به گزارش خبرگزاری ایمنا، پیش از سفر مسعود پزشکیان به عراق، مطابق توافقنامه امنیتی تهران-بغداد، سرکردههای گروهک تروریستی کومله دستور تخلیه اردوگاههای خود در مناطق مرزی مشترک اقلیم کردستان با ایران را صادر کردند و اعضای این گروهک که در اردوگاههای «زرگویز»، «زرگویزله» و «بانهگهوره» در استان سلیمانیه اقلیم کردستان مستقر بودند، پس از خلعسلاح، به اردوگاهی دور از مرزهای جمهوری اسلامی ایران تبعید شدند، همچنین همزمان با این انتقال مسئول میز ایران در گروهک تروریستی پ.ک. ک (صالحه آقابیگ) در سلیمانیه عراق به هلاکت رسید.
توافقنامه امنیتی تهران-بغداد
شش ماه پس از حملات موشکی و پهپادی سپاه پاسداران به مقر احزاب کُرد ایرانی مستقر در اقلیم کردستان عراق بود که توافقنامه امنیتی میان تهران و بغداد برای خلعسلاح این احزاب در اسفند سال ۱۴۰۱ امضا شد. «محمد شیاع السودانی» نخستوزیر عراق، «دریابان علی شمخانی» دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران و «قاسم الاعرجی» مشاور امنیت ملی نخستوزیر عراق در امضای این توافق حضور داشتند.
طبق این توافق، ایران تا بیستوهشتم شهریور ۱۴۰۲ به عراق مهلت داد احزاب کرد ایرانی مستقر در اقلیم کردستان که تهدید امنیتی برای جمهوری اسلامی ایران هستند، خلعسلاح و اردوگاههای نظامی آنان را پلمب کند. در نهایت روز پنجشنبه هفته گذشته و در آستانه سفر رئیسجمهور ایران به عراق و اقلیم کردستان، یکی از مهمترین مفاد توافقنامه امنیتی میان عراق و ایران و اقلیم که تخلیه سه اردوگاه احزاب معاند ایران در استان سلیمانیه و در نزدیکی مرزهای غربی ایران بود، وارد مرحله اجرایی شد.
«محمدکاظم آل صادق» سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق درباره این توافق گفته بود: «در این توافقنامه سه بند مهم وجود دارد که شامل کنترل مرزها توسط دولت مرکزی، خلعسلاح معارضان و تبادل مجرمان است و در آن بر انتقال این نیروهای معارض از کنار مرزها به عمق خاک عراق تاکید شده است، سه اردوگاه در اربیل و یک اردوگاه نیز در سلیمانیه در این ارتباط در نظر گرفته شده است. در منطقه سلیمانیه محل تجمیع این نیروها، توسط نیروهای اتحادیه میهنی اقلیم کردستان در حال دیوارچینی است که در واقع این نیروها محصور شوند.»
سفیر ایران در عراق در رابطه با معنا و مفهوم خلعسلاح گفت: «خلعسلاح به این معنا که سلاحهای نیمهسنگین از آنها گرفته شود، انجام شده است، اما اینکه بگوییم سلاحهای سبک از آنها گرفته شده باید به این موضوع توجه داشت که بیشتر مردم عراق به نحوی در خانه خودشان یک کلاشینکف و سلاح گرم دارند، اما این نیروها مجاز نیستند که این سلاح را داشته باشند و با تدابیری که در اقلیم کردستان طراحی شده است، بناست که آنها حضور مسلحانه در اقلیم نداشته باشند.»
در نتیجه این توافق، همه اعضا و خانوادههای سه شاخه کومله کردستان ایران، کومله زحمتکشان کردستان و کومله شاخه سازمان حزب کمونیست ایران، اردوگاههای محل اقامت خود در استان سلیمانیه اقلیم کردستان عراق را تخلیه و تمام سلاحهای سنگین و نیمهسنگین خود و تجهیزات لجستیکی را تسلیم نیروهای امنیتی وابسته به حزب اتحادیه میهنی کردستان (حزب جلال طالبانی رئیسجمهور فقید عراق) کردهاند. حزب اتحادیه میهنی یا همان یکیتی مدیریت استان سلیمانیه اقلیم کردستان را برعهده دارد و اجراییکردن این بند از توافقنامه میان ایران و عراق به این حزب کرد اقلیم، سپرده شده بود.
در همین راستا کمیته مرکزی کومله روز شنبه اعلام کرد: بیش از دو سال با حکومت اقلیم کردستان مذاکره کردیم که از انتقال و تبعید نیروهای کومله از منطقه زرگویز منصرف شود، اما حکومتهای اقلیم کردستان و دولت عراق تأکید کردند طبق قرارداد امنیتی تهران-بغداد و در راستای حفظ امنیت مرزهای مشترک با همسایگان، باید سه اردوگاه زرگویز، زرگویزله و بانهگهوره در مجاورت مرزهای غربی ایران تخلیه شود.
