از آنجایی‌که مهم‌ترین ویژگی ادبیات عامه، شفاهی بودن آن‌ها است و این داستان‌ها سینه‌به‌سینه از مادران به دختران و از پدران به پسران می‌رسیده، اولین قدم جمع‌آوری داستان‌های عامیانه بوده است. فعالیت‌ها و تلاش‌هایی برای این موضوع در ایران انجام شده است که کافی نیست.
یک فعال ادبیات عامه و فولکلوریک کشور گفت: در خصوص اینکه ما با فولکلور و باورهای عامیانه خودمان چه کرده‌ایم باید گفت سابق بر این، برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی خوبی در رابطه با ادبیات فولکلور و برای شناساندن فرهنگ و رسوم اقوام مختلف اجرا می‌شد، اما در چند دهه اخیر فولکلور فراموش شده است.
