به گزارش خبرگزاری ایمنا، امیرعباس محمدی کوشکی در خصوص جایگاه ایران در حوزه مالکیت فکری و ثبت اختراعات اظهار کرد: در دهه‌های گذشته ایران دارای رتبه بسیار خوبی بوده است البته این پیشرفت نسبت به جامعه افراد خلاق و مخترعان کشور مناسب نبوده است.
وی با بیان اینکه، ایران در حوزه اختراعات در آخرین رتبه بندی جهانی سال ۲۰۲۳ با ۱۷۶۸ اختراع که پرونده آنها در کشور ثبت شده، از جایگاه ۵۱ جهانی برخوردار است، افزود: در رتبه بندی جهانی تعداد ثبت اختراعات و پرونده‌هایی که ثبت شده است، بررسی و رتبه بندی کشورها بر این اساس اعلام می‌شود.
سرپرست تیم ملی اختراعات و نوآوری ایران همچنین گفت: در بین کشورهای اسلامی به لحاظ تعداد پروانه ثبت اختراع، ایران جایگاه پنجم را از آن خود کرده است، تصریح کرد: کشورهای عربستان سعودی، مالزی، ترکیه و امارات متحده عربی به ترتیب با ۱۷۰۸۸، ۸۱۱۶، ۵۷۶۵ و ۲۹۴۲ در جایگاه اول تا چهارم کشورهای اسلامی قرار دارند.
وی همچنین با اشاره به قدمت ایران در حوزه ثبت قانون اختراعات و علائم تجاری که به سال ۱۳۱۰ برمی گردد و اینکه بیشترین تعداد اختراعات ثبت شده در کشورهای ایالات متحده آمریکا، ژاپن و کره جنوبی بوده است، وجود انواع و اقسام چالش‌ها در این حوزه را در مقایسه با برخی کشورها با قدمت بسیار کمتر از ایران قابل تامل دانست.
زمان‌بر بودن فرآیند ثبت و داوری، دو چالش اصلی حوزه اختراعات در ایران
کارشناس کمیته نوآوری در سازمان ملل متحد در ادامه می‌گوید: هنگامی مخترعی در ایران بخواهد اختراعی را در کشور ثبت کند، با چالش‌های بسیار زیادی مواجه می‌شود که مهمترین آنها مربوط به اداره ثبت اختراعات و مالکیت فکری زیر نظر قوه قضاییه است.
کوشکی یکی از این چالش‌ها را زمان‌بر بودن ثبت اختراع دانست که تبدیل به دو سال شده است و گفت: مهمترین چالشی که مخترعان بیان می‌کنند، زمان‌بر بودن ثبت اختراع است؛ ضمن اینکه نظر کارشناسان و تحصیلات آنها گاهاً مرتبط با اختراعات مربوطه نیست.
وی دومین چالش حوزه اختراعات را سلسله مراتب داوری و تشخیص ناصحیح برخی کارشناسان دانست و اظهار داشت: هنگامی که مخترع اختراع خود را از طریق سامانه ثبت اختراع بارگذاری می‌کند، گاهاً کارشناس مربوطه آن را برای مرجع داوری دیگری ارسال می‌کند که در این حوزه متخصص نیست.
سرپرست تیم ملی اختراعات و نوآوری ایران با ذکر مثالی افزود: در حوزه تجهیزات پزشکی در حالی که دانشگاه علوم پزشکی باید اختراع را داوری کند، اما مشاهده می‌شود نوآوری و اختراع برای دانشگاه صنعتی اصفهان ارسال شده است.
وی ادامه داد: با این ترتیب گاهی بعد از سه ماه اختراع مجدداً برگشت می‌خورد و دو ماه مخترع فرصت دارد که در واقع ثبت را انجام دهد؛ یعنی تایید کارشناس را گرفته و آن را دوباره باید برای مرجع دیگری ارسال کند که این بازه زمانی شش تا هفت ماهه فقط به خاطر تشخیص اشتباه یک کارشناس رخ می‌دهد.
کوشکی در ادامه می‌گوید: مساله دیگری که گاهاً در رسانه‌ها نیز مشاهده می‌شود این است که برخی مخترعان اعلام می‌کنند که هنگام ارسال اختراع به اداره ثبت اختراعات، نوآوری آنها سرقت می‌شود که هنوز صحت آن مشخص نیست لذا امنیت اختراعات بسیار مهم است و این نیازمند شفافیت است که آیا چنین مشکلی وجود دارد یا خیر که باید پاسخ داده شود.
به گفته سرپرست تیم ملی اختراعات و نوآوری ایران، این مسائل و چالش‌ها باعث می‌شود که مخترع ایرانی نوآوری جدید و اختراع خود را که دارای نقشه و اظهارنامه و خلاصه اختراع است و داوران آن را تایید نمی‌کنند، به کشور و موسسه دیگری که در کشورهای دیگر ثبت اختراع انجام می‌دهند، داده و اختراعی که چندین سال برای آن زحمت کشیده‌اند، در کشوری مثل ترکیه ثبت و پذیرفته شود.
وی گفت: مخترعان در حال حاضر مهمترین چالش این حوزه را پروسه زمانی زیاد و تشخیص ناصحیح کارشناس به عنوان چالش اصلی این حوزه می‌دانند و با وجود قوانین و جایگاه ایران اما مسوولان اداره ثبت اختراع هیچگاه پاسخ دقیق و شفافی در این خصوص ارائه نکرده‌اند.
نظر شما