در بیانیه این گروهک آمده است: مجبور شدیم تمام تجهیزات سنگین و نیمهسنگینی که این سالها انبار کرده بودیم به نیروهای اتحادیه میهنی تحویل دهیم. لازم به ذکر است این تجهیزات طی مدت چهار دهه از طرف بعثیها، آمریکا، اسرائیل و کشورهای دشمن ایران، به گروهکهای کرد معاند ایران هدیه داده شده بود. اعضای گروهک منحله کومله به صورت گامبهگام و در چند مرحله از نزدیک مرزهای ایران به اردوگاه سورداش در نزدیکی شهرستان دوکان در ۴۰ کیلومتری عمق سلیمانیه تبعید میشوند و بهطور کامل از مرزهای ایران اسلامی فاصله خواهند گرفت.
کوملهها از این پس برای خروج از اردوگاه سورداش که سال ۲۰۱۴ و با همکاری دولت اقلیم کردستان و وزارت مهاجرت و پناهندگان عراق برای اسکان خانوادههای داعشی ساخته شده بود، باید مجوز تردد در داخل شهر بگیرند و همچون یک پناهنده سیاسی مشمول قوانین عبورومرور خواهند شد و بههیچعنوان اجازه نزدیکشدن به مرز یا استفاده از سلاح نظامی را ندارند و باید به مرور از عراق هم خارج شوند.
استرداد سران گروهکهای تروریست
اواخر تیر ۱۴۰۳ کاظم غریبآبادی، معاون امور بینالملل قوه قضائیه و دبیر ستاد حقوق بشر ایران اعلام کرد: طبق یکی از مفاد چندگانه توافقنامه امنیتی ایران و عراق در رابطه با خنثیکردن تهدیدات گروهکهای معاند کرد ایرانی مستقر در شمال عراق، فهرستی مشتمل بر ۱۲۰ نفر از رهبران و اعضای احزاب تروریستی و تجزیهطلب مستقر در اقلیم کردستان به دولت عراق و حکومت اقلیم کردستان ارائه شده است که در صورت رؤیت در خاک عراق، باید بهسرعت دستگیر و به ایران مسترد شوند.
گفته میشود در این فهرست نام سران و رهبران احزاب معاند کُرد از جمله رهبران کومله و دموکرات، پژاک و پاک و کسانی که دستشان به خون مردم ایران آلوده است، وجود دارد.
واکنش سرکرده گروهک تروریستی کومله
اجرا شدن این توافق که با هماهنگی میان اقلیم کردستان عراق و ایران محقق شد، عصبانیت و تشویش سرکرده گروهکهای تروریستی تجزیهطلب را بهدنبال داشت، تروریستهای تجزیهطلبی که حالا دستشان از مرزهای غربی ایران کوتاه شده است.
در همین رابطه، «عبدالله مهتدی»، سرکرده گروهک تروریستی کومله در گفتوگو با بیبیسی گفت: «این تصمیم زیر فشار ایران انجام شده، این یک جنگ روانی علیه احزاب کرد بهویژه کومله است.»
این مطالب در حالی بیان میشود که «نیچروان بارزانی» رئیس اقلیم کردستان عراق در مراسم قدردانی از نقش شهید قاسم سلیمانی در امنیت و بقای کردستان عراق گفته بود: «شالوده عراق جدید و روابط امروز برآمده از همکاری مبارک ایران و عراق است و از اینرو ایران برای ما تنها یک همسایه نیست. اگر انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی نبود، معلوم نبود حرکت کُرد امروز چه سرنوشتی داشت. رعایت حرمت این همکاریها و تعاملات خط قرمزی است که ما هرگز از آن عبور نخواهیم کرد.» در همین راستا، قباد طالبانی، معاون نخستوزیر اقلیم کردستان روز جمعه تأکید کرد که «کومله باید مطیع اوامر ما باشد و بر اساس مفاد توافقنامه ایران و عراق عمل کند.»
این اتفاق که در سایه دیپلماسی امنیتی هوشمندانه جمهوری اسلامی ایران رقم خورده است، سبب میشود تا چالشهای مرزی میان ایران و عراق بهویژه در شمال غرب برطرف شود و دست گروههای تجزیهطلب که نقش پررنگی در آشوبهای سال ۱۴۰۱ داشتند و همواره در انتظار فرصتی برای انتقال سلاح و ایجاد ناامنی در خاک ایران بودند، از فتنهانگیزی مجدد در خاک کشورمان کوتاه شود. این دستاورد در شرایط پرالتهاب و پرآشوب منطقه غرب آسیا، اقدام مهمی است که در نتیجه هماهنگی دقیق و هوشمندانه دیپلماسی و میدان رقم خورده و میتواند الگوی مناسبی برای برقراری امنیت پایدار در سایر مناطق بهویژه قفقاز جنوبی، بدون حضور نیروهای فرامنطقهای باشد.
نظر شما