به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل ساینس دایرکت، قفسه سینه مخروطی نئاندرتالها نقش اساسی در قدرت بدنی آنها ایفا میکرد و سبب میشد که از نظر فیزیکی از انسانهای مدرن برتری داشته باشند. این ویژگی که شکل زنگولهای به بدن آنها میداد، به نئاندرتالها قدرت بیشتری در کمین کردن و غلبه بر طعمههای بزرگ میداد، همچنین ساختار قفسه سینه پهنتر به آنها کمک میکرد تا انرژی بیشتری از اکسیژن استخراج کرده و توان انفجاری بیشتری داشته باشند.
این قدرت بدنی، علاوهبر مزایای آن در شکار، به نئاندرتالها کمک میکرد که در شرایط سرد مناطق زندگی خود دوام بیاورند. تحقیقات نشان دادهاند که نئاندرتالها دیافراگم بزرگتری داشتند که موجب تأمین اکسیژن بیشتر و افزایش سطح فعالیت میشد. نمونههای بازسازیشده از نئاندرتالها همچون Kerbara 2 و Shanidar 3 نشان میدهند که این ویژگیها بهویژه در نواحی سرد قابل مشاهده است.
این یافتهها گواهی بر این است که قفسه سینه مخروطی نئاندرتالها نهتنها با محیطهای سرد سازگار بود، بلکه نشان از ویژگیهایی است که به آنها کمک میکرد تا در شکار فیلها، شیرها و خرسهای غارنشین موفق شوند.
نظر شما