به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از نیچر، داده‌های منتشرشده از سوی الزویر نشان می‌دهد که شاخص تأثیر استنادی (FWCI) مقالات علمی در حوزه علم مواد، در سال ۲۰۲۲ برای مردان هندی ۱۰ درصد بیشتر از زنان بوده است، این در حالی است که در سایر حوزه‌ها همچون علوم کشاورزی و زیستی، این تفاوت بسیار کمتر و تنها ۲.۶۶ درصد است.
شوبانا نارسیمهان، نانوعالم محاسباتی و رئیس ابتکار زنان در علم آکادمی علوم هند، معتقد است که این شکاف به عوامل متعددی بازمی‌گردد، از جمله کلیشه‌های اجتماعی درباره نقش زنان وی اظهار کرد که باوجود حضور قابل‌توجه زنان در سطح دکتری، تعداد زنان شاغل در این حوزه بسیار کمتر است و تنها ۲۰ درصد از دانشمندان را تشکیل می‌دهند.
نارسیمهان توضیح داد که در علم مواد، شرایط ورود زنان به موقعیت‌های برجسته علمی دشوارتر است، پژوهش‌ها نشان داده‌اند که مردان شانس بیشتری برای حضور در مؤسسات معتبر و دسترسی به منابع تحقیقاتی دارند، در یک مطالعه مشخص شد که تنها ۳ تا ۵ درصد از زنان متقاضی شغل‌های علمی در یک مؤسسه برجسته هندی، برای ارائه کار خود دعوت شده است، در حالی که این رقم برای مردان بین ۱۵ تا ۲۰ درصد بوده است.
وی افزود: این نگرش که یک دانشمند خوب باید ۲۴ ساعت در روز کار کند، به ضرر زنان است، زیرا توقعات اجتماعی از آن‌ها بسیار بیشتر است. می‌توان تنها با هشت ساعت کار روزانه، تحقیقات علمی برجسته‌ای انجام داد.
برای کاهش این شکاف جنسیتی، تغییر نگرش‌های اجتماعی و فراهم‌سازی فرصت‌های برابر در مؤسسات علمی ضروری است، ایجاد برنامه‌های حمایتی و تقویت حضور زنان در گروه‌های تحقیقاتی معتبر می‌تواند گام‌های مؤثری در این زمینه باشد.
پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند که آثار علمی محققان مرد در حوزه علم مواد در هند، تأثیر بیشتری نسبت به آثار زنان دارند، این مسئله از شکاف جنسیتی در نمایه‌های استناد علمی حکایت دارد و نیازمند تغییرات بنیادی در نگرش‌های اجتماعی و آکادمیک است.
کد خبر 821941
نظر شما