برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی راهکارهای زیادی مانند انجام تمرینات ورزشی منظم، حفظ وزن سالم، رعایت رژیم غذایی متعادل، ترک سیگار و کنترل دیابت وجود دارد، اما راه‌های تشخیص این بیماری‌ها چیست؟
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، احتمال سکته قلبی در سنین پایین برای مردان بیشتر از زنان است، اما اینگونه امراض همچنان افراد بسیاری را از هر دو گروه به کام مرگ می‌کشاند. افرادی که دارای سابقه خانوادگی هستند در معرض خطر بیشتری قرار دارند، اما خوشبختانه روش‌های زیادی برای تشخیص و درمان بیماری قلبی وجود دارد که در ادامه با بعضی از آن‌ها آشنا می‌شویم:
الکتروکاردیوگرام یا نوار قلب
الکتروکاردیوگرام فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می‌کند؛ طی انجام این آزمایش، پزشک الکترود را به پوست بدن فرد متصل می‌کند. سپس دستگاه الکتروکاردیوگرام، ریتم ضربان قلب و سابقه سکته قلبی بیمار در گذشته یا حال نمایش می‌دهد. برای پیگیری نحوه عملکرد قلب، ممکن است پزشک این نمودارها را در زمان‌های مختلف با یکدیگر مقایسه کند.
تست سنجش اضطراب
این تست نحوه عملکرد قلب را هنگام انجام فعالیت‌های سنگین اندازه گیری می‌کند، به گونه‌ای که با حرکت روی تردمیل یا تمرین با دوچرخه ثابت، فعالیت شدیدتر می‌شود. همچنین پزشک برای اطمینان از رسیدن خون کافی به این اندام، نوار قلب، ضربان قلب و فشار خون افراد را بررسی می‌کند.
الکتروکاردیوگرام دینامیک
این دستگاه قابل حمل، ریتم ضربان قلب را ضبط می‌کند؛ اگر پزشک به وجود مشکلی در بیمار مشکوک شود، ممکن است برای یک یا دو روز او را توسط این دستگاه تحت نظر قرار دهد. این دستگاه فعالیت الکتریکی قلب را بی‌وقفه بررسی می‌کند؛ ممکن است پزشک از بیمار بخواهد که فعالیت‌ها و علائم خود را ثبت کند.
عکسبرداری با اشعه X
در این آزمایش به کمک مقدار کمی اشعه، تصاویری از قلب، ریه‌ها و استخوان‌های قفسه سینه گرفته می‌شود. پزشکان از این تصاویر برای شناسایی علائم بیماری استفاده می‌کنند.
اکوکاردیوگرام
در این تست از امواج صوتی برای نمایش تصاویر زنده و متحرک قلب استفاده می‌شود. پزشک با کمک امواج فراصوت می‌تواند وجود هر گونه آسیب یا مشکل را در حفره‌ها، دریچه‌ها یا جریان خون تشخیص دهد؛ این آزمایش به تشخیص بیماری و تاثیر روش درمان آن کمک می‌کند.
سی‌تی اسکن قلب
در توموگرافی کامپیوتری از قلب و رگ‌های خونی با اشعه ایکس عکسبرداری می‌شود. سپس یک کامپیوتر همه تصاویر را جمع‌آوری کرده و یک تصویر سه‌بعدی ایجاد می‌کند. پزشکان از این آزمایش برای ردیابی میزان تجمع پلاک یا کلسیم در عروق کرونر و همچنین مشکلات دریچه و انواع بیماری‌های قلبی استفاده می‌کنند.
کاتتریزاسیون قلبی(Cardiac Catheterization)
در این روش، پزشک یک لوله باریک به نام کاتتر را از طریق رگ خونی در بازو یا پای بیمار هدایت می‌کند تا اینکه به قلب برسد. سپس او در هر یک از شریان‌های کرونر، رنگ تزریق می‌کند که این کار باعث راحت دیده‌شدن عروق در پرتونگاری می‌شود؛ تصویر مذکور هرگونه انسداد و میزان وخیم بودن آن را نشان می‌دهد.
آنژیوپلاستی
این عمل شریان مسدود شده را باز کرده و جریان خون را بهبود می‌بخشد. در آنژیوپلاستی پزشک یک کاتتر نازک که بالونی در انتهای آن وجود دارد به درون سرخرگ هدایت می‌کند. زمانی که بالون به محل انسداد برسد، پزشک آن را با هوا پر می‌کند. این امر باعث بزرگ‌شدن شریان و در نتیجه آزادشدن جریان خون در آن می‌شود. همچنین ممکن است پزشک برای باز نگه‌داشتن شریان، یک لوله توری کوچک به نام استِنت (stent) درون آن قرار دهد.
جراحی بای پس
در صورت وجود یک یا چند شریان بسیار باریک یا مسدود شده در بیمار، پزشک ممکن است این عمل را پیشنهاد کند. او ابتدا رگ خونی را از ناحیه‌ای از بدن مانند قفسه سینه، شکم، ران‌ها یا بازوها برمی‌دارد و سپس آن را به یک شریان سالم در قلب می‌چسباند؛ به این ترتیب، خون در خارج از منطقه مشکل هدایت شده و به اصطلاح آن ناحیه را دور می‌زند.
نظر شما