مصرف زیاد فیبرها روند بازگشت چاقی را کم می کند

متخصص تغذیه در گفتگو با خبرنگار ایمنا گفت: این مواد فقط در گیاهان و سبزیجات، میوه‌های تازه، میوه‌های خشک  و سبوس غلات یافت می‌شوند.

دکتر مجید کلاهدوزان افزود: فیبرهای گیاهی به دو دسته کلی محلول تر، و کمترمحلول تقسیم می‌شوند. فیبرهای محلول تر مانند فیبر موجود در جو، لوبیا، باقلا، نخود، هویج و سبوس برنج و انواع میوه‌ها می‌توانند کلسترول خون را پایین بیاورند، اما فیبرهای کمترمحلول نظیر آنچه بیشتر در سبوس گندم یافت می‌شود، این خاصیت را ندارند.

وی در ادامه بیان داشت: فیبرها علاوه بر آن‌که زمان جویدن را طولانی می‌کنند، با پرکردن بیشتر معده، موجب احساس سیری بیشتر و نیز تأخیر در تخلیه معده می‌شوند.

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی فولاد افزود: افزایش حجم مدفوع و عبور سریع مواد از روده بزرگ، باعث کاهش اثر مواد سرطان‌زا و همچنین کاهش جذب کلسترول وگلوکز و نیز باعث تأخیر و کاهش جذب مواد مغذی می‌شوند.

وی افزود: علاوه بر این پس از اتمام رژیم‌های غذائی با مصرف فیبرها امکان بازگشت چاقی، کمتر خواهدشد.

این متخصص تغذیه بیان داشت: مصرف زیاد فیبرها باعث کاهش بازگشت چاقی و همچنین باعث کاهش امراضی نظیر انواع سرطان(از طریق تولید اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه)، دیابت و بیماری‌های قلبی عروقی و اختلالات روده‌ای نظیر یبوست(از طریق افزایش سرعت دفع) می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: بنابراین خوردن مواد فیبردار به مقدار زیاد جهت ایجاد اجابت مزاج منظم توصیه می شود، البته فیبرها به شرطی باعث شل شدن مدفوع می شوند که همراه مصرف مواد غذائی حاوی فیبر، آب نیز به مقدار کافی (حداقل2 لیتر) نوشیده شود.

وی منابع خوب فیبر را شامل آلوی خشک، کلم و هویج (3-2گرم در هر واحد غذائی)، منابع ضعیف فیبر را شامل هندوانه، خربزه، طالبی (2-1گرم فیبر در هر واحد غذائی) و منابع فقیر فیبر را شامل خیار، کاهو و پیاز (کمتر از 1 گرم فیبردر هر واحد غذائی) دانست.

به گزارش گروه علم و فناوری ایمنا فیبرهای غذائی به ترکیبات گیاهی گفته می شود که در دستگاه گوارش انسان قابل هضم نیستند.این در حالی است که سلولز موجود در فیبرها از نظر ساختمان مولکولی، کربوهیدرات و از جنس چندقندی‌ها است، اما مانند چند قندی‌هایی نظیر نشاسته، قابل جذب و سوخت‌وساز نیست.