به گزارش خبرگزاری ایمنا، محمود محمدی در هفتادوچهارمین نشست از سلسله نشست‌های وبیناری بازآفرینی شهری با موضوع «بنیان‌های شهر و شهرسازی تاریخی در ایران» که به همت محمدعلی ایزدخواستی، مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهر اصفهان، به‌عنوان رئیس دبیرخانه انتقال تجربیات بازآفرینی منطقه دو کشور برگزار شد، اظهار کرد: در بحث شهرسازی و نظریه‌پردازی‌های جدید، باید به تاریخ و پشتوانه‌های تاریخی توجه کرد.
وی با اشاره به تجربیات خود در مطالعه شهرهای تاریخی و بافت‌های قدیمی افزود: همیشه زمانی که در معابر تنگ و پیچ در پیچ بافت‌های قدیمی قرار می‌گیریم، حس آرامش و ارتباطی خاص با آن فضا دارد، چیزی که در فضاهای جدید و شهرسازی مدرن از دست رفته است.
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اصفهان تاکید کرد: در تاریخ و فرهنگ شهرنشینی ایران، فضا و کالبد شهری نقش مهمی در پیوند دادن مردم به یکدیگر داشته است و این پیوند تنها از طریق ابزارهای ارتباطی همچون کلام ایجاد نمی‌شود، بلکه فضاهای شهری نیز به‌عنوان یک ابزار ارتباطی عمل می‌کند.
محمدی گفت: شهرها در دوران‌های گذشته به‌عنوان مکانی برای زندگی و تعامل انسان‌ها ایجاد می‌شدند و کالاهای تجاری نبودند.
وی ادامه داد: ساخت و فروش خانه‌ها به‌عنوان یک تجارت، برخلاف آموزه‌های شریعت اسلامی، نوعی شغل مکروه تلقی می‌شود، زیرا در گذشته خانه‌ها به‌منظور تأمین نیازهای فردی و جمعی ساخته می‌شدند.
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اصفهان خاطرنشان کرد: در دوره صفویه، ارتباط مردم، دین و حکومت در فرایند طراحی و ساخت شهرها به‌وضوح دیده می‌شد، اما در دوران معاصر این ارتباط ضعیف شده است و در حال حاضر، قوانین و مقررات شهرسازی نمی‌تواند به‌طور مؤثر این ارتباطات اجتماعی را کنترل کنند و این موضوع منجر به سردرگمی و آشفتگی در محیط‌های شهری شده است و باید رویکردی بزرگ‌تر و کلی‌تر برای کنترل ساخت و سازها اتخاذ کرد.
محمدی گفت: باید از تجربه‌های گذشته برای رسیدن به هماهنگی و هارمونی در شهرسازی استفاده کنیم و از طریق گفت‌وگوهای غیررسمی و تجربیات عینی، به خمیرمایه اصلی و ذات طراحی شهری بازگردیم.
وی با اشاره به اهمیت تفکر عمیق و تمرکز در حل مسائل شهرسازی تاکید کرد: حضور در این نشست‌ها فرصت ویژه‌ای است که همیشه آموزنده بوده و به تفکرات جدید در این حوزه منجر می‌شود.
نظر شما