سال‌های طولانی است که جنگل‌های ایران با تهدیدات بسیاری همچون قطع بی‌رویه درختان برای صنایع چوب، تولید زغال، آتش‌سوزی، ویلاسازی و راه و جاده‌سازی روبه‌رو هستند که با تداوم این رویه به گفته کارشناسان تا ۵۰سال آینده چیزی از جنگل‌های ایران باقی نمی‌ماند.
بی‌اهمیتی به نقش جنگل‌ها، ضعف در ساختار مدیریتی، عدم‌بازدارندگی قوانین، طولانی بودن روند رسیدگی به پرونده‌های تخریب جنگل‌ها و مهم‌تر از همه، نادیده گرفتن نقش جوامع محلی در مدیریت جنگل‌ها، موجب شده است که هر ساله بخشی از جنگل‌های کشور از دست برود.
