کارشناس تربیت بدنی در گفتگو با خبرنگار ایمنا گفت: آموزش ورزش های مختلف به کودکان باید در سنین مناسب انجام گیرد؛ برای مثال در سنین۲ تا ۶ سالگی لازم است کودکان بیشتر در فعالیت های شادی آور و فرح بخش شرکت کنند.
مرضیه سمانی افزود: در این سن کودکان توانایی شرکت در ورزش های سازمان یافته مانند فوتبال را ندارند. همچنین توانایی حرکتی و تعادلی آنها کامل نیست و محدوده توجه کودکان محدود است.
وی خاطرنشان کرد: مهارت هایی مانند دویدن، پریدن و شنا را می توان در سن ۲ تا ۶ سالگی به کودک آموزش داد؛ در این سن ورزش باید با حداقل آموزش باشد و باید از ایجاد رقابت بین کودکان جلوگیری کرد. هدف اصلی برای آنها باید لذت بردن از ورزش باشد.
وی در ادامه بیان داشت: در سنین ۶ تا ۱۰ سالگی بهبود تعادل و حرکت به دست آمده ، اما هنوز هماهنگی لازم بین دست و چشم به وجود نیامده است. بنابراین کودک می تواند به طور محدود در ورزش های سازمان یافته شرکت کند.
وی افزود: ورزش هایی مانند ژیمناستیک، شنا، تنیس برای این کودکان مناسب است. دراین سن تاکید آموزش تکنیک است و باید به رقابت و مسابقه کمتر اهمیت داده شود.
این کارشناس تربیت بدنی در مورد انجام حرکات ورزشی در سنین ۱۰ تا ۱۲ سالگی بیان داشت: در این سن سطح شعور و فهم کودک، توانایی یادگیری تعادلی و حرکتی کودک افزایش می یابد و کودک می تواند حرکات پیچیده و تکنیک ها را یاد بگیرد.
وی افزود: این کودکان می توانند در ورزش های سازمان یافته و برخوردی شرکت کنند. ورزش هایی مانند والیبال، بیسبال، فوتبال و دوچرخه سواری برای این سنین مناسب هستند.
وی در پایان تاکید کرد: ورزش های پر برخورد و تماسی مانند بوکس، کشتی، هاکی و پاور لیفتینگ بهتر است بعد از ۱۵ سالگی شروع شوند. اما به طور کلی می توان گفت مناسب بودن شدت و نوع ورزش را رضایت مندی کودک و لذت بردن او تعیین می کند.
به گزارش ایمنا برای کودکان نباید ورزش تعیین کرد و به زور آنها را به ورزش خاصی فرستاد، بلکه باید خود آنها تصمیم بگیرند که چه ورزش هایی را دوست دارند انجام دهند.
همچنین در صورتی که کودکی اختلال زمینه ساز برای آسیب دارد حتی اگر ورزش را به صورت حرفه‌ای پیگیری نمی کند باید توسط یک متخصص معاینه شود تا اختلال مرتفع و احتمال آسیب کاهش یابد.
نظر شما