به گزارش ايمنا، 24 آبان ماه به مناسبت بزرگداشت علامه سيد محمدحسين طباطبايي، به عنوان روز كتاب و كتابخواني نام گذاري شده است. به همين خاطر در ادامه، مختصري دربارهي زندگي اين شخصيت برجستهي معاصر مي خوانيم:
آيت الله علامه سيد محمدحسين طباطبايي در سال 1321 قمري برابر با 1281 شمسي در يک خانوادهي روحاني در شهر تبريز چشم به جهان گشود. در سن 5 سالگي مادر و در سن 9 سالگي پدر خود را از دست داد و با برادرش سيد محمدحسن، تنها ماند. آن ها از طرف پدر از اولاد حضرت امام حسن مجتبي عليه السلام و از طرف مادر از اولاد حضرت امام حسين عليه السلام هستند. آبا و اجداد علامه طباطبايي همگي تا چهارده پشت از علماي اعلام بودهاند. نسب ششم ايشان که آقا ميرزا محمدعلي قاضي است، قاضي القضاة منطقهي آذربايجان بوده و از اجداد عارف بزرگ، آيت الله ميرزا علي آقاي قاضي نيز مي باشد. لذا اين دو مرد بزرگ از عموزادگان هم هستند. علامه محمدحسين طباطبايي بعد از فوت پدر به دست بزرگان خانوادهاش تربيت گرديد.
علامه دروس مقدماتي حوزه را در تبريز به پايان برد و در سال 1304 شمسي که حدوداً 25 سال داشت، به همراه برادرش به نجف اشرف عزيمت کرد. اين دو برادر ده سال نيز در نجف مشغول تحصيل بودند و طي اين مدت از محضر اساتيد بزرگي مانند آيت الله کمرهاي، آيت الله حجت، آيت الله سيد علي قاضي بهره مند شدند. به علت مشکلات مادي و نرسيدن مقرري آن ها از تبريز، مجبور شدند به ايران بازگردند و در قريهي شاه آباد تبريز به کشاورزي و زراعت مشغول شدند. البته اين مشغله موجب نشد که علامه تحصيل و تتبعات علمي خود را کنار بگذارد. پس از ده سال اوضاع زندگيشان تا حدودي سامان گرفت و همين امر موجب شد تا علامه تصميم بگيرد که به قم مهاجرت کند. هدف اصلي علامه از اين هجرت، حفظ حوزهي علميه از گزند شبهات و آفات عقيدتي بود که در آن زمان در ميان جامعه نفوذ زيادي يافته بود. در قم به تدريج شاگرداني گرد وي جمع شدند و به کسب معارف اسلامي و فلسفي پرداختند. علامه نيز در علوم مختلف به تدريس مي پرداخت و تشنگان معرفت را سيراب مي نمود. در حقيقت بايد گفت که رونق دوبارهي حوزهي علميهي قم از همين زمان آغاز گرديد. از شاگردان علامه که در محضر وي تربيت شدند مي توان شهيد مطهري، شهيد بهشتي، آيت الله حسن زاده آملي، آيت الله جوادي آملي را نام برد و البته تعداد شاگردان اين مکتب، به مراتب بيش از اين ها است. علامه طباطبايي در دوران عمر پر ثمر خود آثار ارزندهاي نيز بر جاي گذاشتند که معروف ترين آن ها تفسير الميزان نام دارد.
اين عالم رباني سرانجام در صبح يکشنبه هجدهم محرم الحرام سال 1402 هجري قمري برابر با بيست و چهارم آبان ماه 1360 شمسي در سن 81 سالگي در شهر قم ديده از جهان فرو بست. مدفن شريفش در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) قرار دارد.
خبرگزاري ايمنا: هدف اصلي علامه از مهاجرت به قم، حفظ حوزهي علميه از گزند شبهات و آفات عقيدتي بود.
کد خبر 7278
نظر شما