشاسب‌نامه اسدی توسی، ترجمه محاسن اصفهان، قصاید قاآنی، انجمن آرای ناصری و بسیاری دیگر، از پیوند کاوه و درفش کاویان با اصفهان و اصفهانی‌ها سخن به میان آمده و از کاوه با القابی همچون آهنگر، دادخواه و سپاهانی نام برده شده است.